GÖZLERİM TAMAMEN KAPALI

Ali Ekrem Demir

Namaz , kahvaltı derken odama hazırlanmak için gittim. Eee artık üniversiteliydim. Derse yetişmem gerekiyordu. Üstümü giydikten sonra aynada kendimi kontrol ettim ve uni yoluna düştüm.

Yolda Derinle konuştuğumuz için yol hiç sıkıcı geçmiyordu. Tek sorun Derin'i görmek için gözümü kapattığım için durağı kaçırma ihtimalimdi :)

Derin bana Asil'in yanında neden Taner konusunu açtığımı sordu. Oldukça utanmıştı.

"Yani Asil ile yakın olduğunuz için sorun olmayacağını düşündüm. Hem bizim Asilden bahsediyoruz. Esas pek çok yaptığından utanmasi gereken o bikere. Ayrica siz neden o kdr duygusala bağladiniz o an?" dedim. Derin bir iç geçirdi.

"Ahh Aselsu.. Rüya oluşumları arasında birşey olamayacağını söylemiştim. Rüya sahipleriyle oluyor. Yani her rüya oluşumu birgün birini seviyor. Benim de sevme vaktim gelmiş demek ki. Ama biz rüya sahibiyle farklı dünyaların insanlarıyız. Nolacak ki böyle? Büyük belirsizlik. Beni hiç bir zmn gerçek görmeyecek. Üstelik rüya oluşumlarının verilen görev sonunda yok olma ihtimali de var. Yani oyle birşey.. Ama senin Rüya sahibi birinin rüyasına girmen daha farklı olur. Çünkü sana gerçek dünyada bu ilişkiye bir ihtimal verir. Benim için ise aynı şey geçerli diil. Ben hep burdayım." dedi yüzünü dökmüş üzgün bi vaziyette.

"Hmmm anladım, ee olsun. Biz de gerçek dünyada sürekli ölüm tehlikesindeyiz. Hem eminimki ölüm riskimiz sizin yok olma ihtimalinizden daha fazla :) Ama sürekli yanyana olamama durumu hakkikaten kötü." dedim. Derin gülmeye başladı.

"Beni teselli etmek için bu absürd düşünceyi mi söylüyorsun yani. Ee o zmn benim sevdiğim rüya sahibinin benden önce ölme ihtimali de fazla oluyo. Onu kaybetme ihtimalime bir yeni madde daha ekledin yani saol."dedi Derin. Sinirden gülüyordu.

Ayh cidden ne diyordum böyle yaa. Sacmaaldim. Acikcasi başta mantıklı gelmişti ama öyle karamsar bakarsan bu yönüde var yani o da haklı . Neyse en iyisi ben susayım.

Konuşa konuşa uniye gelmiştik sonunda. Dersin olacağı sınıfa girdim. Bir de ne göreyim ilk sırada oturmuş Ali Ekrem Demir. Başı öne eğik kitap okuyordu. Derse kadr geçen zamanı değerlendiriyordu. Zaten onu hiç boş görmedim. Sanırım onda beni etkileyen önemli özelliklerden biriside buydu.

Beni hiç farketmedi. Ben de aralarda bir sıraya oturdum. Daha dün ki rüyamda ondan bahsetmiştik, bugün ise gördüm. Insan bi dumura uğruyor. Ali Ekrem'i Asil merak ediyordu. Derin yerine o gelseydi görmüş olurdu.

"Demek bahsettiğin çocuk bu. Himm yakışıklıymıs. Çalışkan birine de benziyor." dedi Derin.

"Evet öyle. Ama ilginç olan onun daha yüksek yerlere girebilecekken neden bu bölümü tercih ettiği. Bunu öğrenmeyi gerçekten isterdim. Yanii yoksa çok mantıksız. Insan doktor olacak puanı yapmisken neden edebiyat fakültesine gelsin ki? Öyle değil mi Derin?"

"Haklısın. Belki de manevi bir sebebi vardır."

"Doğru, olabilir."derken bi sesin bana seslendiğini duyup gözümü açtım. Ali Ekrem dibime kdr gelmiş ben anlamamışım. Meğer beni farketmiş. Okuduğu kitabın sayfası bitmeden selam vermek istememiş. Bu konuda takıntılıymış. Hal hatir sorduktan sonra lafa girdi.

"Demek burda da sınıf arkadaşı olduk Aselsu.. Bi 4 yıl daha beraberiz. Öyle görünüyor. Açıkçası tanıdık bir yüz görmek iyi hissettirdi. Çok sosyal biri değilim biliyorsundur herhalde . "