"Louis?" "Luke wat doe jij hier? Ik zag je huilend de klas uitrennen en Clara barstte in huilen uit en Jace troostte haar dus dacht ik dan ren ik maar achter jou aan. Maar wat kan jij hard rennen zeg." zegt Louis buiten adem. "Nou ik kon het niet meer." antwoord ik zijn vraag. Louis is een hele goede vriend van Darcy, ik mag hem wel. "Wat kon je niet meer? Als je niks wilt vertellen is ook goed!" "Ik kon mijn tranen niet meer houden en ik wou niet in de klas in tranen uitbarsten..." En terwijl ik dat zeg stromen weer de tranen over mijn wangen. Het kan gewoon niet zo zijn dat het leukste meisje op aarde 2 zelfmoord pogingen heeft gedaan. Het meisje waar ik een zwak voor heb. Voorzichtig trekt Louis me in een knuffel en huil ik op zijn schouder. Eigenlijk zou het andersom moeten zijn. Louis heeft twee keer bijna zijn beste vriendin verloren en huilt niet en ik? "Ik wel hoe je naar der kijkt, met die blik in je ogen." fluistert Louis. Hoe huh wat? Hoe kan hij dat weten? Is het zo overduidelijk? Maar straks weet ze dat dan heb ik geen eens een ini mini kans op een vriendschap... Blijkbaar merkt Louis dat ik schrik, gauw zegt hij "Rustig ze weet niks, ze denkt dat je naar haar kijkt omdat ze dezelfde haar kleur heeft als haar." Ahh fieuw gelukkig. "Maar hoe weet jij dat?" "Ik herken de blik Luke, zo keek je ook altijd naar haar, alsof zij je wereld was." Ja dat was ze zeker, ze was mijn alles. "Zullen we een game middag houden? Ik weet dat je dat vaak doet met Jace en vroeger met Darcy." "Ja is goed, we kunnen wel bij mij." Ja dat is wat ik nodig heb een game middag, mijn gedachten verzetten en even nergens anders aan denken. En ik denk dat Louis daar de perfecte persoon voor is. Soms praat ik wel eens met hem. In de tweede zaten we bij mekaar in de klas en moesten we een project samen doen. Toen hebben we eigenlijk meer gegamed dan dat project gemaakt waardoor we het in de laatste paar uren moesten maken. Maar he? Alles beter dan dat project maken. Ik spring achterop bij Louis aangezien ik altijd lopend naar school ga en Louis zijn fiets gauw had meegenomen. Zal ik vragen of hij weet waarom Darcy het heeft gemaakt en wat haar kapot maakt? Nee dat kan ik niet maken. Gauw app ik Harry, mijn broer, dat we bij mij thuis gaan gamen en dat hij wat lekkers moet neerzetten. "Hier links toch?" "Jup en dan het 11e huis aan de linkerkant!" "Owja ik dacht het 13e huis,"zegt Louis lachend. Volgens mij kan je altijd wel met hem lachen. Snel spring ik van zijn fiets af en Louis doet hetzelfde en gooit zijn fiets neer. "HARRY! WE ZIJN ER!" "Luke dat mag best wat zachter, ik hoef niet doof te worden!" "OW hahaha sorry Louis!" "Louis?"vraagt Harry boos. "Euh ja Louis is mee? Is dat zo erg?"vraag ik. Boos komt Harry naar mij toegelopen en fluistert boos in mijn oor "Je weet dat ik hem nooit meer wou zien. Je weet van mijn gevoelens af!" Owja shit!

JE LEEST
Do you see that I love you?
FanfictionWat als je hopeloos verliefd bent op een meisje? Waarmee je eerst goede vrienden was, en nu lijken jullie twee vreemden. Wat als ze kapot gaat van binnen, kan jij haar nog redden of is het te laat? Of is je eigen leven in gevaar?