Luhan's POV
May humawak sa kamay ko.
Tumingin naman ako kay Tiffany at nakita kong nakasmile lang sya sakin. Siguro natatawa sya sa kabaklaan ko. Pinipigilan nya lang:(
"Let's go Lu" di na ko nagsalita pa. Feeling ko namanhid pati dila ko.
Bawat hakbang ko ng hagdan ay mahirap para sakin. Feeling ko nga naging jelly ace na mga legs ko at medyo lumalalim na rin ang paghinga ko sa sobrang kaba. Napansin ko naman na mas hinigpitan ni Fany ang paghawak nya sa kamay ko. Siguro pati sya ramdam ang kaba ko. Bakit ba kasi di ko makontrol ang pagteteleport ko e para mauna na ako sa China tapos kitakits na lang kami dun. Why~ Why~ Ang ganda ng kantang yun narinig ko sa radyo sa sasakyan kanina.
"Ayos ka lang Lu?" Tanong ni Fany. Nakaupo sya ngayon sa tabi ng window at ako naman sa tabi nya.
"O-oo"
' fasten your seatbelts, sit back, relax and enjoy the flight '
Napatingin ako kay Fany ng marinig yun mula sa speaker. Ngumiti lang sya and for the second time hinawakan nya ulit ang kamay ko. Aminado ako crush ko si Fany pero bakit ganun? Tuwing hinahawakan nya ko nababawasan ang kaba ko, parang gumagagaan ang pakiramdam ko. Hindi kaya? Oh my gosh...... Hindi kaya? Si Fany ang tunay kong ina? Lels. Charr lang-
"Mama!" Bigla kasing nagstart yung engine ng plane.
"Lu, calm down" mahinahong sabi ni Fany.
"F-fany, hindi ko na kaya. We need to go back" naiinis ako sa sarili ko. Umiiyak ako sa harap ng babae para tuloy akong bakla.
"I'm sorry Lu, we can't" worried na sabi nya.
"F-fany, I'm sorry pero di ko na kaya, I think magdidisappear na naman ako"
"No, please just hold it for a second..." Sabi nya habang parang may hinahanap sa hand bag nya. Hindi ko na alam ang gagawin. Nagsisimula nang umangat ang plane at-
"..... I'm sorry Lu" for what? Bakit sya nagsosorry? I was about to ask her pero bigla akong nahilo then-
Everything went black.
Tiffany's POV
"No, please just hold it for a second..." Nasan na ba yun? Dito ko lang nilagay yun sa bag ko e.
I'm sure dala ko yun.
*sigh* Thank God! Nakita ko rin.
"..... I'm sorry Lu" He passed out.
I felt bad for doing that pero baka mas mapahamak pa sya kung di ko ginawa yun, at tsaka yun din ang sabi ni mommy if ever na ganun ang mangyari kaya wala na kong choice. If you guys are asking kung ano ang ginawa ko kay Luhan. Wala naman. Pinatahimik ko lang sya. Pinatahimik ko sya habang buhay. Charr. I just injected little amount of sedatives , enough to lose his consciousness. Mamaya maya magigising din naman sya. Wag kayong magalala. Kung hindi ko ginawa yun baka- hindi baka talagang magdidisappear nanaman siya which is di dapat mangyari kasi sa China, mas maraming experts na maaaring makatulong sa case nya.
Luhan's POV
'You are now at Beijing International Airport......'
Aish. Ansakit ng ulo ko. Wait- Ano daw? Beijing International Airport? Paano? Tumingin ako sa paligid, nakita kong tulog sina Xiumin at Lay. Si Fany rin tulog, medyo nakanganga pa nga e haha. Naguguluhan pa rin ako tapos ansakit pa ng ulo ko.
'I'm sorry, Lu'
Naalala ko na. Pero bakit nagsosorry sakin si Fany? Bakit ako biglang nawalan ng malay? Pano ako nakarating dito ng di nagdisappear? Dami kong tanong no. Ganyan talaga kaming mga pogi. Pero di nga, Ano ba talagang nangyari?
*yawn*
"Good morning" biro ko kay Fany. Nagsmile naman sya.
