Falling to Pieces: Ars Moriendi

Chapter 48

(Drake Kendrick Heather on the side)

After kong makapag-isip-isip ay lumabas muna ako ng bahay. Nagbaka-sakali akong makikita ko si Bryce pero hindi ko siya nakita. Talagang iniwan na niya ako dito.

I want to shout and cry. But my heart stopped me from doing it.

Naglakad-lakad ako hanggang sa makarating ako sa dead-end zoned. Napaiyak na lang ako, "Where are you Bryce, when I needed you the most?"

I can't help myself from crying. Dati-rati, sa tuwing umiiyak ako noong bata pa ako, andyan si Papa na pinupunasan ang mga luha ko. Andyan siya sa tuwing nalulungkot ako. At sa tuwing kailangan ko ng karamay.

But where are you Papa? Why did you leave me, when I need you so badly?

I remember my sister. Tama! Baka matulungan niya ako ngayon.

I dialled her number at sinagot naman niya ito.

"A-ate. Please help me," I said. I started to walk and go back home.

"Anong kailangan mo?"

"I want to kill that bitch!" I screamed to hell.

"Sino?" she simply asked.

"Dharille Myche Kliesen," I replied. Narinig ko siyang tumawa ng malakas.

"Easy sister. Hindi pa ngayon ang tamang panahon. Masyado kang atat. Bakit gusto mong dahan-dahanin para mas sulit ang pagkitil sa buhay niya?" tumawa ulit siya ng malakas. Alam na nga niya ang tungkol sa babaeng yun. Bakit hindi niya sinabi sa akin?

"Anong balak mo?" hinintay ko lang siyang magsalita.

"An eye for an eye. A tooth for a tooth. The long wait is over."

"What do you mean by that?"

"I'll kill her friends first. Next is her family. Followed by the one she loves. And lastly, herself. What do you think, sissy?" napangiti ako sa sinabi ng Ate ko. Tama! Mas maganda nga yung naisip niya. Masaya to. Whahaha.

"Much better."

"So just sit back and relax. Okay? Don't stress yourself too much," what a lovely sister I have. I'm so lucky to have a sister like her. Right?

"Yes Sissy! I love you!"

"I love you too. Good bye," then I hang up the phone.

Life seems to be much too short to be stressed over people who don't even deserve to be an afterthought in my mind. Napangiti ako habang naglalakad pauwi ng bahay. Vengeance is mine! Bwahahahaha.

Dharon POV

Kanina pa ako nauuhaw sa training namin. Buti na lang at dumating ang alas otso ng gabi kung kelan ang oras ng aming hapunan. Halos mawalan na ako ng tubig sa katawan ko nang ako naman ang pinasabak ni Anya sa training. Nakakapagod nga talaga kagaya ng sinabi ni Dinya kanina. Pero ayos lang yun dahil kailangan naman namin ang matinding ensayo para sa nalalapit na Battle of the Warriors.

Damang-dama ko ang mga matitinding pasa na nakuha ko mula sa mga suntok at sipa nila. Idagdag mo na rin ang paghagis nila ng kung anu-anong patalim sa akin gaya ng kunai, shurikens, daggers, at ang pag-atake gamit ang katana na kinuha pa mula sa nakatagong kahon sa loob ng secret hideout.