That Mysterious Lady

39. Their Fight

***

Freya's PoV

Nasa ilalim ako ng puno ngayon. Nasa garden nila Zach. Wala lang. Naka upo. Naka tulala. Nagmumukmok. Umiiyak. Nakatanggal ang maskara ko ngayon eh.

I cant believe he actually cares about that girl. Sya pa talaga ang una nyang pinuntahan. Wala ba talagang pake sakin si Zach? Or baka naman.. Mahal nya si Vanessa? Eh ano ba ako kay Zach? Fiancee lang naman diba? Eh si Vanessa? First love nya. Tapos kakilala pa nya ang dad and kapatid ni Zach. Ang sakit naman..

Naalala ko nung hinalikan sya ni Vanessa. Nag pahalik sya ha. Infairness.. Napasarap daw kaya pinatagal pa nya. Sino nag sabe? Ako. Hindi man lang nya pinigilan or inalis agad. Hindi man lang nya ako sinamahan nung nag lunch kami. Hindi man lang nya ako naisip nang mamasyal sila. At hindi man lang nya naramdaman na nag seselos ako. Ganun na ba talaga ako ka-useless?

Sana inosente parin ako. Sana bumalik na ang lahat sa dati. Sana lagi nalang akong masaya kasama nila mama. Sana buhay pa sina mama. Sana nakatira parin ako ngayon sa mansyon namin kasama ang kapatid ko. Oo. May kapatid ako. Dalawa. Isang lalake at isang babae. Pero wala na rin sila eh.. parehas lang kami ni Jeiz. Last survivor ng families namin.

Ako nga hindi ko maidala ang pangalan ng Von Voltaire. Nawala pa kasi ang kuya ko.

Kung kaya lahat ng ito ay panaginip lang? Tapos pagkagising ko ng umaga, andun na sina mama.. nag bebreakfast. Tapos hindi ko kilala si Zach. Masaya kaya ako? Kung hindi ako na-fall sakanya.. hindi ko mararamdaman ang ganito.

"huy. Tulala ka dyan.?" Natauhan ako nang may nag salita sa likuran ko.

"Zian.." Bigla syang tumabi sakin.
"Alam mo, wag kamg umiyak dyan. Di mo bagay." Natatawa nyang sabi.

"Pano mo alam na nandito ako??" I asked.

"Your jade green eyes are almost glow in the dark!" Nakangiti nyang sabi. I stared at his smile.

"Buti pa ikaw at masaya ka." Sabi ko sabay tingin sa mga bitwin. I felt him looked at me.

"Ngayon lang ako naging masaya, Freya." Napatingin ako sakanya. Alam nyang naguluhan ako.

"I... I was born to suffer. My mom died right after I lived." I heard him sighed.

"I was an ambisious young man.. I wanted to make my father proud. So I did whatever he told me to do. Until one day, I need to hurt my brother for me to get what I want. But after that, My father looked me with a disgusting gaze. I did everything. Hurt my Brother, And raped my sister." Nagulat ako sa sinabi ni Zian.

"R-raped?"

"Yes. My father told me to do it. Because if I didnt rape Zyra, He will be the one to do it for me." Bigla akong nakaramdam ng takot sa sinabi nya.

"Yep. Crazy right? I never wanted them to hate me. But it turns out to be like that." Nakangiti nyang sabi habang nakatingin sa mga bitwin.

"hindi ko alam kung bakit ko ito sinasabi sayo pero.. Nakuha mo agad ang loob ko. I am a bad guy. And you are an innocent girl. So.weird.." natatawa nyang sabi.

"And if you'll leave days from now, I'll be back to normal. Killing worse guys, Following Father's orders, but I'll never be happy. I dont have friends either." Nakangiti nyang sabi habang pinagmamasdan ang bitwin.

"Wag ka mag alala, Zian. I am your friend. I'll never leave you. I maybe gone physically, but In my heart, you'll always be here with me----"

I didnt finished my Statement because..

He kissed me.

Hindi ako makagalaw. I was too shocked to move.

Nang bumitaw sya.. nakatitig lang sya sa mga mata ko.