My housemate is SadaKo

Chapter 63

********************-*--------*-*-************

"..ummh..nakakapanibago na yung ganito.. hindi ba pwedeng
.ibalik nalang yung. Dati...."

Nag buntong hininga ako tska lumabas ng mall..
Nakakaasiwa nakasi yung.. paglapit lapit sakin ng mga sales lady kanina.. minsan problema din talaga ang ka gwapuhan ko. Tsk...

Dapat talaga maging #teambahay nalng ako para di ako lapitan ng mga despiradang babae..tska kahit Hindi ko sabihin. Sila yung parang.. linta kung makadikit...

Gusto ko ngang sabihin na.."umalis ka nga sa harapan ko..muka ka namang hipon.."
.*facepalm*
Pero siguradong kapag ginawa ko yun...masasampal ako..

Bobo..talaga.. 😒😒-_-!

Pag ka labas ko sa mall..bigla nalang bumuhos ang ulan..
Tamo to..
Kamalasang taglay!!!...
Ang layo pa ng pinag parking an ko..
Buset naman ohh..

Dibale na nga...!!

*takbo*...

Pagkasakay ko sa kotse..kinuha ko agad ang towel ko sa bag good thing at naisipan ni Chelsea na lagyan ako nito dito...

Kaya nga. Pala ako pumunta dito sa mall dahil birthday niya..binilhan ko siya ng regalo...kahit naman masama ang. First impression ko sakanya
...iba parin yung palagi mo siyang kasama dahil mas nakikilala mo ang totoong siya...

Nag start na ang kotse ng biglang may nahulog sa ilalim..parang isang..box..

Ugh..

yung box ...Ito yung
.
..

Ibinigay ko dati kay ice diba?.
Oo natatandaan ko dahil puno to ng chocolates noon..
....

Bakit... nandito to..?

Natahimik ako sandali..
Kahit kailan talaga napaka...kalat niya..

Binuksan ko ang box at nandoon pa din ang mga balat ng chocolate.
Bahagya akong napangiti ng...mapakla..ng maalala ko ang. Pangako ko..

Na..

Nandito Lang ako..at kameng lahat sakanya...pero sa.. tingin ko ako din ang sumira ng pangakong yun..

Na pansin kong may sobre sa loob..
Umm..

At nakalakip Don and pangalan ko..
teka wla naman akong natatandaang sinulatan ko. Siya. ..

Zed,

Thank you for making me happy this Valentine..thank you for being there for me always....kahit..Hindi ako ganung kaganda..

P's. Kapag palagi kang badtrip.. sumasama ang muka mo

Ice...

Itinupi ko ang sulat na. Yon...
Bakit...ngayon ko lang Ito....nabasa?
dahil ba...

May nag tago nito...
Pero sino..

Habang pinapaandar ko ang sasakyan...nadaanan ko ang isang..cake shop..at sa labas noon ay may nakatayong pamilyar na babae...

At pag tunghay nito...
Parang..may kung anong kumabog sa dibdib ko na..
Pinilit kong ibaon sa limot..
Pero heto p*tang*na..hindi ko mapigilang wag siyang titigan..

What else can I say?
Shes perfect...
almost...perfect..

Inihinto ko ang sasakyan at binuksan ang glass window..
Its like...my body and mind..moving forward na kapag Hindi ko sinunod pag. Sisisihan ko talaga..

Nilingon ko siya..
At...ngayon n a katitig siya sakin na wala paring emosyon.
Kagaya noon nung. Nag kita sila ni aldrin..hindi ko mabasa..ang takbo ng utak niya..ang kulay asul niyang mata ang. Nag bibigay ng lungkot sakin..

"Hop on...mababasa ka na dyan.."

Sabi ko tska ngumiti

Pero para siyang wala sasarili nanakatitigsakin

"Ice..mababasa kana..lumalakas na ang ulan.."

Sabi ko ulit and this time..hinawi niya ang buhok niya...naparabang may Kung anung inalis sa buhok nito at ng sundan ko ang ng tingin ang kamay niya..nakita ko yung

Hair clip....

Teka...

Yun ba yung ibinigay ko-----

*pugs*

Huh? ●︿●
Anu yun?

Pag tingin ko sa labas wala ng ice..teka..nasan ang----

"Sa park tayo.."

Biglang may umimik sa passenger seat at sa gulat ko..bigla ko nalang na push ang busina... *facepalm*..

‾︿‾..hindi padin nag babago ang babaeng to..mahilig parin manakot!!
Ng tignan ko siya... natatawa pa!!

Napansin kong

Parang iba...

Ngumingiti at tumatawa na siya kumpara noon..

Dati....Ito ang gusto kong gawin niya...

Pero anu pa nga bang..aasahan lahat ng bagay nag babago..
Lahat may katapusan..

Kahit pa ipilit natin na ibalik yung dati..

Siguro...mahirap na..

Parang...napaka haba ng oras...

Wlang...naimik...
tumila nadin ang ulan..
Binuksan niya ang glass window ng kotse..

Maganda talaga si ice...kahit pa noon..

At...gusto ko ulit na...makasama siya... gusto kong..
Makiusap ulit kahit ilang reject pa..
Bakit kasi.

Mahal na mahl ko parin siya kahit Hindi na pwede...
dagdagan pa ng isang katotohanang mas lalong nag layo saming lahat ...aksidente na bigla nalang ibinabalik ang nakaraan...

Nakulong si mama...at alam Kong .dapat Lang sakanya yun pero Chelsea says..forget all the bad memories...
Dahil... mama ko yun

Pero...

Haaays...

"Zed...I'm sorry

.....for. everything that I cause.."

"..ako ang dapat humingi ng sorry sayo.. kamusta na pala kayo ni Aldrin?"..

Humalukipkip si ice.

"Eto na yung. Park ibaba mo na ako"

Sa huli. Wala parin akong nasabing...makabuluhan sa kanya...

"OK.
"

Sabi ko tska sya pinag buksan ng pinto...at pag baba niya...saktong pag tunghay ko at ang pag tawag ni aldrin kay ice...

At sYa namang pay dating ng sasakyan ni Chelsea..

Mukang...pati yata pag kakataon kagalit ako..
Haays...

Nakaka loko to..ˇ▂ˇ