Hit Me With Your Best Shot. - A Niall Horan FanFic.

Hoofdstuk 30.

Hoofdstuk 30.

Davy’s Pov.

Met grote ogen keek ik naar de jongen voor me, hoe kan hij dit zeggen, hij is degene die me uitgescholden heeft, me geslagen en boven dat alles… hij was degene die wou scheiden. Versuft stond ik op van mijn stoel en met mijn armen over elkaar liep ik naar de grote deuren die me een toegang naar buiten boden, achter me hoorde ik Josh nog wat tegen Niall mompelen en even later het geluid van voetstappen die me volgden “ga weg Niall” zei ik terwijl de tranen over mijn wangen liepen, ik voelde een hand op mijn schouder en boos begon ik te roepen “Niall ik zei ga weg ! waarom doe je dit ? je zei dat je niet meer van me hield en… en nu doe je zo !” ik draaide me om en keek toen ik de grote bruine ogen van Josh “sorry” mompelde ik zacht, Josh gaf me een meelevend knikje en begeleide me toen naar een bankje dat buiten tegen de grote loods stond.

“is het nooit in je opgekomen dat hij nog van je houd” verbrak Josh na een poosje de stilte. Een beetje ongemakkelijk schoof ik heen en weer terwijl ik met mijn vlakke hand de tranen uit mijn gezicht veegde “ik weet het niet” antwoorde ik zacht, Josh knikte en net toen hij zijn mond opende om iets te zeggen kwam er geluid uit mijn portofoon “alle eenheden naar loods A23, de verdachte is gespot in de opslagruimte” verschrikt keek ik Josh aan “Josh dat is onze loods ! en wij zijn er niet !” voordat ik mijn zin af kon maken renden we al terug naar binnen, vanaf toen ging alles snel, Josh en ik stormden naar binnen waar we een man met een bivakmuts aantroffen, hij had zijn pistool gericht op een jongen met bruin haar en blonde lokken, langzaam draaide de jongen zich om met zijn handen omhoog, zijn blauwe ogen keken me angstig aan “Niall !” riep ik hard waardoor de man zich woest omdraaide “laat hem gaan !” Josh trok zijn pistool uit zijn holster en hield het op de man gericht die zich grijnzend weer naar Niall draaide “how cute, they care about you” zei hij op minachtende toon, een harde knal volgde en Niall kromp ineen “nee ! Niall ! how dare you !” met een snelle beweging trok ik mijn pistool uit mijn holster en schoot zo goed ik kon op de inmiddels wegrennende man “Josh volg hem!” riep ik terwijl ik naar Niall toe rende die nog steeds stil op de grond lag “Niall ?” mijn stem klonk trillend en hopeloos keek ik om me heen “help ! iemand ! bel een ambulance !” snikkend liet ik me naast Niall vallen en probeerde het bloeden bij zijn borst te stoppen “iemand help !” riep ik nog een keer, achter me hoorde ik voetstappen naderen, snel veerde ik overeind en keek hoopvol achterom, maar… alle hoop was vervlogen toen ik een maar al te bekend gezicht zag “wel, wel, wel, wie hebben we hier ?” de stem van de man klonk kil, net zoals zijn uiterlijk, bang deed ik een stap achteruit maar ik kon niet verder “eindelijk heb ik je gevonden, ik was al bang dat je zou vluchten…” mijn angst zette zich om en woede en vel keek ik de man aan “ik vlucht niet voor jou…” antwoorde ik kort, de man begon te grinniken en kwam voor me staan “mooi, want ik heb je nodig” er volgde een harde klap met de achterkant van zijn pistool tegen mijn slaap en langzaam voelde ik mezelf op de grond zakken, even later werd alles zwart…

------------------------------------------------------------------------

oeeh spannend ! :)

hihi wat vinden jullie er van ?

ik hoop dat het een beetje goed was, kon me niet zo goed concentreren met al die visite om me heen... #Birthday #17 :D

comment + vote ? :)