Harry liep naar me toe en pakte voorzichtig mijn hand om me naar een andere deur te leidden. De deur leed naar een halletje en pas toen kreeg ik door dat ik altijd via de achterdeur was gegaan. Harry boog voorover en pakte een paar All Stars op om ze aan me te geven en gaf me een leren jas.
"Straat uit, dan links, nogmaals links en dan gewoon rechtdoor tot je bij school bent." Fluisterde hij zachtjes, voor hij zich traag omdraaide en het halletje uitliep. Aandachtig pakte ik de witte All stars, waardoor ik er al snel achter kwam dat ze van Harry waren. De maat vijfenveertig was niet te missen. Hier zou ik nooit op kunnen lopen, maar dat stuk naar school lopen op blote voeten en dan ook nog eens tien minuten naar huis, leek me niet erg prettig. Toen de schoenen aan mijn voeten zaten lubberden ze alle kanten op en struikelde ik gelijk bij de eerste pas in het halletje. Zuchtend schoof ik de leren jas met een schapenwollen voering over mijn schouders en genoot van de warmte die me tegemoet kwam. De jas rook naar Harry en was heerlijk zacht. Mijn blik viel nog een keer op de gesloten deur en als ik goed luisterde hoorde ik er zachte snikken vanachter vandaan komen. Negeren, schoot er door mijn hoofd. Hij had me te vaak verwond, pijn gedaan. Nu mocht hij pijn leidden. Standvastig deed ik de voordeur open en kroop diep in de stof van de jas bij de gure wind die over mijn lichaam gleed. Struikelend zette ik een stap naar buiten en liep met langzame, zorgvuldige passen het slecht onderhouden tuintje uit. Een klein gilletje verliet mijn mond toen ik struikelde over mijn eigen voeten en met een klap tegen de harde, vochtige vloer knalde. De huid van mijn kin en kaak brandde en woedend stond ik op om de veel te grote schoenen van Harry uit te trappen.
"Emma" Bijtend op mijn lip van woede om alles, draaide ik me om en zag Harry op slechts een paar centimeter van me af staan. Hij overbrugde de centimeters met een grote stap en drukte zijn lippen zachtjes op de mijne. Harry zijn hand gleed naar mijn rug, waaraan hij me dicht tegen hem aan trok en zijn andere hand lag op mijn wang. Voorzichtig liet ik mijn armen om zijn middel glijden en kuste hem terug. Ik kon niet met Harry. Maar ik kon ook niet zonder Harry. Al die jaren waren hij en de jongens de enige mensen die eigenlijk dag en nacht bij me waren. Misschien was Harry het nooit in de positieve manier bij me geweest, maar hij was er. Harry was een deel van mijn leven. En ik mocht nu kiezen of hij dat zou blijven of dat hij echt zou verdwijnen.
Harry kuste me alsof ik alles was wat hij nu nodig had en zijn lippen streken over de mijne. Het was geen lust, pure liefde zaten deze keer in zijn handelingen. Zachtjes open ik mijn mond een stukje en drukte mijn tong tegen zijn lippen om dat ook te doen. Harry zou verdwijnen uit mijn leven, maar daarvoor wilde ik nog één keer de liefde van hem voelen. Aarzelend streelde zijn tong over de mijne en als reactie op de handeling trok mijn maar samen. Vol verlangen naar meer van de liefdevolle aanraking trok ik mijn armen strakker aan en nam zijn lip even tussen mijn tanden. Harry leek te merken wat ik wilde en kuste me terug. Steeds wilder werd onze kus, maar het was geen gevecht om dominantie. Het waren onze pure gevoelens die we deelden. Met een klein smak geluidje verlieten onze lippen elkaar en keken we elkaar met tranen in onze ogen aan. Hij stak zijn hand in zijn broekzak en haalde er een paar muntjes uit om ze in mijn hand te laten glijden. Geld voor een taxi.
"Ik...." Harry leek niet uit zijn woorden te komen en als definitieve afscheid drukte hij zijn lippen nog één keer op de mijn, waarna hij zich omdraaide en echt naar binnen liep. En ook ik draaide me om en liep weg van zijn huis. Harry was geen onderdeel van mijn leven meer en het voelde nu al leeg.
_______________
Nog een hoofdstukje. :)
