Bölüm-4

7.7K 370 3
                                    

Bu bömümden sonra gerçekler biraz ortaya çıkıyor. Umarım beğenirsiniz. Oy ve yorum bekliyorum.

Ezgi CANDAN

Ben Ezgi.21 yaşındayım.Ev hanımı annem,öğretmen babam,doktorasını yapan akademisyen adayı abim,küçük kız kardeşim,evet bi kardeşim var 9 yaşında.

Hayatıma geçersek.İlkokul da yaramaz bi öğrenciydim ve hocalarını bıktıran cinslerden.Derslerle de pek fazla ilgilenen biri değildim. Ama lise de hayatıma aniden dalış yapan Sevdacım la ben de artık normalleşmeye çalışkan,uslu ve hanımhanımcık bir kız olmaya başlamıştım.Bundan en çok ta annem ve babam memnun olduğu için durumu biraz abartıp Sevdagile yakın bir eve taşınmıstık.Neyse evlatlık vermemişler en azından.

Duygulara geçersek deli dolu biriyim,önyargılıyım,kimseye kolay kolay güvenmem tabi Sevdam başka, Sevda gibi bir Polyana arkadaşım varken gerçekten iyi başarıyorum güvenmemeyi.Bu güvensizlikte eski sevgililerimden oldu.Tamam topu topu 3 tane olmuştu üçüde lisede.
Aslında düşünüyorum da çocukçaymış hep.Sonuncusunun beni
kandırması biraz ağır gelmişti biraz.O günden beridir erkeklere baya bir ön yargılıyım o şahsın hediyesi diyelim.Üniversite de bi kaç kişi teklif etmeye kalkmıştı ya rezil ettim onları herkesin içinde ya da dövmekten beter ettim.Artık hiç biri teklif etmeye değil yanıma zor yaklaşıyor.Çok iyi oldu benim için kafam rahat.Tabi şu peşime takılan serseri herif dışında.Sürekli karşıma çıkıp evleneceğim seninle ,benim olacaksın deyip duruyor.Bir ondan kurtulamadım. Ah abim burada olsaydı varya onu mahfederdi de neyse. Sevda'ya söyledim o da "Yavuz abime söyleyelim ama korkmuyor değilim o çocuğun akıbeti için" dedi. Ama yine de söylemiştik ve Yavuz abi çocuğu hastanelik etmişti resmen. Yavuz abi Sevda gibi beni de hep kardeşi gibi görür sağolsun. Kurtarmıştı beni o pislikten en azından şimdilik.Pislik demem az değil sarhoşun teki çünkü.

Bir sabah okula gitmek için hazırlandım. Beyaz darpaça pantolon,
üzerine açık mavi gömlek,altına da yine açık mavi topuklu.Hafif makyaj .Ayy Ezgi fazla mı oldu biraz Sevda kesin azarlayacak beni yine.Aslında ben de kapanmak istiyorum da bunu kendime kabul ettiremiyorum biraz. Bir kapanıp bir açılmak da istemiyorum. Tabi açık olsam da çok aşırı açık giyinen biri değilim. Kahvaltımı yapıp çantamı da aldım. Annemi de öpüp otobüs durağına gidiyordum.Sevda yı abisi götürecekmiş bu hafta bana da gidelim dedi beraber ama ben istemedim.Karşıma kim çıktı o pis adam.

"Nereye güzelim.Dur azıcık yüzünü görelim.Bak senin yüzünden her yerim yara bere."
Düşündüm ne yapsam ne yapsam nasıl kurtulsam.Ah harika fikir.

" A Yavuz abi" diye seslenince arkasında Yavuz Abi var zannedip,arkasına bakmadan koşup gitti.Ben de yoluma devam ettim ahh otobüsüm gidiyor.

"Ah kaçırdığıma inanmıyorum, gerçekten inanamıyorum.Kesin bu otobusün cinsiyeti erkek(otobüs değil ama onu kullanan erkek☺).Öküz işte onun yüzünden derse geç kalacağım.
Bize geldiği zaman biz bekleriz o beyefendi iki dakika bekleyemedi.Off geç kaldım ya"

Evet malesef geç kaldım ve hoca derse almadı.Devamsızlık hakkımda bir ders kalmış oldu bu sayede aman ya hep o pislik yüzünden.Bi daha ne olursa olsun geç kalmamam lazım ya tek bi ders için bir yıl okulu uzatamam, yaz okuluyla da uğraşmak istemiyorum.En iyisi geç kalmamak için elimden geleni yapmak.

Ertesi gün erken hazırlanıp çıktım evden.Geç kalmamak için.Otobüs durağına geldim.Aa bu çocuk ta kim böyle.Neyse ya bananeki yani daha önce görmediğim için yoksa baktıgımdan değil .Ama o da bana baktı napıyım.Geldi otobüsüm. Otobüse binip kartımı tuttum.Arkadan şoför birine ya içeriden birinden iste ya da in oğlum dediğini duydum.Döndüm kart tutmak için.Bu daha yeni ki Bay Karizma değil mi yazık kartı da yok, aslında hiç otobüse binen bir tip te yok. Neyse gittim ve kartımı tuttum.Teşekkür etti.Ben de " önemli değil arada olur öyle " dedim.Çünkü benimde başıma gelmişti kötü bir durum gerçekten.Neyse bu çocuk bana mı bakıp duruyor yada ben mi abarttım.Çocuğa baktım o da gülümsedi.Ah tabi yardım ettim sonuçta o yüzden bakıyor.Bu günü de kazasız belasız hallettik.Off yarın sabah yine o hocanın dersi hemen yatıp uyu Ezgi.Yoksa kalacaksın dersten.

