GÖZLERİM TAMAMEN KAPALI

Sensiz Yaşayamam

Merhaba arkadaşlar :) Bugüne kadar beni yalnız bırakmadığınız için çok teşekkür ederim. Üzülerek belirtmek istiyorumki hikayenin sonlarına doğru geliyoruz. Son birkaç bölüm içindeyiz. Sizden ricam düşündüğünüz sonları yorumlara yazmanız. Aklımdaki sonu tutturan okuyucuya final bölümümde yer vereceğim. Bir dahaki bölümde görüşmek üzere ^^

Aslında düşününce Ali Ekrem güzel bi talip. Zengin, zeki, yakışıklı, iyi ahlaklı, saygılı, mütevazı, romantik, komik, ailesi de çok tatlı, üstelik bana aşık... Böyle kısmet kaçar mi? Salak mıyım ben? Üstelik bu rüya gibi adam gerçek ama ben rüyadaki fakir ama gururlu kahramanı seçiyorum. Nasıl olaydır bu yaa!! İnsanlar ne olursa olsun rüyayı mı seçiyor yahu?

"Afedersin ama Yuh Aselsu!! 2 dkda sattın Asil'i. Bu kdr mıydı aşkın? Demek insanlar gerçek kişileri görünce böyle düşünüyor. Taner de böyle düşünmüş demekki." dedi Derin.

"Ayh Derin . Anlamiyorsun, Ali Ekrem benim ilk aşkım ve tüm ailelerin kabul edeceği mükemmel damat adayı. Asil'i annem babam kimse görmeyecek. Ailemle yapabileceğim tek şey rüyada ağaç gövdelerindeki kapıdan onlarin rüyasına girip Asille onları tanıştırmak olur. Anne baba bu gördüğünüz kişi hayali damadınız Asil. Biz aşığız. Ne kdr da absürd!!Gerçeklikten insan ha deyince kopamiyor ışte Derin."

"İşte korkulan başa geldi. Geçmiş olsun. Gene karıştın Aselsu."

"Ama Asil , cnm benim yaa. Nasıl tatlı , nasil yakışıklı.. Ayhh yok ben onu seviyorum. Aklımı değil kalbimi dinleyeceğim." dedim Derin'e.

Tam o sırada Emel hanım geldi ve Ali Ekrem'in arkasından ellerini onun omzuna koydu. Biranda şaşıran Ali Ekrem hemen arkasını dönüp kim olduğuna baktı. Gözgöze geldiler.

"Oğlum"

"Aa-anne. Hoşgeldin." diyerek hemen ayağa kalktı.

"Hiç kalkma oğlum yorulma sen. Bu arada merhaba Aselsu" dedi ve oğlunu öptü.

"M-merhaba Emel hanım. Nasılsınız?"

"Iyiyim teşekkür ederim."

"Hayırdır anne seni uni de görmeye pek alışık değilim. Ne için gelmiştin?"

"Rahatsız mı oldun?"

"Yok şaşırdım sadece. Hiç rahatsız olur muyum annecim" dedi gülümseyerek.

"Içim rahat etmedi. Seni okuldan ben almak istedim. Onun için gelmiştim. Şoföre sorup sinifi buldum. Sınıfta seni görmeyince de sınavdan sonra birşey almak için kantinde olabileceğini düşündüm. Haklı da çıktım. E bu kdr yorulduguma göre artık bana bi çay ismarlarsin. " dedi.

"Tabi tabi .. Ben hemen geliyorum" deyip çay almaya gitti Ali Ekrem. Tabi sira vardi ve sirada beklemeye başladı.

Emel hanimla yalniz kalmıştık. Çay istemekten çok Ali Ekrem'i uzaklaştırmaya çalışıyordu belliki. Bana dönüp gözlerimin içine baktı. Gözleri o kdr benziyordu ki sanki Ali Ekrem gitmiş yerine gölgesini bırakmıştı.

"Aselsucum, sizi uzaktan izliyordum. Gayet mutlu görünüyordunuz. Yaklaşınca da sana evlilik teklifi ettiğini duydum. Lütfen oğlumu reddetmeyin. Yalandan da olsa kabul etmeni istedi zaten. Gerçek bir imza olmak zorunda da değil. " dedi. Ayh o kdr Ali Ekrem'in dediklerine konsantre olmuşum ki bu kadının geldiğini bile farketmemişim. Ne ara gelmiş öyle yaaa.. Bir de durmuş dinlemiş o derece yani.. Yok artık!!

"Bakın Emel hanim bu nasil söylenir bilmiyorum . Onu üzmemek için susuyorum günlerdir nasıl söyleyeceğimi düşünüyorum. Tam söyleyecektim ki hastalık çıktı. Ama bunu hem ailem kabul etmez hem de ben başka birini seviyorum zaten. Nasıl ona rol yaparım. Beni de anlayın lütfen. Zor durumdayim."