Get Lucky (B-Brave fanfiction)

Hoofdstuk 41

-Sam

Toen ik vanochtend wakker werd zei ik nog tegen mezelf: “Vandaag even geen drama”. Nu sta ik midden in het clubhuis van een golfclub samen met Lucy die op oorlogspad is.

Kan het lot dan niet één keer naar me luisteren?

Voor me staan duur uitziende tafels met oude, dikke mannen eraan. De enige man die er een beetje normaal bij loopt en geen grijs haar heeft is Lucy haar vader. Hij zit aan een tafel met drie andere mannen, te praten en te drinken. In zijn glas zit iets wat op koffie met ijsklontjes lijkt, waarschijnlijk Baileys. Ik zucht. Zelf snak ik nu ook naar wat alcohol om te kalmeren, maar ik kan maar beter helder blijven voor Lucy.

Ik loop achter haar aan naar de tafel.

‘Hoi.’ Zegt Lucy kalm tegen haar vader. Hij draait zich geschrokken om en staart naar haar.

‘Wat doe jij hier?’ Vraagt hij.

‘Met jou praten.’ Zegt ze. Ik sta er een beetje ongemakkelijk bij. Dan valt haar vader zijn oog op mij.

‘En hij?’

‘Sam.’ Antwoord Lucy voordat ik iets kan zeggen. ‘Mijn beste vriend. Maar dat weet jij natuurlijk niet, jij hebt het altijd te druk met boer spelen voor je varken. En nu ook je kleine biggetje! Je bent vast ontzettend blij.’

Ik leg mijn hand op Lucy haar arm. Ze kijkt me even aan, en haar woedende blik veranderd in schaamte. Ik ben het wel eens met Lucy, maar zo gemeen doen tegen haar vader kan echt niet.

Gek genoeg flipt haar vader niet. Hij staart haar even stil aan en kijkt dan om zich heen naar de andere drie mannen aan de tafel.

‘Excuseer me even.’ Zegt hij. Hij pakt zijn glas van tafel, slaat het laatste restje drank achterover en loopt dan voor ons uit terug naar de uitgang van het clubhuis. Zonder een woord te zeggen slenteren Lucy en ik achter hem aan. Als we weer buiten staan verwacht ik dat de hel los breekt, maar nog steeds blijft haar vader verassend kalm.

‘Luister.’ Zegt hij dan tegen Lucy voordat ze nog meer boze en beledigende opmerkingen naar zijn hoofd kan smijten. Lucy houd haar mond en staart naar vader aan.

‘Cecilia en ik… we doen het altijd veilig.’ Zegt haar vader.

‘Dat is wel duidelijk.’ Zegt Lucy sarcastisch.

‘Wil je even naar me luisteren!’ Schreeuwt haar vader dan. Meteen houd Lucy haar mond dicht. Haar vader haalt diep adem en gaat dan verder.

‘Toen ik iets met Cecilia begon wilde ik dit boven alles voorkomen. Ik wilde geen tweede kind, en al helemaal niet van háár. Dus heb ik me laten steriliseren.’

‘Wát?’ Zegt Lucy stomverbaasd.

‘Steriliseren, dat is als…’

‘Ik weet wat het is.’ Onderbreekt Lucy hem.

‘Um… ik niet.’ Mompel ik dan een beetje ongemakkelijk. Meteen voel ik me super dom.

‘Dat is als ze bij de man zijn zaadleider doorknippen zodat z’n sperma niet meer vruchtbaar is en hij geen kinderen meer kan maken.’ Legt Lucy plat uit. Ik trekt een pijnlijk gezicht bij het gedeelte “zaadleider doorknippen” en knik dan.

‘Pap, waarom heb je me dat nooit verteld?’ Vraagt Lucy nu een stuk vriendelijker aan haar vader.

‘Omdat ik het me niet kon veroorloven als je je mond voorbij zou praten.’ Antwoord haar vader. ‘Straks was Cecilia erachter gekomen. Dan kon ik wel zwaaien naar dat geld van haar.’