Huiverend zat ik in mijn wollen trui voor de kachel. Mijn haar zat gedraaid in een handdoek, terwijl een kop kippensoep mijn handen weer verwarmde. Mijn moeder was gelukkig nog niet thuis, anders had ze de blauwe plekken op mijn benen en armen kunnen zien. De vlek op mijn schouder was paars met blauw en als ik hem aanraakte, schoten de pijnscheuten door naar mijn nek. Een kreun verliet mijn mond. Mijn hoofdhuid brandde nog steeds. Gelukkig trok Liam Harry weg, nadat hij de zoveelste trap uit wou delen. Harry tierde een reeks scheldwoorden, maar mijn gehoor luisterde er niet naar. Het enige zintuig dat werkte op dat moment waren mijn ogen, waarvan de blik steevast op Harry zijn knokkels waren gericht. Ze waren wit weggetrokken onder een restje bloed dat erop zat. Bloed van mijn gescheurde lip. Nadat de klap erop gekomen was, had hij het bloed zorgvuldig weggeveegd met zijn duim, waarna hij het afsmeerde aan zijn knokkels. Ik knijp mijn ogen stijfdicht op het beeld van mijn netvlies af te halen. Gelukkig pijnigde Harry mij nooit in mijn gezicht. Niet iets wat zichtbaar was in ieder geval. Eindelijk trok de warmte van mijn soep door de botten van mijn handen, wat mij op liet staan. De bank bood mij een aangename plek aan tussen de kussens, maar ik was bang. Harry wist waar ik woonde. Die keer dat er op mijn deur geklopt werd en hij daar stond, zijn gezicht weer in beslag genomen door zijn vreselijk grijns, blijft voor altijd in mijn herinneringen. Hij was naar mijn bureau gelopen, had de fotolijstjes van mij en mijn familie bekeken, terwijl ik verstijfd op mijn bed zat. Juist die dag had ik mijn versleten rode sweater en mijn grijze trainingsbroek met gaten aangetrokken. Het was mijn favoriete zetje, maar ik zag er wel uit als een zwerver.
"Ik kwam je je huiswerk brengen." Had hij gezegd, terwijl hij zich langzaam naar me omdraaide. Met 3 passen stond hij naast mijn bed, waar hij zich neer liet zakken. Mijn blik werd naar zijn groene ogen getrokken, die mij emotie loos aankeken. Ik merkte nauwelijks iets van de duim die over mijn wang streek.
"Ik haat je zo erg." Siste hij. Ik huiverde door de kille stem, waarvan de vibraties nog in mijn oren nagalmden.
"Het is dat je moeder thuis is..." Zijn bedreiging liet me mijn lip doorbijten van angst, waardoor de ijzeren smaak in mijn mond verspreidde. Zijn hand schoot in de zak van zijn strakke jeans en haalde er een perfect opgevouwen papier uit.
"Hier is mijn, of terwijl jouw huiswerk." Hij duwde zichzelf iets naar mij toe en drukte zijn lippen op mijn kaak. Verbaast wilde ik achteruit deinzen, maar zijn hand die plots tussen mijn schouderbladen lag, hield mij tegen. Zijn tanden schraapten over mijn kaaklijn, tot onder mijn oor, waar hij het bloed naar één plek begon te zuigen. Mijn kaken verstrakten en ik duwde tegen zijn hand om weg te komen, maar het enige wat hij deed was grijnzen en zuigen. Na een minuut boog hij weer achterover en wreef over de gevoelige huid.
"Een zuigzoen? Slet." Met die woorden stond hij op en liep met zijn sierlijke beweging op en liep naar de deur. Ik bleef in schok op bed zitten tot de warme stem van mijn moeder mengde met die van Harry. Het liet me opstaan en richting het trapgat lopen, waar ik voorzichtig omheen keek.
"Ik hoop dat uw dochter zich snel beter voelt" Harry zette een perfecte lach op, wat hem een ideaal schoonzoonbeeld gaf. Mijn moeder kreeg bijna een hartaanval en stamelde maar wat. Uiteindelijk was Harry verdwenen en was ik gaan slapen, terwijl honderden vragen door mijn gedachten stroomden. Mijn moeder had het nog dagen over die perfecte jongen gehad. Op school moest ik de hele dag een sjaal dragen zodat de inmiddels paars geworden vlek, te verbergen. Harry had me met rust gelaten nadat hij zijn huiswerk had opgehaald. Het enige wat hij me gunde waren veel betekende blikken en af en toe een klein gebaar. Een keer over zijn nek wrijven, zijn duim over zijn lippen strelen. Het gaf me kippenvel. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door de bel die door het huis galmde. Mijn voeten schoven in de warme, pluizige sloffen en de deken wikkelde ik goed om me heen, waarna ik richting de deur slofte. Angstig. En mijn gevoel gaf me gelijk toen ik de deur opendeed. Maar het was niet precies degene die ik verwachtte.
_________________
Hey peepz,
Dit stuk is echt heel erg lang haha
Reacties?
Loveyouall!
X
