Falling to Pieces: Ars Moriendi

Chapter 11

           Today is July 24, 2015 and I found myself in the middle of nowhere..

Hayyyy. Mabuti pa ang mata, kapag lumabo, nasusuotan ng salamin. Ang relasyon, kapag lumabo, wala na. Wag nang pilitin. Kasi masasaktan ka lang.

This is the second chapter of my life. Exactly 2 years nung iniwan niya ako. Wala akong ginawa kundi magkulong ng kwarto at magmukmok. Minsan naman eh niyayaya ako ng mga friends ko. Oo. Tama ang basa niyo. May friends na ako. Kita mo nga naman oh. Isang tao lang ang nawala pero marami naman ang kapalit. Yun nga lang eh mahal ko yung taong nawala.

Bit by bit, my feelings for him started to fade.

Until one day, I realized, it's gone. My feelings for him was gone.

Masakit para sa akin nung nalaman ko ang katotohanan.

Pauwi ako nun galing ng airport kung saan nagwakas ang aming pagmamahalan. Pagbukas ko ng pinto ay tumambad sa akin ang mukha ng aking inang umiiyak.

*Flashback*

"Mommy, what's wrong? Why are you crying?" nag-aalalang tanong ko sa kanya. Anong problema ni Mommy? Ngayon ko na lang ulit siya nakitang umiyak. Ano kaya ang nangyari?

"I have to tell you something... *sob* Umalis na ang kapatid mo pabalik ng Canada kasama ang Tita mo. May kailangan pa daw silang ayusin sa Wedding nila ng Fiancée nito."

"Si Dharon Kyle? Oh tapos?" honestly, I'm not interested.

"Yes baby. He's Dharon Kyle Kliesen o mas kilala sa pangalang... Charles Brian Ty," para akong napako sa kinatatayuan ko. Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Gulat na gulat ako sa mga pangyayari. Is this for real?

"Ano ulit yun Mommy? C-Charles?" namumuo na ang luha ko sa mata. Feeling ko anytime, tutulo na ito.

"Charles Brian Ty. Ang nawawala mong kapatid. Nalaman ko pala na schoolmate mo siya dati nung hindi ka pa nagtatransfer sa school mo."

Fuck! What's happening to the world?

Naging boyfriend ko ang kapatid ko? And the worst thing is...

He's my fucking twin brother!

What the fuck. Incest!

"Mommy, I'm sorry. I'm sorry kasi... Sinuway ko ang bilin mo sa akin na bawal akong magboyfriend. I'm sorry, Mom," paano ko ba sasabihin sa kanya? Nakatingin lang sa akin si Mommy. Hinihintay ang susunod ko na sasabihin, "And please forgive me. Kasi po, siya ang boyfriend ko. I mean ex-boyfriend ko na nga pala."

*End of Flashback*

After kong aminin sa kanya ay pinagalitan niya ako. Pero naintindihan din naman niya ang sitwasyon. Malay ba naming magkapatid kami di ba? Eh hindi nga kami nun magkamukha eh. Basta ang alam ko, maganda ako at gwapo siya. Kaya bagay kami.

Kapag naaalala ko lang na magkapatid kami at nagkaroon kami ng relasyon, hindi ko maiwasang hindi mangilabot. Nakakadiri kaya. Psh. Kaya lang wala na akong balita sa kanya eh. Hindi na niya ako tinatawagan. As in walang komunikasyon. Hanggang sa nasanay na lang ako na wala siya. Na wala na siya.

Nga pala, from now on, I want you to call me Myche instead of Dayle. I don't want to hear that name anymore. Nakakasira ng araw! Pag sa bahay naman, Shobe ang tawag sa akin. Minsan naman ay Dharille.