Yanlış / Texting <𝓣𝓪𝓶𝓪𝓶𝓵𝓪𝓷𝓭ı>

🎶Gömleğimin Cebi 🎶

Sınıfın önünde bir ileri iki geri giderken insanların dikkatini çektiğimin farkındaydım ama bir türlü adımlarım içeri yönelmiyordu. Anonimin Savaş olduğunu bile bile sınıfa girip onunla aynı ortamda nasıl bulunabilirim ki? Anonim olduğunu öğrendiğim andan sonra ki ilk karşılaşmamız olacak ve ben deli gibi korkuyorum. Ne yapmam, nasıl davranmam gerek bilmiyorum ve yanlış bir tepki vererek onu üzmek en son isteyeceğim şey bile olamaz.

Hiç adetim olmadığı halde tırnaklarımı yiyerek hapishane mahkumu gibi volta atmaya başladığımda sesini duyduğum arkadaşımla dikkatimi ona yönelttim.

"Kanka içeri girmek için davetiye mi bekliyorsun?"

"Gözde acilen konuşmamız gerek."

"Zil çaldı derse girelim teneffüste konuşuruz."

"Acil diyorum acil. İlk ders zaten, çantanı hiç bırakma, geç kaldık sanarlar lütfen."

Gözde çok da sorgulamadan başını sallayıp kantine yöneldiğinde onu bileğinden tutarak durdurdum ve ilk derslerinin beden olduğunu bildiğim Kerem'lerin sınıfına çekiştirdim.

"Ne işimiz var burada kızım?"

"Kantinde geç gelenler oturur. Burası boş burada konuşalım."

"Niye devlet meselesi mi konuşacağız? Mit ajanı mısın sen aslında? İstihbarat için öğrenci taklidi yapıyorsan bu okuldan çıkabilecek en büyük bilgi veliye basılan öğretmen kanka."

"Hangi öğretmen, kimin velisiyle, nerede, ne zaman, nasıl basıldı be?"

"Anlatırım sonra önce senin meseleyi halledelim."

"Ben ne yapacağım Gözde? Anonim Savaşmış ben şimdi nasıl davranacağım? Onunla nasıl konuşacağım?"

"Her zamanki gibi. Bildiğini belli etme ve onun sana açılmasını bekle bence."

"Beceremem ki böyle bir şeyi biliyorken bilmiyormuş gibi yapmayı. Dediği her şeyi farklı anlarım, yakınlaşmaları garip gelir."

"O zaman bir şans vermeyi dene."

"Nasıl yani?"

"Sen zaten anonimi seviyordun. Şimdi de Savaş'ı sevmeyi dene. Anonim karşına çıktığında yapmak istediklerini Savaş' a yap. Ona yakınlaş, onunla konuş her zamankinden bir tık daha samimi ol işte."

"Ya böyle yapıp umutlandırdıktan sonra onu Savaşken sevemezsem ve üzülürse? Ben Savaş'a bunu yapamam."

"Sen anonimi kim olduğunu bilmezken sevmedin mi? Savaş yerine Ahmet ya da Mehmet çıksa ne olacaksa şimdi de aynısı olsun."

Gözde kararsız ve endişeli bakışlarımı gördüğünde ellerimi tutarak devam etti konuşmasına.

"Denemeden bilemezsin."

"En son senin planını uyguladığımızda anonim bana engel atmıştı."

"Eğer Savaş'ı istemiyorsan anonimi de hayatından çıkarmak zorundasın. Bu kadar alışmışken ondan vazgeçebilir misin?"

Başımı deli gibi iki yana sallarken artık anonimsiz olamayacağımı biliyordum. Ben her sabah günaydın her akşam iyi geceler mesajı atan, aklına gelen şarkıları bana uydurarak yazan, bazen saçmalayan, bazen kıskanan, bazen sinirlendiren anonimimden nasıl vazgeçerim?

"Anon- öf alışamadım! Savaş beni çok seviyor. En başından beri bana söylediği onca söz, benim için yaptığı bir dünya şey var ve bunların hatrına ona bir şans vermek zorundayım. Haklısın. Anonim değilkende Savaş benim için çok önemliydi."