Hit Me With Your Best Shot. - A Niall Horan FanFic.

Hoofdstuk 19.

Hoofdstuk 19.

Davy's POV.

Snel rende ik naar binnen met de Glock in mijn handen, de overvallers proberen te vluchten en het lijkt ze nog te lukken ook, de volgende keer ga ik er zelf weer achteraan, met dat gips mag ik nog steeds niet rijden... dan maar de gijzelaar... snel knielde ik bij de jongen neer "alles goed ?" vroeg ik terwijl ik hem rechtop hielp "ja... het gaat wel" zei de jongen toen hij eenmaal zat "ik ben Davy Simons, ik doe onderzoek naar deze overvallen" de jongen knikte verrast, alsof hij me kende... "ik ben Zayn, Zayn Malik" ik knikte naar hem maar wacht... Zayn ? waar ken ik die naam van ? de vriend van Niall ! ik keek op naar de overvallers die wegrenden, één keek net om, ik keek hem recht in zijn ogen aan... was dat nou? Niall ? ik schudde mijn hoofd even, vast niet... terwijl de andere agenten achter de overvallers aangingen hielp ik Zayn met opstaan en samen liepen we naar de politieauto... Uitgeput en gebroken kwam ik die avond thuis, ik opende de deur en een heerlijke spaghetti lucht kwam me tegemoet, een teken dat mam weer thuis was, ik liep naar de keuken en gaf haar zoals gewoonlijk een kus op haar wang, ik keek haar aan en toen kon ik het ook niet meer... er liepen een paar tranen over mijn wangen, met 2 handen als ondersteuning ging ik aan tafel zitten, mijn moeder kwam ongerust tegenover me zitten en legde haar oude al wat rimpelige handen tegen mijn armen, ik haalde mijn handen voor mijn ogen vandaan en keek haar aan "het is zo moeilijk mam..." er liepen weer wat tranen over mijn wangen en langzaam aan vertelde ik haar het hele verhaal "lieverd, ik heb die Niall hier nog maar één keer gezien, hij vroeg waar je was toen je naar je werk ging maar hij leek zo teleurgesteld en bij jou naam begon hij te blozen, geloof mij nu maar, die jongen geeft veel om jou... en ik weet ook niet waarom hij dit nu opeens doet maar het zal vast een goede reden hebben, echt waar..." ik knikte langzaam en veegde mijn laatste tranen weg, langzaam stond ik op en liep naar boven, vanmiddag is het gips van mijn hand afgehaald, ik moet nu alleen nog dagelijks verband er omheen doen, gelukkig kan ik nu normaal douchen, ik kleedde me uit en daarna liet ik het heerlijke warme water over me heen stromen, gelukkig kon ik in de douche altijd helder nadenken, ik moet die Niall maar gewoon vergeten, natuurlijk kan ik hem met behulp van Josh en wat andere collega's zo opsporen maar daar begin ik niet aan, het zou me alleen maar opbreken... wel om iets achterna te gaan is die Zayn... zou het dezelfde Zayn zijn als waar Niall het overhad... zouden ze vrienden zijn ? en die bankovervaller... die ogen, we hadden maar 2 seconden oogcontact maar ik dacht echt dat hij het was, ik haalde diep adem en dacht na... veel schieten we niet op zo, ik kan wel veel meer bedenken maar bewijs hebben we niet, ik draaide de kraan uit, droogde me af en trok een grijze joggingbroek aan met een paars vest, ik deed mijn haar in een knot en liep toen de douche uit, ik pakte mijn telefoon van het kastje en keek erop, niks... helemaal niks, stiekem hoopte ik nog dat Niall een sms gestuurd of misschien wel gebeld had, ik haalde diep adem en ging toen naar 'mijn contacten' ik zocht Niall's naam op en verwijderde het nummer...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

hellooo people <3

dit wou ik gisteravond nog even snel posten maar ik was echt te moe... sorry :)

maar daarom hier nog dit kleine hoofdstukje<3

LoveYouAll<3