Ertesi gün de erkenden kalkıp hazırlandım.Kahvaltımı da yaptım.Çantamı da alıp çıktım.Durağa yürüyordum.Bi dakika bu araba da ne vay be güzel araba.Bi dakika bu dünkü Bay Karizma değil mi.Bana mı kapı açtı o.

"Borçlu kalmayı sevmem bu günde ben seni götüreceğim"dedi.Allahım bu ne tatlılık.Bi dakika ya niye gidecek mişim tanımadığım biri sapıksa hadi,
hadj seri katilse,ya da ne diyorsun Ezgi çocukta hiç öyle tip var mı.Yine de kabul edemem canım.

" Yok borçlu falan değilsin.Şimdi müsadenle."
Eminim bir çok kıza yapmıştır bu tür şeyler çapkın ya kesin çapkın yoksa niye gelsin.Gerçi bu karizmayla ben de çapkın olurdum.Hak veriyorum.

Olmaz dedikçe ısrar etti.Şu giden benim otobüsüm mü ve ben bu Bay Karizma yüzünden otobüsümü kaçırdım inanmıyorum ya.

"Al işte senin yüzünden kaçırdım otobüsü."dedim o da arabayı işaret etti.Ben de tekrar inceledim.Yok bu çocuk seri katil değil, sapık ta olamaz, çapkın sadece ama çapkınlıkta sapıklığa yakin değil mi .Ben kendi kendime saçmalarken.
" Merak etme insan yemiyorum ben sadece borcumu ödüyorum, korkma yani."
Evet Ezgi eğer arabaya binmezsen o hocadan kork asıl bırakcak seni dersinden,bu çocuktan korkma yani.
Daha fazla geç kalmamak adına

"Ay neden korkuyum ,korkmadım ki." dedim ve hemen arabaya bindim.Geç kalmamak için sadece geç kalmamak için.Bay Karizma nın tatlılığı için değil.Sessiz geçen araba maceramızdan sonra okula gelmiştik. Tam teşekkür ettim iniyordun ki
"Numaranı verir misin " dedi.Ne bekliyordun ki Ezgi hepsi aynı işte.
" Sen ne sandın ya ben senin tanıdığın kızlara benzemem bi kere arabana bindim o kadar .O da senin yüzünden kaçırmasaydım otobüsü o da olmayacaktı.Şimdi git kendine başka bir oyuncak bul.Karşima da çıkma bi daha ."

"Ama ben,yanlış anlıyorsun."
Hı hı kesin.Aynısınız aynı.Hemen derse gittim ve sorunsuz bir günün ardından yine yatağıma yattım ve Bay Karizma yı düşünmemeye çalıştım.Evet ve uyudum.

Bay Karizma hep karşıma çıkıyordu ya durağa geliyordu, ya yine arabasına bindiğim yer, bi şekilde karşıma çıkıyordu.Ben de hep tersleyip duruyordum.Aslında alıştım böyle davranması hoşuma gitmeye bile başladı.Hatta Sevda 'ya bile bahsetmiştim.

Bir gün ders bitti Sevda ile çıktık ve dışarıda kim var Bay Karizma.Yanında da bir karış minisi ve dekolte gömleğiyle sarı bir kız..
Tam Bay Karizma dan beklenecek hareket.Ne bekliyordum ki hepsi aynı benimle uğraşmaktan sıkılmış yeni oyuncak bulmuş belli işte.Ama niye benim okulumun önündesin arkadaş seni görmek zorunda mıyım ben. Sinirle yanlarına gittim.

"Beyefendi gidin de mahremiyetlerinizi başka yerde yaşayın, böyle ulu orta yakışıyor mu hiç size,sizin de yüzünüze bakan düzgün biri sanır."

Hiç bir şey demesini beklemeden Sevdayla beraber yürüyüp gittik.
Hep oturduğumuz parkın bankına oturduk ve ben ağlamaya başladım. Gerçekten çok kızıyordum.Ne bekliyordum ki .Tamam hiç bir şeyim değil ama olsun o da karşıma çıkıp durmasaydı böyle olmazdı.

"Ezgi bana bahsettiğin çocuk bu demi ve şu an kıskançlıktan ağlıyorsun."

" Hayır Sevda kıskançlıktan ağlamıyorum. Hiç tanımadığım birine kalbime kaptırdığıma inanamıyorum. Bu yüzden ağlıyorum."
Bir anda biri karşımıza geliverdi.Bay Karizma ve benim karşımda ve elinde de yüzük ve bana beninle evlenir misin dedi. Önce kızdım sonra kabul ettim.Ve bugün istemeye geldiler ve ben artık Bay Karizma yani Hakanım ile sözlüyüm. Telefonumun mesaj sesiyle baktım ve sözlümden mesaj .

" İyi geceler sözlüm."
Ben de " Sana da iyi geceler sözlüm." diye cevap attım. Ve uykuya çok güzel bir günün ardından merhaba dedim.

AŞKIMIZIN SİMGESİ "SEBA"(DÜZENLENECEK)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin