Do you see that I love you?

42-Luke

Langzaam word ik wakker. Mijn hele lichaam voelt zwaar aan. Mijnogenleden zijn te zwaar. Het lukt me niet om ze te openen. Ik hoorde mensen vaag praten op de achtergrond. Mijn hele lichaam deed pijn. Zelfs als ik adem deed het pijn. Ik voelde vaag dat iemand mijn hand vast heeft. Met al mijn kracht probeer ik in de hand te knijpen. Het gepraat komt dichter bij. "Luke! Hoor je ons? Zoja knijp dan in mijn hand." hoorde ik een mannen stem. Weer met al mijn kracht probeerde ik in zijn hand te knijpen. Het lukte. "Hazz! Hazz! Luke kan ons horen!" zei de stem blij. Wie is praat er? En bedoelt hij Harry mijn broer? Ik probeer mijn ogen te openen. Langzaam gaan ze toch open. Met speeltjes ogen kijk ik rond. Het licht hebben de gedempt hoorde ik ze zeggen. Ik draaide voorzichtig mijn hoofd naar rechts. Ik zag alleen een bos rode haren. Michael. Ik kneep nog een keer in zijn hand. Michael keek blij op, nouja blij hij had rood door lopen ogen van het huilen. Mijn arm bewoog ik naar boven om zijn tranen af te vegen. Waarom huilde Michael? Hij huilt bijna nooit. "M.." verder kwam ik niet met praten. Mijn stem begaf het. "Lukey niet praten, je moet goed uitrusten." zei Michael gauw. Vragend keek ik hem aan waarvan uit rusten? Waarom had ik zoveel pijn? Blijkbaar zag Michael dat ik er niks van snapte. "Als het antwoord ja is moet je in mijn hand knijpen en als het nee is moet je twee keer knijpen okay?" Gauw kneep ik een keer in zijn hand. Op een of andere manier gaf het me een veilig gevoel. "Okay, weet je waarom je hier ligt?" Ik kneep twee keer in zijn hand. Wat zal er gebeurt zijn? "Luke je bent flauwgevallen toen je met Darcy was." antwoord Michael mijn gedachten. Waarom heb ik dan zoveel pijn? Ben ik verkeerd terecht gekomen. "Je vraagt je vast af waarom je hier nu zo bij ligt he?" vervolgt Michael  zijn verhaal. Weer kneep ik een keer in zijn hand. "Nou dat is een apart verhaal. Moet ik het nu vertellen? Of de dokter. Ow wacht als ik het moet vertellen knijp dan een keer en bij de dokter twee keer." Ik twijfelde. Wil ik het nu weten of wil ik het weten van de dokter. Als Michael het vertelt zegt hij het waarschijnlijk in de taal dat ik het ook begrijp. Als de dokter het vertelt word het waarschijnlijk in de dokter medische taal. Na een paar seconden knijp ik toch één keer in zijn hand. Je ziet Michael slikken. Er ontstaan tranen in zijn ogen. Is het zo erg? "Luke ze hebben kwaad aardige cellen in je lichaam gevonden. Ze zijn aan het onderzoeken wat het precies is. Je bent daardoor ook flauw gevallen." zegt Michael snikkend. Ik knijp in zijn hand voor steun. Kanker? Zal dat het zijn? Ja dat moet wel, het zijn kwaad aardige cellen. Nee dit kan niet, dit kan niet. Mijn ouders, hun vierde zoon is ziek... Michael staat op en veegt mijn tranen weg. Onbewust ben ik aan het huilen. "Luke je gaat ervoor vechten okay! Jij geeft niet op, dat mag je niet doen!" zegt Michael hoopvol. Ik knik maar terug, ik ben er helemaal niet bij met mijn gedachten. Wat voor kanker zou het zijn? Zouden ze het kunnen verhelpen? Of zou ik zo eindigen als Jack? Ondertussen was de dokter binnen komen lopen. Zijn gezicht stond uitermate serieus. Ow nee als dit maar geen slecht nieuws