Napansin ko naman na nagising na rin yung dalawa at nagsimula na silang ayusin ang mga gamit nila. Kumilos na rin kami ni Fany.
Mga 3:00 na ng hapon at nandito kami ngayon sa isang sikat na resto sa Shanghai para mag snack- Mali di pala snack tong ginagawa namin kundi Lamon. Haha. Nakakagutom kaya.
Naikwento na rin ni Fany kung anong nangyari kanina. Nakakahiya. Halata mo sa kanilang tatlo na nagpipigil lang sila ng tawa para di ako maoffend lalo na sina Lay dahil di pa naman kami masyadong close. Kinontrol ko na nga lang yung hiya ko e. Kasi alam nyo na baka sa Pacific Ocean na ko damputin.
"Let's go guys, para makapagpahinga at maaga pa tayo bukas" sabi ni Fany. Habang binabayaran ni Xiumin yung bill namin. Marunong pala sya magmandarin. Pati si Lay at Fany fluent din sa pakikipagusap. Edi sila na. Sila na matalino. Lol.
Dito pa rin pala sa Shanghai ang tutuluyan namin. Isang Condo with two rooms at kumpleto na sa gamit. Actually sobrang laki nga nito para saming apat e.
"Good night guys" sabi ni Xiumin habang papunta sa room nila ni Lay, si Fany kasi karoom ko;)Charot lang. Syempre kaming tatlong lalaki dun tapos si Fany dun sa isa. Hehe.
Naiwan kami ni Fany na nanonood ng TV sa sala, natulog na rin kasi si Lay. Di ko nga maintindihan e puro Ching Chang Chong ang pinagsasabi pero pamilyar sakin yung bidang babae, sya si Blink sa Xmen. Ang ganda nya.
"Ang ganda ni Fan Bingbing no?"
"Saang dingding?"
"Pfft. FAN BINGBING hindi Dingding. Haha. Yun yung name ng bida"
"Ah. Hehe. Diba sya si Blink ng Xmen?"
"Oo, sobrang sikat sya dito sa China"
"Ah"
Kahit di ko naiintindihan ang pinagsasabi nila nanood pa rin ako. Medyo gets ko naman, tinitignan ko na lang yung action. Tas pag natatawa sila tumatawa rin ako. Lels. Anubayan, inaantok na ko.
"Fany, matulog ka na" sabi ko sa kanya.
"Antok ka na?" Tanong nya pero nakatingin pa rin sa TV.
"Medyo"
"Sige na una ka na tapusin ko lang to. Good night" Nakatingin pa rin sya sa TV. Umupo naman ako ulit sa tabi nya.
"O kala ko ba antok ka na?" This time tumingin na sya sakin.
"Hintayin na kita"
"No need, ok lang sige na matulog ka na"
"Ok lang din. Hintayin kita"
"Kulit mo. Tatapusin ko na lang po ito, matutulog na rin po ako" Cute. Pero di pa rin ako nagpatinag.
Bigla naman nyang pinatay yung TV at hinila ako patayo.
"Tulog na" sabi nya.
"Bat mo pinatay?"
"Para po matulog ka na, maaga ka pa bukas" nakapamaywang pa sa harap ko.
"Bakit di ka ba kasama bukas at ok lang sayo magpuyat?" Tumayo na ko at papunta na kami sa kanya kanya naming kwarto.
"Kasama pero it's you who needs to prepare and be ready" nakasmile nyang sabi. I smiled back.
Papasok na kami sa aming room pero bago pa nya maisara yung pinto nya-
"Thank you, Tiffany Hwang" I gave her my most genuine smile.
"No worries, Xi Luhan. Sleep well" sabi nya bago tuluyang isara ang pinto.
MV recommendation: Hold my Hand by Lee Hi unnie:)
BINABASA MO ANG
Classified (Lufany)
Ficțiune științifico-fantasticăMamahalin mo pa rin ba ang isang tao kahit na di ka sigurado na matatanggap ka nya sa kabila ng pagiging kakaiba mo? Hi I'm Lu Han, and you read it right hindi ako tulad nyo, I'm different, and di ko rin alam kung ano ako, some people were referrin...
