High School Bride

HSB : 14 - Accident

“Janella..*tok-tok-tok* are you awake?” tanong ni shuichi, nandito parin ako sa higaan at mulang-mula yung mata. “Mauuna na kami nila shuji..” sabi ni shuichi, tinignan ko yung orasan.. 7:50am.. Oh—I’m late.. I don’t want to go to school

It’s really rare for me to feel this way, yung ayaw mong pumasok? Dahil may problema ka..? I know this sounds stupid.. pero ayaw ko talagang makita nila mikh at marzia na naging kamatis yung mata ko.

since wala na ring tao dito sa bahay maliban sa mga katulong, lumabas na ako ng kwarto. At pumunta ako sa kusina, kumuha ako ng tinapay at nutella. Kumain ako ng breakfast. Nakita ako ng isang maid at kinausap ako. “Ma’am good morning ho.. pinapasabi po ni young master na natulog daw po siya kila mico..” sabi ng maid

“Ah.. salamat..”

Umalis na yung maid at lumabas siya ng bahay, ang tahimik ng bahay ngayon. Dati-dati kasi ang ingay namin ni jhomar.. umagang-umaga nagsusumbatan kami. Nag w-world war palagi.. pero ngayon nag bago ang lahat..

“Iha? Hindi ka pumasok?” may narinig akong boses sa likod, pagtalikod ko si tito..“hindi po pa.. wala po ako sa mood para pumasok.” Sabi ko habang kumain ng tinapay. Umupo sa tabi ko si tito..

“Iha kung may problema sainyo ni jhomar, magusap na kayo.. baka lumala yung  sitwasyon anak. Kahapon umuwi dito si jhomar lasing, sabi nalang niya saakin na alagaan daw kita..” sabi ni papa..teka? alagaan?

nanginig yung pakiramdam ko, ayaw na talaga akong makita ni jhomar..

sana naman.. nagantay ka lang ng unting oras para maka-usap na kita..pero umalis ka..

bigla-biglang tumulo yung luha ko, ito nanaman ako.. iiyak ng iiyak!

“Iha.. please talk to him, when he got home..” sabi ni tito at maya-maya pa lumabas na siya ng bahay at dumiretso sa kotse.

napalipbite ako, hindi ko alam kung anong gagawin ko! Nagkagulo-gulo na ang lahat! Dahil sa kapridan ko! Lumayo na saakin si jhomar.. I don’t want this!

-Ring..Ring..Ring-

tumunog bigla yung cellphone ko, si Mico nag text

From : Mico

JANELLA! SI JHOMAR NASAGASAAN! PUMUNTA KA SA HOSPITAL NAMIN NAKACONFINE SIYA!

hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa, kinuha ko agad-agad yung jacket ko at naglakad papunta sa hospital nila. Malayo oo pero kakayanin ko!

maya-maya pa at nandito na rin ako sa wakas sa hospital..pumasok ako bigla at tinanong ko kung saan naka-confine si jhomar..“floor 3, Room 143 po..” tumakbo ako sa elevator at pinindot ko kagad yung floor 3. Kabado ako ngayon at nanginginig yung kamay ko

pagkabukas ko ng room 143, nakita ko si jhomar naka-higa at sila mico,cloud at erica nakaupo.

hingal na hingal ako at naka-upo ako agad-agad sa sahig.. “H-how’s J-jhomar?” pagod na pagod ako

“He’s fine janella..he’s just sleeping, I think you should talk to jhomar..” sabi ni mico at kinuha niya agad yung bag niya at lumabas na siya, sumunod sila erica at cloud..

umupo ako sa isang upuan na malapit kay jhomar, nakahiga parin siya… may sugat siya sa cheeks niya at sa braso niya. Jhomar..

namuo yung luha ko.. naawa ako kay jhomar..“hm..” biglang dumilat si jhomar, nanlaki yung mata ko at pinunas ko bigla yung luha ko.

“J-janella..b-bakit ka nandito?” tanong niya saakin..”nandito ako ka-kasi nasagasaan ka..” sagot ko sakaniya

“bakit mo ako pinuntahan..” sabi ni jhomar, hindi ko alam kung anong sasagutin ko.”I thought you hate me..” pahabol niyang sinabi, nanlaki yung mata ko at napalipbite ako.. “you hate me too right..” sabi ko naman sakaniya

“for what?” matigas niyang sinabi..

“for not talking to you..” napalunok ako bigla..

“pero gusto mo naman diba? kinaya mo nga na hindi ako pansinin ng 3 days!” sabi niya

galit na galit si jhomar, nakikita ko sa mata niya.. that black aura that sharp eyes! OPO OFFICIAL GALIT SIYA!

“I..” napatahimik ako, hindi ko kayang makipaglaban ngayon kay jhomar.. mahina ako ngayon..

--

I’ve been experiencing some depression lately, kaya why not na ilagay ko dito yung emotion ko sa story ko?  Hi. This is Cherriuki Alvem, an author who is experiencing many LIFE ISSUES.  Enjoy.