Hit Me With Your Best Shot. - A Niall Horan FanFic.

Coming Back ~Preview op het vervolg 'Hit me with your best shot'

Heeiii lieverds ! :)

ik heb besloten het vervolg hier te maken, dit is nog maar de preview maar ik heb al heel wat leuke ideeën en zal proberen zo vaak mogelijk te posten :)

ik hoop dat jullie het leuk vinden en jullie reacties en votes zijn altijd welkom ! ♥♥

Laat me alsjeblieft wel even weten wat jullie er van vinden, dan weet ik of ik ook door moet gaan en wat ik moet verbeteren of veranderen....

LoveYouAll♥

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Preview

Ik had het kunnen weten, maar ik was zo dom, zo verblind door de liefde... Niall is weg... hij woont ergens anders, en  ik ? ik heb het geld en het grote huis voor me alleen, toen de scheiding tussen ons officieel berecht werd kreeg ik het geld en het huis toegewezen, en Niall ? ik heb geen idee waar die uithangt, het klikte niet meer tussen ons, Niall veranderde of... veranderde ik misschien ? vrienden om mee te praten had ik niet behalve Daphne, de dochter van de oude buurvrouw, ze zal nu ongeveer 16 zijn en ze doet me een beetje op mezelf lijken toen ik zo oud was, ze komt ook vaak naar me toe als ze problemen heeft en om eerlijk te zijn vind ik het geweldig leuk om mensen met hun problemen te helpen, daarom volg ik nu weer een opleiding psychologie, wat zou ik anders moeten doen, ik ben inmiddels 22 dus jong genoeg, alleen... ik zou graag iemand hebben om mijn eigen problemen aan te vertellen over hoe Niall en ik uit elkaar zijn gegroeit, over hoe ik hem soms mis maar ook weet dat het ergens onze eigen schuld was... we trouwden te vroeg en na een jaartje kwamen de problemen... op deze momenten mis ik Josh heel erg, Josh... die heb ik niet meer gesproken sinds ik de jongens hielp ontsnappen, hij was niet eens op mijn bruiloft en die ene keer dat ik terug was voor de begrafenis van mam ontliep hij me, net toen ik hem zo hard nodig had... "excuseer me mevrouw, is deze plek bezet ?" ik schrok op uit mijn gedachten en keek opzij een oud dametje keek me vriendelijk aan en wees naar de stoel naast me waar mijn tas op stond, ik schudde vriendelijk met mijn hoofd van nee en haalde de tas weg, het vrouwtje glimlachte en nam plaats, mijn ogen vielen op de krant die ze in haar handen had, "steeds meer kinderen vermist en over de grens gesmokkeld" stond er met grote letters op de kop, 'mensenhandel' mompelde ik, ergens voelde ik iets opborrelen woede misschien ? of is het dat ik dit eigenlijk heel graag wil oplossen, ook al studeer ik nu psychologie het politie zijn zit in m'n bloed...

Ik wordt uit mijn gedachten wakker geschut als de buschauffeur opeens hard op de rem duwt, een grote vrachtwagen komt voor ons rijden en ik zie nog net een klein rood kindermutsje uit de grote container waaien, was dat ? nee... dit moet een teken zijn, er zitten kinderen in die container !

Snel stond ik op en liep naar de chauffeur "open de deur!" beviel ik hem, de man van middelbare leeftijd keek me minachtend aan "we rijden op de weg, de deuren kunnen niet open" zei hij op een sarcastische toon, boos keek ik hem aan en in een snelle beweging haalde ik mijn pistool uit de achterkant van mijn broek "dan stop je de bus" siste ik terwijl ik het pistool op de man gericht hield, snel stopte hij de bus en deed de deur open, ik keek nog even om en rende toen naar buiten, nadenken keek ik om me heen, daar zag ik de vrachtwagen voor het stoplicht staan... maar hoe kom ik daar zo snel ? de bus dan maar weer ? ik rende naar achteren en net toen de bus wegreed zag ik mijn kans om er aan de achterkant op te klimmen, 'oké Davy... wat nu ?' mompelde ik in mezelf...

Daar stond ik dan, boven op de bus... de bus reed als snel richting het stoplicht waar nog steeds de vrachtwagen stond te wachten, 'dit wordt nog een keer m'n dood' mompelde ik boos, ik nam diep adem en sprong toen vanaf de bus op de container die de vrachtwagen vervoerde, beneden in de container zag ik een donkergekleurd meisje met slonzige kleren en een paarse sjaal "rustig maar, ik kom helpen" zei ik zacht, het meisje keek me niet aan en bleef maar naar het hoekje van de container staren, ik draaide me om en sloeg van schrik mijn hand voor mijn mond, mensen... dode mensen... ze lagen daar maar in hun eigen plasje bloed... ik knielde voor het meisje neer en tilde haar op "kom maar, ik haal je hier weg" fluisterde ik, het meisje keek me bang aan en knikte zachtjes, ik klom via de ingebouwde ladder weer naar boven zodat ik weer op de container stond, "nu moet je even je oogjes dichtdoen en niet bang zijn oké ? het komt allemaal wel goed" fluisterde ik, het meisje gehoorzaamde lief en sloot haar oogjes, "ik ga even met de gemene man achter het stuur praten en dan kom ik hier weer, blijf hier maar zitten" het meisje bleef stil op de grond zitten met haar oogjes dicht, ik pakte haar handjes vast en duwde die tegen haar oortjes, ze hoeft geen schoten te horen... snel klom ik via de zijkant naar beneden tot aan de truck, gelukkig zat er een stang bij de deur waar ik me aan vasthield, voorzichtig pakte ik mijn pistool en tikte daarmee hard op het raam, de bestuurder keek me verschrikt aan en begon toen te grijnzen, de man duwde hard op de rem en met een klap schoot ik naar voren, ik voelde nog een harde klap en langzaam werd alles zwart...