is. "Meneer Hemmings je bent wakker hebt ik gehoord. Je heb twee weken in coma gelegen. In die tussen tijd hebben wij ontdekt dat er kwaad aardige cellen in je lichaam zitten. We hebben net de uitslag van het onderzoek. Het is helaas niet zo zulk goed nieuws jongen. Je hebt leukemie in een verder stadium. We weten niet of we het helemaal weg kunnen halen." eindigt de dokter zijn verhaal. "G-gaat hij dood?" vraagt Michael huilend. "Dat durven we niet te zeggen, daarvoor zijn meer onderzoeken nodig en de reactie van Luke op de chemo's en andere behandelingen gaat reageren. Dat is nog onzeker, sorry jongen! We gaan natuurlijk ons uiterste best doen om je vriend te redden. En jij gaat hem ook helpen toch?" Michael knikte heel hard. Ik ga misschien dood, nee dit kan ik mijn ouders niet aandoen. Ze kunnen niet nog een zoon verliezen. "Dan gaan wij er allemaal voor strijden en helpen Luke erdoor heen. Luke je mag voorzichtig wat proberen te praten als dat lukt. Je mag wat water drinken als daar behoefte aan is. Jij gaat ook strijden toch?" zegt de dokter. Gauw knik ik. "Mooi dan gaan we met zijn alle strijden! Hebben jullie nog vragen?" Ik knik. Ik probeer maar voorzichtig te praten. "Bent.... u ook... mijn... dokter?"komt er hakkelend uit. Michael kijkt me trots aan, waarschijnlijk omdat ik praatte. Hij is ook altijd trots op je als je iets goeds doet, maakt niet uit hoe klein het is. "Ja ik begeleid je in het hele process dus je bent nog niet van me af kerel!" lacht de dokter. Ik krijg ook een lach op mijn gezicht. Gelukkig! Hij is zo aardig! En positief, dat kan je wel gebruiken in tijden zoals deze. "Sorry jongens maar ik moet weer gaan. Ik kom na mijn dienst nog wel even langs!"zegt de dokter waarna hij de kamer uitloopt. Moe sluit ik mijn ogen even. "Luke, Larry staat op de gang. Als je wilt slapen zeg ik wel dat ze straks moeten komen. Je moet naar je lichaam luisteren Lukey!" zegt Michael bezorgt. "Laat ze maar... komen."krijg ik er uit. Michael kijkt me bezorgd aan maar loopt dan toch naar de deur. Even later komt hij terug met Larry. Harry's ogen zijn rood door lopen van het huilen denk ik. Ze houden mekaars hand vast. Louis knijpt telkens in Harry's hand voor steun denk ik. "Luke, je geeft niet op he?" vraagt Harry onzeker. "Hazz, ik vecht tot het einde! Totdat ik niet meer kan en hoef te vechten. Opgeven kennen wij niet! Je gaat me niet verliezen okay?" zeg ik langzaam. Het ademhalen doet nog steeds pijn. De tranen stromen over de wangen van Harry en Louis. Harry verliest misschien zijn enige broer. Voorzichtig doe ik mijn armen om hoog als teken dat ik hem een knuffel wil geven. Harry snapt de hint en laat Louis hand los. We geven mekaar een knuffel. "Hazz ik ga vechten voor je!" fluister ik in zijn oor. Ja ik ga vechten voor ze! Ik mag dit gevecht niet gaan verliezen. Ik moet doorzetten. Hoeveel pijn ik ook misschien ga lijden, ik ga niet opgeven. Jack en Ben zouden dat ook niet willen. Ik ga vechten tot het einde!

------------------

Hoeveel hoofdstukken willen jullie nog ongeveer? Maandag begint school weer (CRYING) Ik ga proberen elke dag te updaten, maar door een roosterwijzing weet ik niet of ik elke dag kan updaten. Ik ga wel heel erg mijn best doen! Alvast slaap lekker :)