Do you see that I love you?

40-Luke

Ze is zo mooi. Ondanks dat ze zo onaardig is geweest de laatste dagen, ben ik nog steeds verliefd op der. Op haar haren die mooi over haar schouders vallen, hoe ze haar hand voor haar mond slaat als ze hard moet lachen. Ja op alles aan haar. Ik weet zeker dat er een reden achter zit waarom ze zo doet. Het kan niet anders. Darcy is niet zo, ze zou zoiets nooit tegen iemand kunnen zeggen. Ze voelt zich al schuldig als ze slecht over iemand denkt als is het maar dat diegene slechte kleding draagt. Ze probeert overal het positieve van in te zien. Soms is dat echt irritant omdat je weet dat ze gelijk heeft. Ik word uit mijn gedachten gehaald als er een propje op mijn tafel valt.

Kunnen we praten? 13:00 park? Ik moet je wat uitleggen. Als je niet meer met me wilt praten snap ik dat-Darcy
Staat er in een net handschrift geschreven. Verbaasd kijk ik naar haar. Als ik in haar ogen kijk en daar schuldgevoel in zie. Weet ik dat ik haar een kans moet geven. Voorzichtig knik ik naar haar. Ze slaakt een opgeluchte zucht.

"Luke, wil je alsjeblieft eerst luisteren en dan pas reageren?" vraagt Darcy smekend. Ja ik reageer vaak al terwijl Darcy nog bezig is met der verhaal. Ik moet dan gewoon reageren ofzo geen idee wat het is. "Jaja is goed! Nou vertel wat je wilt vertellen. "Nou ja euhmm. Na dat ik vertelde op het plein van Jace en mij. Een paar dagen daarvoor ging het weer verkeerd, nouja dat vinden jullie. Ik had mezelf weer gesneden. Ashton kwam erachter en ging met mij naar een therapeut. Van haar moet ik medicijnen slikken. Anti depressivia om precies te zijn. Alleen de dosering daarvan werkt heel nauw, als je te veel neemt voel je niks meer qua gevoelens. Als je te weinig neemt werkt het niet. Als je gewoon de dosering neemt dan ben je minder depressief of heb je bij mij dus minder tot geen behoefte om te snijden. In het begin werkt het niet en worden de klachter nog erger, maar dat wist ik niet. Ik wou meer om de pijn te verbergen, maar ik wist de gevolgen niet. Ik voelde me 'beter' toen ik meer in nam dan de dosering. Ashton wist wel van de gevolgen maar wist niet dat ik teveel in nam. Toen ik dat allemaal tegen jou zei van ja dat weet je wel denk ik. Toen had ik een veels te hoge dosering genomen en ja. Ik moest ergens al mijn frustatie's op uiten. En ja jij was een makkelijk iemand op dat moment denk ik? En ik weet het ik praat niks goed, want wat ik heb gedaan is onvergefelijk. Ik snap dat je nooit meer met mij wilt praten want dat zou ik zelf ook niet meer willen! Ja dat was het ongeveer. Luke alles wat ik zei klopt geen ene flikeer " zegt Darcy. "Laat me het zien." geef ik als antwoord. Je ziet dat ik niet weet waar ik het over heb. "Je sneeën bedoel ik." Twijfelend doet ze haar mouwen omhoog. Haar hele arm zit er onder. Alsof het kapot moest, alsof het in stukjes moest worden gesneden. Ze kijkt met walging weg. Ze walgt van zichzelf. Dit mooie meisje wat voor mij alles betekent walgt van zich zelf. Hoe heb ik dit nooit eerder kunnen zien. De tranen rollen over mijn wangen. Waarna Darcy ziet dat ik aan het huilen ben, geeft ze me gelijk een knuffel. "Sorry Luke. Ik weet dat we de belofte hadden." zegt Darcy. "Heeft Jace je geholpen?" vraag ik terwijl ik mijn armen om haar heen sla. "Ja, ja hij was er de hele tijd bij!" zegt Darcy trots. "Hou je van hem?" vraag ik onzeker. Het liefst wil ik dat ze nee zegt en dat ze mij leuk vindt, maar dat gaat zekers niet gebeuren. "Ja heel veel!" zegt ze trots. "Dan is het goed princess!" Ze gaat langzaam uit de knuffel. Ik word duizelig en grijp haar vast. "Luke gaat het? Je ziet helemaal wit." zegt Darcy bezorgt. "Bel Harry!" zeg ik gauw voordat ik wegval...

-----------------------------------------------------------

Jongens 821 reads! Hoe? Ik snap dit echt niet maar het staat er toch echt. THANK YOUUUU ❤

Sorry voor de afgelopen 3 dagen dat ik niet heb geupdated, ik zat in Londen en de wifi was te slecht om te updaten...

En ik heb een probleempje. Mijn moeder weet ik dat een verhaal schrijf maar niet dat ik het ook echt publiceer, ze wilt het verhaal wel echt heel graag lezen. Ik zat te denken wat ik moet doen, want als ze dit verhaal leest gaat ze rare dingen denken door privé omstandigheden. Moet ik het verhaal op een 2e account zetten dan wijzig ik er wel dingen in zodat het voor jullie ook leuk is om te lezen als je het wilt lezen, of zal ik dit verhaal aanpassen?