Hey Taksi! #Wattys2016

24/2: #Geçmişten Gelen#

İlk part 600 küsür kelimeydi, bu part 1000 küsür kelime olmuş wuhuu. Ayrıca 30K olmuşuz, inanamadım. Sizi yerim ben, canlarım!

Multimedya: Lana Del Rey - Shades of Cool

24/2: #Geçmişten Gelen#

"Erva?" diye soludum şaşkınca. Bana doğru döndüler sesimle. Çağatay ve o.

Koyu kahverengi gözleri ışıl ışıldı, gözleri kadar koyu olan saçları dümdüz bir şekilde beline kadar iniyordu. Üzerindeki kıyafetlerin içinde incecik duruyordu.

Aynı hatırladığım gibiydi. Güzeldi. Çok güzeldi.

"Selam," dedi bana doğru bir kaç adım atarken. "Uzun zaman oldu, nasılsın?"

"Ne işin var burada?" dedim kaşlarım hafif bir biçimde çatıkken.

"Hey, özlemedim mi?" diye sordu her zamanki gibi cıvıl cıvıl sesiyle.

Ters ters bakmakla yetindim.

"Mm, peki." diye mırıldandıktan sonra Çağatay'a döndü ve genişçe gülümsedi. "Aldırma onun bu hallerine. O hep soğuk bir karakterdi."

Kaşlarım şaşkınlıkla havalandı.

Erva, benim yetimhaneden arkadaşımdı. Aslında, arkadaş denemezdi, benim hiç arkadaşım olmamıştı. Ama o herkesin aksine benimle dalga geçip uğraşmamıştı.

Yine de ben onu da kendimden uzak tutmuştum, diğerleri gibi yapmasından korkmuştum.

O yetimhanenin kapısından dönmemek üzere çıktığım gün, ruhum tüm yaralarını süzgecinden akıtıp izlerini büyük bir özenle sarmıştı. Yeni bir hayata başlamaktan ziyade yeni bir ben doğuracaktım. Daha güçlü bir ben.

Ama hayat, her seferinde yaptığı gibi, dişimle tırnağımla kurduğum hayallere bir dalga daha vurmuş, tüm hayallerimi benim gibi kocaman bir harabeye çevirmişti. Bu darbelere alışmaya çalışmayı çok denemiştim, ve hayat her bir denememe yeniden bir dalga geçirmiş, güçsüzlüğümü her seferinde yüzüme yeniden vurmuştu.

Kendim gibi devam etmiştim yola. Geçmişimi geride bırakarak. Ya da bıraktığımı sanarak...

Geçmişim, şimdilerde ayakta durmakta bile zorlanan bedenime yetişmişti. Beni yeniden ele geçirmek istiyordu.

Ama bu sefer olmazdı.

"Neden buradasın?" diye sordum geçmişimden kopup gelen asi parçaya yönelerek. Sesim sert, kaşlarım çatıktı.