Ik werd een poosje later wakker, omhuld door warmte. Ik wilde mezelf naar de warmtebron toe drukken, wat me kreunend ineen liet kruipen.
"Open je ogen." Werd er rustig gezegd, toch was de dreigende toon niet te missen. Ik begon de stem van Jake al te herkennen en door wat er zostraks gebeurd was, opende ik gelijk mijn ogen. Het licht wat in mijn ogen scheen was fel, maar ik dwong mezelf mijn ogen open te houden, uit angst. Een plastic ding werd in mijn handen gedrukt en vaag drong een reeks woorden mijn hoofd binnen.
"Drink, je moet wakker zijn." Kon ik nog net ontcijferen en gedachteloos probeerde ik het flesje naar mijn mond te brengen. Een warme hand vouwde om de mijne en hielp me, wat me eindelijk wat vocht binnen liet krijgen. Gulzig dronk ik alles wat in het flesje zat leeg en hijgend duwde ik het plastic ding weer van mijn mond af. Ik sloot mijn ogen voor een moment, voor ik ze opnieuw opende en er eindelijk een duidelijk beeld vormde. Ik zat op de schoot van een forse, blonde man en tegenover me zat Jake, die zijn ogen onderzoekend over me heen liet glijden. Toen zijn ogen de mijne ontmoette tikte hij op zijn wang en tuitte zijn lippen ene beetje, wat me gelijk weer liet denken aan zijn woorden. Walgend drukte ik een kus op de stoppelige huid van de blonde man waar ik de naam niet eens van wist.
"Ze is zo klein en die ogen..." Mompelde man, die mijn kaak vast nam en me keurend bekeek. Zijn woorden leverden een vragende blik op, die hij met een bulderende lach beantwoordde.
"Zeker een nieuwe die je van de weg hebt opgepikt." Jubelde hij vrolijk tegen Jake, voor hij zijn aandacht weer op mijn richtte en zijn ruwe vingers over mijn gezicht liet glijden.
"Nee, ik heb haar van Harry. Hij was me nog wat verschuldigd en dit was de perfecte prijs." Hadden ze het nou over mij? Ik was toch zeker geen ding? Dit was toch niet wat ik dacht dat het was. Angstig schoten mijn ogen naar Jake, die me opnieuw grijnzend aankeek, met nog steeds de kalmte in zijn ogen.
"Je hoort het goed kleine meid. Deze man hier wil je kopen." Zijn blik veranderde naar spottend, en walgend boog ik iets van de man weg. Ik voelde hoe zijn hand iets van mijn rug afgleed, wat me de perfecte gelegenheid gaf om weg te sprinten. Ik rende van de bank waar we zaten naar een vreemde zwarte deur, waar ik een harde ruk aan de deurknop gaf. Maar zoals altijd zat het leven me tegen en was de deur op slot en stond Jake binnen de kortste keren bij me. Hij greep naar mijn haren en trok me mee in de richting van de keuken, waar hij me op een stoel neerduwde. Al snel zat er een simpele knoop om mijn armen met een stukje touw en liep Jake weer weg. Ik hoorde de stem van hem en de man vaag, maar mijn aandacht ging niet daar naar toe. Ik prutste met mijn vingers aan de touwen, ze moesten los. Het vooruitzicht van de woedende Jake was vreselijk en ik wilde het niet meemaken. Een harde klap galmde door het huis en trage gehaaste voetstappen kwamen mijn kant op. De deur vloog weer open en Jake stond woedend in de deuropening. Zijn kaken waren verstrakt en de spieren in zijn armen stonden gebold. Zijn bruine haren die in een strakke kuif hadden gezeten hingen nu wild om zijn hoofd en de ader in zijn keel, net onder een paar sprietjes haar, klopte gevaarlijk.
"Je hebt jezelf zo erg in de problemen gebracht. Zo erg" Mompelde hij zacht en hij schudde zijn hoofd afkeurend heen en weer. Zijn bruine ogen kruisten met die van mij en dat was de druppel die de emmer over liet lopen. Met forse stappen kwam hij op mij af en binnen enkele seconden schoot de pijn alweer door mijn lichaam.
