Get Lucky (B-Brave fanfiction)

Hoofdstuk 7

Jurkje van Lara ---------------------->

-Dioni

Lara ziet er geweldig uit. Ik weet dat het niet hoort maar ik staar naar haar als een stalker. Haar jurkje is sexy, maar niet ordinair. Ze heeft een mooi lichaam en haar haar glinstert. Eigenlijk wil ik haar nu mee naar het hotel nemen en…

Meteen schud ik de gedachte van me af. We zijn in een super chique restaurant Dioni…

Meestal zijn de jongens en ik niet zo van de chique plekken, we gaan liever gewoon naar een club om los te gaan. Maar de meiden hadden ons bijna gesmeekt om mee te gaan, en ik kan Lara natuurlijk niet negeren.

Dus hadden we onze beste overhemden aangetrokken en onze netste broeken gezocht. Zwarte gympen, zodat het niet opviel dat we gympen droegen onder nette kleding.

We bestellen drinken en praten wat. Tenminste, de rest praat. Ik laat mijn gedachte afdwalen. Ik denk aan hoe Lara had gezegd dat ze vond dat ik er goed uit zag. Ik had het terug gezegd. Tijdens het lopen was ze dicht bij me gebleven, en ze was naast me gaan zitten in het restaurant.

Het enige wat niet in orde was, was de stekende jaloezie die ik had gevoeld toen ze me over die Luuk vertelde. Over zijn zwarte haar en groene ogen en hoe veel hij van paarden weet.

Ik weet niks van paarden. Ik wist niet eens dat ze van paarden houd! Ik heb nog nooit op een paard gezeten, laat staan een groep leiden door de bergen. Maar Luuk zou toch geen gevaar voor mij zijn, hij ging niet met ons uit.

‘Je weet toch dat ik je vertelde over Luuk, de gids met het paardrijden?  Vraagt Megan dan aan Kaj. Meteen is mijn aandacht terug  bij mijn vrienden. Kaj knikt.

‘Wat is er met hem?’

‘Hij gaat morgen mee naar het strand.’

‘Oké, leuk.’ Zegt Jai. De rest stemt met hem in.

Oké. Misschien wordt hij toch een gevaar voor mij. Dan moet ik ook maar eens een move gaan maken.

-Lara

Ik kijk opzij naar Dioni. Hij eet zijn pasta slordiger dan ik ooit iemand heb zien eten.

‘Dioni, heb je enig idee waar we zijn?’ Zeg ik zachtjes. Dioni trekt zijn wenkbrauwen op naar me. Ik grinnik, pak zijn servet en veeg de pastasaus van zijn mond.

‘Varken.’ Zeg ik, nog steeds grinnikend. Dioni bijt op zijn onderlip en kijkt me aan met een blik die ik niet ken. Ik slik en wordt een beetje nerveus. Als hij  me zo aankijkt kan ik mezelf amper inhouden. Ik wil hem zo graag zoenen…

‘Wat vind je van je spaghetti?’ Vraagt Esmee dan opeens aan me. Ik kijk haar even verbaast aan en kom dan weer terug met mijn gedachte.

‘Lekker.’ Zeg ik en glimlach. Opeens voel ik een hand op mijn knie. Super snel kijk ik even opzij naar Dioni. Hij grijnst naar me. Ik kijk weer terug naar de rest aan de tafel. Dioni dacht zeker dat hij me zo snel kon winnen. Maar ik zou hem gewoon negeren.

De rest begint te praten over dingen die ze hadden meegemaakt tijdens het uitgaan in Nederland, maar ik luister al niet echt meer. Ik voel Dioni zijn hand langzaam omhoog gaan. Zijn vingers raken de zoom van mijn jurkje. Zit hij me nou serieus uit te dagen?

Ik sla zijn hand weg en kijk onschuldig de tafel over als Dioni in een lachbui uitbarst. Hij haalt snel zijn hand boven tafel en probeert zijn lachen dan in te houden.

‘Ben je oké Dioni?’ Vraagt Cassius en hij trekt zijn wenkbrauwen op. Dioni steekt zijn duim op en gaat verder met eten.

---Drie uur later