Bab 28

42.1K 1.7K 44
                                    

HAYYAN MIKAEL

Aku lupa janji aku dengan Airis. Alah bukan janji apa pun. Dia tanya aje kan balik ke tak. Dia tak bagitahu pun nak buat apa. Cadangan Mariana aku tak tolak bila dia mahu menyambut hari lahirku.

Tapi kenapa macam tak sedap hati aje bila teringatkan Airis. Aku pandang iphone. Dia taknak wish happy birthday ke kat aku? Ke dia tak tahu hari ni birthday aku? Apalah hari lahir suami pun tak ingat. Aku letakkan iphone di atas meja. Nilah masa untuk aku reunite dengan kawan kawan.

Jam dah menunjukkan pukul 11.30 malam. Agak lewat bagi aku yang selalu pulang tak lebih dari jam 9 dari kerja. Tapi bukan dari kerja pun. Celebrate hari lahir kan. Aku terpandangkan hidangan di atas meja. Banyaknya. Airis masak ke?

Tekak rasa haus lah pulak. Terkejut aku bila nampak kek di dalam peti. Airis nak sambut birthday aku ke? Ya Allah apa aku dah buat ni. Mesti lama dia tunggu. Aku buka iphone. Sah! Airis ada whatsapp aku tadi. Aku tak baca pun whatsapp dia yang ni tapi siapa buka?

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

AIRIS MEDINA

Aku tak pedulikan Hayyan pagi ni. Breakfast? Makan sesorang lah tak hadap nak teman dia. Tapi aku perasan dia pakai tali leher yang aku konon kononnya nak bagi kat dia. Ei tak malu orang tak bagi pun lagi dia dah ambil.

"Ris pasal semalam" Hayyan memecah kesunyian yang hambar pagi tu.

"Don't ruin my mood please. Let's talk about it later. Saya dah lewat ni," aku taknak mood pagi aku ni spoil walaupun memang dah spoil. Takut karang tak pasal pasal sekali dengan bos aku tengking.

Haiyaa buat kerja tak tenang. Asyik teringat hal semalam aje. Memang aku tak boleh terimalah! At least reply lah whasapp aku cakaplah benda betul. Taklah aku melongo macam orang bodoh tunggu dia. Si Mariana pun satu. Saja je. Dah tahu turn aku kan, yang gatal sangat pergi celebrate malam tu kenapa.

Hari tu dahlah tipu aku. Apa kononnya Mariana tak sihat tak boleh balik. What the hell? Elok aje aku nampak diaorang pergi mall tengok wayang lagi. Tak sihatlah sangat. Oh please. Tapi tu aku boleh terima lagi. Hal malam tadi ni aku tak boleh nak terima!

Again, aku tak pedulikan dia. Aku masak makan malam dan aku makan dulu. Buat apa nak makan dengan dia. Buat sakit hati je kalau teringat balik. Eiiiiiii.

"Airis kenapa ni?" Soal Hayyan bila cerita dah iklan.

"Apa?" Acuh tak acuh aku jawab.

"Ye lah. Tak bercakap pun dari tadi. Lepastu dahlah tak tunggu makan sekali,"

Aku tersenyum sinis. Please la Mr Hayyan. Aku dah penat nak tagih cinta kau.

"Well berpunca dari awak jugak," balasku bersahaja.

"Okay kalau pasal semalam tu saya minta maaf sangat sangat. I mean it. Saya tak tahu pun awak nak celebrate birthday saya. Awak pun tak bagitahu saya kan?" Hayyan membela diri.

"Alasan je semua tu! Kalau ye pun, asal awak tak reply whatsapp saya? Tinggal bluetick aje. Wow mungkin awak terlalu enjoy semalam kan sampai bini text pun tak reti nak balas!" Suaraku dah meninggi. Lembut lembut aku pun, ada jugak tahap kesabaran. Eh perasan lembut lah pulak!

"Ingat Hayyan. Awak ni ada dua isteri. Jangan lupa tu," sambungku.

"Yes I know. Saya tahu saya ada dua isteri Airis Medina,"

"So buatlah macam ada dua isteri!" Tempikku. Aku ingin berlalu ke atas untuk ke bilik. Malas mahu panjangkan hal ini.

"Jangan jadi macam budak budak Airis!" Aku terkejut dengan jerkahan Hayyan. Apa? Dia cakap aku macam budak budak? So funny Hayyan Mikael!

"Apa awak cakap? Macam budak budak? Well budak ni lah yang sabar je dengan perangai awak yang terlebih matang tu!" Bentakku. Tak jadi nak naik atas. Ohh dia nak lawan mulut dengan aku eh? Okay. Derhaka pun derhakalah. Aku dah tak kira.

"Apa yang awak tak puas hati ni Airis?" Soal Hayyan keras. Rahang dia bergerak gerak. Tahan marah mungkin.

"Banyak bendalah yang saya tak puas hati. Kalau nak diungkit dari hari pertama saya kahwin dengan awak, memang sampai esok pun tak habislah. Awak nak kahwin lagi satu. Okay saya izinkan. And ofcourse lah perempuan tu your lovely girlfriend kan. Okay saya mengalah. Awak layan saya tak sama macam awak layan Mariana, saya sabar. Mungkin awak perlukan masa. Tapi kali ni awak dah lebih Hayyan. Sabar saya ni ada tahap jugak tau!" Panjang lebar aku marahkan Hayyan. Biar dia tahu.

"Habis saya bawak awak pergi Korea tu tak cukup lagi ke?"

"Yee memang dah cukup and saya happy sangat sebab saya ingat awak dah berubah. Tapi tak pun. Masih dengan perangai lama," suaraku mengendur. Penat. Aku penat dengan semua ni.

"Hal kecil aje kan. Tak payahlah besarkan," hal kecil dia kata?

"Whatever Hayyan. Apa awak nak buat lepas ni saya dah tak peduli. I'm sick of it. Keputusan ada kat tangan awak. Nak ceraikan atau tak. Saya dah tak kisah. Saya dah penat nak tagih cinta awak, perhatian awak. Tapi apa saya dapat? Sakit hati je yang dapat," ya aku mengalah. Aku dah tak kuat.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Tiga minggu berlalu sejak malam itu. Masing masing mendiamkan diri. Aku banyak tidur di rumah ibu abah. Alasannya, Hayyan outstation. Malas mahu bersua muka dengan dia.

Tiga minggu makan pun tak terurus. Tidur tak cukup. Mulalah datang balik penyakit tu. Migrain! Aku ke klinik dengan Zakiah. Tak larat nak pandu sendiri. Sambil tunggu giliran, aku nampak seseorang yang amat aku kenali keluar daripada bilik doktor. Apa dia buat kat sini?


Kesian Airis kan? Hayyan tu memang macam tu. Ego tinggi pokok kelapa kat pantai aje. Eh tak. Ego sampai ke langit. Tak reti ke nak pujuk Airis tu. Haa tengok dah 3 minggu tak bertegur. Ish ish ish.

Lepas baca, sila vote ya wahai readers ku. Muahh ciked :*

Saya Tunggu Tau ✔Where stories live. Discover now