Drifting Memories (Summer Love Book #1)

KABANATA 32

KABANATA 32

CONTROVERSIAL

I woke up still feeling tired. Hindi ko alam kung nakatulog ba talaga ako o sadyang mababaw ang tulog ko. Kahit na nanlalambot at tinatamad akong kumilos ay pinilit ko ng bumangon. I don't think I'll go back to sleep.

Dumiretso ako sa kusina pagkatapos kong ayusin ang sarili ko. Sandali akong napatigil ng makitang nakapambahay pa si ate Vanna habang nag-aagahan.

"You'll not attend on your MBA class today?" Tanong ko at parang nagulat pa siya sa presensya ko.  Natulala lang siya habang tinutusok ang scrambled egg.

"Nope. Tinatamad ako. I told them I'm sick." Nagulat ako sa sagot niya. She never gets tired llo kapag sa pag-aaral niya. She never make excuses.

"You're up so early. May lakad ka?"

"None. I'll just stay home for today. Can't t sleep anymore." Napatango siya at napatulala na naman sa kawalan.

We ate in silence. I never ask her again or open a conversation. Ganyan naman kami palagi. Malimit na magpansinan. Madalas walang pakialam sa isa't isa.

"Do you know kung ilang araw pa sila Enrique sa Los Angeles?" Tanong niya ng patayo na ako dahil tapos ba akong kumain.

I was shocked. First, hindi ko alam na umalis sila Enrique. Second, she's asking me about my friends. Di kaya may gusto siyang malaman.

"I rarely talk to him. You want me to ask him?" I lied. We don't talk anymore simula ng away nila ni Nathan.

"Why?" Napatingala siya sa akin at gulat na napatitig ako ng makitang namamasa ang mga mata niya.

"Why do you want to talk to Enrique?"

"I need to talk to Greg, his cousin. Nag-away kami at may kailangan kaming pag-usapan na importante." Napasinghap ako.

"Makikipagbreak ka sa kanya?" Napakurap kurap siya sa tanong ko at mabilis na nagsitulo ang mga luha. Hindi ko naisip na talagang susundin niya ang utos ni mommy.

Ilang minuto pa siyang umiyak sa harapan ko hanggang sa siya na mismo ang nagpakalma sa sarili niya.

"Matagal na kayo di ba?"

"Wala sa tagal yon, Summer." Mabilis niyang sagot.

"Itatapon mo ng ganon ganon yong pinagsamahan niyo?" Umiling siya at namuo na naman ang luha sa mga mata niya.

"One day, you will understand what love truly means..." saad niya bago tumayo at iwan akong naguguluhan.

Love means loving someone unconditional. Hindi mo gagamitin, hindi mo sasaktan, uunahin mo yong kasayahan niya kaysa iyong iyo. Walang gantihan o lokohan na magaganap. That's love...

Sunday afternoon, I received a call from the studio. They informed me that I passed the screening and they happily announced that I will be one of the lead models for showcasing the gowns during the ramp.

Maaga akong nagising ng lunes dahil maaga din ang call time namin. I should be at the studio by eight in the morning kaya naman madali akong gumayak dahil paniguradong traffic at rush hour ang kasabay ko.

"Where are you going?" Naabutan ako ni ate Vanna.

"Rehearsal." Sagot ko at mabilis na inubos ang cereals.

"Why don't you quit and just focus on our business instead?" My eyebrow shot as I heard her question.

"We both know that I don't have interest in our business. Kaya mo naman yan so no need for me to do those shits."