Do you see that I love you?

17-Luke

"We zijn hier bij een gekomen om Harry Edward Styles een laatste groet te geven. Ik wil graag het woord geven aan een van zijn beste vrienden, Louis William Tomlinson. Louis aan jou de eer." Louis loopt naar de microfoon en pakt zijn speech. "Euhmm ja hoi. We zijn hier om de meest mooiste geweldigste persoon te herdenken genaamd Harry Styles. Ik kende hem helaas niet al te lang maar de tijd dat ik hem heb gekend waren geweldig. Hoe akward het was tot hoe geweldig je met hem kon lachen. Hij had net een tattoo laten zetten voordat hij dood ging. Het verhaal achter zijn tattoo was prachtig. Ik zal het ook vertellen. Hij wist niet wat hij voor tattoo moest nemen. We gingen in het boek kijken en zijn oog viel gelijk op een teken. Het teken voor oneindigheid infinity. Hij zei: "Die neem ik uit liefde voor mijn familie vrienden en jou." Ondanks dat ik hem net kende was ik voor hem gevallen. Harry we zullen je missen, je geweldige vrolijke lach, je positieve woorden, je ijdellijke kant soms. 

  Where did I go wrong? I lost a friend,
  Somewhere along in the bitterness.
  And I would have stayed up with you all night,
  Had I known how to save a life.  

Goodbye my friend!" beëindigt Louis zijn speech. Ik weet dat ik zo moet speechen. Ik heb het verdomd vaak opnieuw geschreven totdat ik een nummer tegen kwam van een band. Getwijfeld of ik dit nummer wel zou moeten doen. Maar toen ik erachter kwam dat Louis een stukje van het liedje zou gaan zeggen heb ik het besluit genomen. "Ik zou nu graag het woord willen geven aan Harry's jongere broertje Luke Robert Hemmings." Nu mag je niet falen. Ik pak mijn gitaar die ik van Harry heb gekregen en loop naar het podium waar een krukje al klaar staat, naast mijn held. Ik ga er zo voor zitten dat ik naar de kist van Harry kijk maar me niet afsluit van de mensen. Ik adem een keer diep in en uit. Denk aan de mooiste momenten samen met Harry. Voorzichtig sla ik de eerste akkoorden aan.

  Step one you say, "We need to talk."
  He walks, you say, "Sit down, it's just a talk."
  He smiles politely back at you,
  You stare politely right on through,
  Some sort of window to your right.
  As she goes left and you stay right,
  Between the lines of fear and blame,
  You begin to wonder why you came....

"Rust zacht mijn held!" zeg ik al laatst voordat ik terug loop naar mijn plek. Bij Louis stromen de tranen over zijn wangen. Als ik naast hem zit sla ik een arm om hem heen en zeg "We missen hem ook, iedereen gaat hem missen. Hij zou trots op je zijn mate!" Hierdoor begint Louis nog harder te huilen.

"LUKE! LUKE!" schreeuwt Louis. Ik schrik wakker uit mijn nachtmerrie. " Gast waar the hell droomde jij over gek! Je lag te shaken in je bed!" zegt Louis. "Harry leeft nog toch?" vraag ik onzeker. "Jaja hij ligt in het ziekenhuis in coma." antwoord Louis. Pff gelukkig het leek zo echt! "Ik ga maar weer eens slapen, niet meer raar dromen okay? Slaap lekker!" zegt Louis voordat die de kamer uitloopt. Ja hij bleef hier slapen hij durfde niet thuis te slapen alleen. Zijn ouders zijn een weekendje weg ofzo. De operatie bij Harry was goed gegaan, alleen er waren wat er. "Harry leeft nog en hij gaat het redden."zeg ik nog zachtjes voordat ik in een droomloze slaap val.