Chapter 34

702 97 9
                                    

(Justin Cedric Lim on the picture)





Dharon POV

"Sa pagligtas sa akin. Salamat talaga Dharon," pagkatapos niyang sabihin yun ay kumalas siya sa pagkakayakap niya sa akin.

Huh? Anong ibig niyang sabihin na niligtas ko siya? Saan? Ha? Wala akong matandaan!

"I... I don't know what you're talking about," naguguluhan ako sa sinasabi niya. Hindi ko siya maintindihan.

"Wag ka nang magsinungaling Shoti. Alam kong ikaw yun," kung anu-ano na ang pumapasok sa isipan ko. Wag mong sabihing...

"No, I'm not. I don't know what you're talking about. Where did I saved you? Ha? Pakiexplain nga sa akin. Hindi ko maintindihan eh."

Tapos kinuwento naman niya sa akin ang nangyari.


Hindi ako makapaniwala. Ha? Akala niya ako yung nagligtas sa kanya laban sa apat na masasamang taong lumapit sa kanya. No no no. It's not me.

"Sorry Dayle. Pero nagkamali ka ng inakala. Hindi talaga ako yung sinasabi mong nagligtas sayo. Oo. Nandun nga ako ng mga oras na yun. Pero hindi kita nakita. Sorry Dayle. Sorry kung napahamak ka. Sorry. Hindi ko nagampanan ang pagiging kapatid sayo. Hindi kita naprotektahan. I'm sorry. Sh*t! Sorry Dayle. Kung alam ko lang... Kung naging alerto lang sana ako nung time na yun. Hindi ka sana nagalaw ng mga yun."

I told ya. It's not me. Andun lang naman ako dahil inutusan ako ni Anya na pumunta dun. Something about our targets. May minanmanan lang ako.

Pero wala akong nakita. I guess, I didn't do my job well.

Pero sino kaya ang nagligtas sa kanya kung hindi naman yung kasama niyang lalaki? Sino nga ulit yun? Kelvin? Huh. Temperature? Weird name.

"It's okay. Wala kang kasalanan. Ligtas naman ako eh. Thanks to that... Guy. Kung sino man siya," and then lumapit siya sa mukha ko para ikiss ako.



Sa cheeks.


Tapos ngumiti siya sa akin. Nginitian ko naman siya. Bigla namang kumunot ang nuo niya tapos lumapit ulit sa akin. Hahalikan ulit ako! Yehey!


Ayan na... Malapit na!

5

4

3

2



*Booogshhh*


"Ouch! Ouch! Sh*t! Ouch!" napaaray ako sa sakit! Antae yan! Diinan daw ba ang gilid ng forehead ko. Sh*t! Ang sakit lang!

"Care to explain this huh? My dear stupid brother, where did you get this?" fudge! Naloko na! Nabuko ako. Shit. Anong sasabihin ko? Dali! Isip!

"A-ano... Wala yan. Ano ka ba. Ba't mo diniinan. K-kita mo nang nauntog ako kanina dun sa kotse eh," tss. Galing ko talagang magpalusot! Sana magwork. Sana magwork.

"Kyaaaaaaaaa! Nagsisinungaling ka na sa akin!" sinusuntok suntok naman niya ang braso ko kaya napaaray na naman ako. Walanjo talaga oo!

"Aray! Ano ba! Tama na nga. Halika na. Pumasok na tayo. Gabing gabi na nang-aaway ka pa dyan."

Falling to Pieces: Ars MoriendiTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon