Chapter 61

113 20 0
                                    

Patricia POV

Wow! I didn't expect this to happen but I'm absolutely enjoying what I'm doing. No kidding! It's been 4 hours since I started to learn kendo.

Most of the time, I was thinking of my sister's face. Ganito rin kaya ang naramdaman niya noong nagsisimula pa lang siya? Masaya rin ba siya sa pinasok niya? Saan siya kumukuha ng lakas para gawin to ng mag-isa?

Kasi ako, sa kanya ako kumukuha ng lakas ngayon. Siya ang rason kung bakit ko to ginagawa.

Argh! Too bad, ayaw nila akong bigyan ng misyon. Ayaw nila akong pumatay agad. Ugh. What's the use of entering this Clan kung hindi man lang ako makapaghihiganti sa taong pumatay sa kapatid ko?


"This is not the right time to kill, Patricia. Kung akala mong madali lang ang pumatay, nagkakamali ka," Maurice said while swaying her katana against mine. Nabitawan ko ang espada ko sa lakas ng pagkatama ng espada niya rito. Napansin niya sigurong malalim na naman ang iniisip ko.

Alam kong naiintindihan mo ang sitwasyon ko di ba? Kahit sino naman siguro ang tanungin ko, ganito rin ang makukuha kong sagot.

Masakit hindi ba? I need to get a revenge. Argh!

I sighed in defeat, "But why? Ikaw ba, hindi mo naisip na patayin ang pumatay sa kapatid mo? Hindi mo ba naisip na maghiganti? O c'mon, Maurice. Sino ba kasi yun? Ba't ayaw mong sabihin sa akin?" I pouted. Hayy.

Basta ang alam ko lang, pinatay ang kapatid niya dahil pinagtangkaan nitong patayin si Myche. An assassin, maybe?

"Are you asking because you don't know?" she responded, I bit my lip.

What a stupid question, Patricia? This is so frustrating. Argh!

"But why did you hesitate on killing her when Althea already gave you a chance? Are you crazy or you're thinking of something great wherein she will beg for her life or more like she will think of killing herself instead?" I simply laughed at my brilliant idea pero mukhang hindi naman siya natuwa sa sinabi ko. Tsk.

I admit. Nasasaktan ako sa kinikilos niya. Bakit parang ako lang ang may gustong maghiganti kay Myche? Bakit parang ako pa ang nagmumukhang masama sa aming dalawa?

I arched my beautiful eyebrows when I found out that she's already crying. What the hell? Did I say something wrong to make her cry? I don't get her.

I walked towards her to comfort her. She didn't even make an eye contact with me. I feel so irritated.

I sighed when she asked me, "How can you say that as if Myche is not our best friend?" she wiped her tears and walked away from me. She started swinging again her katana as if she has an opponent to kill immediately.

I glanced at her for about a minute before I speak. Yung pananalita niya, yung kinikilos niya, parang may iba eh.

She's ugh. Hindi ko alam kung paano ieexplain ang nararamdaman ko sa tuwing kasama ko siya. I think she changed a bit. No, she changed a lot.

"Yes, you're right. Myche was my best friend," I paused nung bigla siyang tumigil sa ginagawa niya. I think she wanted to hear what I'm trying to point out so I continued, "And it's all in the past now, Maurice. She is no longer my best friend. And I resented her," I replied with a cold voice. Trying to make things clear.

Damn! I can feel the water falling into my face. I feel like my heart was stabbed for a million times. Idagdag mo pa ang matatalim na titig ni Maurice sa akin.

This is all about that girl. This is all her fault! The girl who used to be my best friend.

"How can you say that kind of thing? She didn't even kill your sister but why the hell are you blaming her!?" she shouted at me na para bang hindi niya alam kung bakit ako nagkakaganito.

Falling to Pieces: Ars MoriendiTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon