Drifting Memories (Summer Love Book #1)

KABANATA 35

KABANATA 35

SMITTEN

Everything in this visible world is a manifestation of the invisible world, of what is going on in our hearts – and getting rid of certain memories also means making some room for other memories to take their place

Nobody plays this life with marked cards, so sometimes we win and sometimes we lose.
Do not expect anything in return, do not expect your efforts to be appreciated, your genius to be discovered, your love to be understood.

"Saglit ka lang ba?" Tumango ako at hinawakan siya sa kamay niya.

Naglakad ako patalikod para makita ko siya. Nakangiti siya ng ubod ng labad at tamis sa akin. Ang kanyang mga mata ay kumikislap sa galak. I don't want to assume pero siguro ay dahil sa akin iyon.

"Yes, saglit lang ako. Could you just wait for me at the lobby?" Suwestyon ko at nginitian nalang siya.

"Ano bang gagawin mo dyan?"

"I would offer my position to someone. Hindi ko kayang pagsabayin ang ramp at photoshoot."

"Sayang naman." Saad niya.

"Sobra-sobra na iyong nakukuha ko. I want to share my success to someone who really needs it."

Nang makarating kami sa kwarto kung saan may rehearsal ang team B ay sindi niya pa rin pinakawalan kaagad ang kamay ko kaya mas lalo akong natagalan sa pagpasok sa room kung nasaan si Nathan.

"Timothy." Saway ko at nginitian niya lang ako at hinila palapit sa kanya.

He hugged me so tight and I wondered what was that for? I even heard him sighed and it bothered me.

"What's wrong?"

"Where have you been all my life?" Umatras ako at tinignan siya ng seryoso. Kung hindi lang siya nakakunot ay iisipin kong pinagtitripan niya ako.

"Ikaw ha puro ka pambobola." Saad ko sabay mahina siyang tinusok sa tagiliran.

"I'll wait for you. Bilisan mo ha at ayaw kong namimiss ka ng matagal." Saad niya at tinalikuran na ako para magpunta sa lobby.

Hindi maalis sa utak ko iyong sinabi niya. Napakagat ako sa labi ko habang nakahawak sa dibdib ko. My heart beat so fast. That crazy man can make my heart flip like a mad one.

Pagkapasok ko sa kwarto ay kaagad kong hinanap si Nathan. Nakaupo siya sa isang sulok habang ang ibang models ay tinetrain for workshop. Nginitian ko iyong coordinator at ganon din siya sa akin.

I am excused as I am part of the summer event. Ang ilan sa mga models ay nakatingin sa akin at masasama ang tingin. Well, sanay naman na ako sa ganyang mga kilos nila. I always get the attention of people. They always stare me na kulang nalang malusaw ako, they stare at me as if they are throwing daggers. Some are talking behind my back.

Sanayan lang iyan.

"Nathan." Tawag ko sa kanya ng makaupo ako sa tabi niya.

Mukhang hindi niya napansin ang pagpasok ko kaya naman gulat na gulat siya ng makita ako. Napangiti ako sa reaksyon niya. He's cute and adorable!

"U-uy! Nakakagulat ka." Napakamot siya sa ulo niya.

I can't still get enough of his face. Mas mukha siyang tao noon kaysa kapag nakasalamin siya ng makapal. I bought him contact lense. Kahit papaano nagawan ko ng paraan ang itsura niya. Mas maayos na din siyang pumormo kasi plain shirts nalang ang suot niya at skinny jeans. Except for his socks, printed na makulay.

I guess, hindi talaga maitatago ang tunay na siya.

"Ba-Ba-Bakit ka nandito?"

"Ayaw mo ba akong nandito?" Tanong ko at nanlaki ang mga mata niya.