Bölüm-29

2.3K 192 8
                                    

BARIŞ AKSEL

Gözlerimi bi hastane odasında, kolumda serumla ve elim sargılıyken açtım. Ve olanları hatırladım bi an. Sevdanın veda mektubunu, mektuptan daha çok içinde yazanları hatırladım. Buna inanmak istemiyorum gerçek olamaz Sevda bunca zamandır bana yalan söyleyemiş olamaz.Yattığım hastane yatağında doğruldum ve kolumdan serumu asılıp çıkardım biraz acıdı ama o mektupta yazanlar kadar canımı yakmadı. Hayır ben buna inanamıyorum inanmıyorum hayır. Benim gönül işleri bakanım Karadeniz mavisi gözlü yarine bunu yapmış olamaz. Mutlaka bir şeyler olmalı.

Hastaneden çıkmadan önce görevlilere sordum beni buraya kim getirdi diye. İki kadın getirdi dedi. Nasıldı diye sordum getiren kişileri tariflerine göre biri kapalı biri açık genç bayanlardı dedi. O zaman gördüğüm Sevdaydı kesin. Hayal değildi.Bu olayın aslını öğrenmem lazım. Bunu da sadece Sevdadan öğrenebilirim onu bulmam gerek.

Koşar adımlarla hastaneden çıktım ve Sevdanın abisinin yanında aldım soluğumu. Yavuz abi

"Hoşgeldin Barış napiyosun " dedi ardından elimi gördü ve "Eline ne oldu " dedi.

"Yok bi şey ufak bi kaza diyelim "

"Eee benim hayırsız kardeşim Sevda napıyor seni buldu bizi unuttu abisini ne arıyor ne soruyor "

"İyi abi ne olsun " yani şimdi söylese miyim söylemese miyim Yavuz abiye diye düşünüyordum Yavuz abi

"Hayrola sen de bi haller var kavga falan mı ettiniz yoksa "

"Yok abi de nasıl söylüyeceğim inan bilmiyorum. Sabah uyandım Sevda evde yoktu heryeri aradım yoktu yatak odasına tekrar çıktığımda aynanın önünde bir veda mektubu buldum ve o mektupta Sevda beni hiç sevmediğini başkasını sevdiğini o yüzden de bu oyunu sürdüremeyeceğini yazmış. Beni tek ettiğini yazmış. Ben de " devamı getiremeden

"Sen ne diyorsun Barış benim kardeşim hayatta öyle bi şey yapmaz bi yanlışın var"

"Ben de bi şeyler olduğunu düşünüyorum ama bilmiyorum belki sen bi şey biliyorsundur diye sana geldim "

"Sevda nerde o zaman ararayım bi " dedi ve aradı hapörlere aldığı telefon "aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyin" sesi geldi. Sonra Barış abi

"Dur bi de Ezgiyi arayayım " aradı ve
açtı Ezgi ve Sevdayı sordu yanında mi diye

"Hayır abi ben de merak ettim bugün önemli bir dersin finali var ve Sevda okulda değil telefonu da kapalı. Ben de Barışı aramayı düşündüm . Neden soruyorsun abi nerde de Sevda"

"Yok bi şey olduğu yok. Sen yanına gelirse bi haber et"

"Tamam abi" dedi ve kapattı. Yavuz abi

"Bence biz arkadaşlarına bakalım istersen. Mutlaka onlardan birine gitmiştir" dedi ve tek tek hepsini arayıp sorduk gittik yanlarına ama Sevda yoktu. Tam bir haftadır Sevda yoktu hiç bir şekilde ulaşamıyordum. Telefonunu da acmiyordu okula da gelmiyordu. Hatta dekandan bile rica ettim okula gelirse bana bilgi vermelerini o da kabul etti.

Artık Sevda gittiği günden beri hep içip duruyordum başka türlü kafamı dağıtamıyordum. Ve ev dağınık saç sakal birbirine girdi yani eski benden eser kalmadı anlayacağınız. Yine içip kanepeye sızdığım bu gün telefonum çaldı hemen açtım dekan aradı çünkü

"Efendim buyrun bi haber mi var"

"Evet Sevda şu anda okulda ve dönemi dondurmak için gelmiş "

"Tamam teşekkürler" deyip üzerime hemen doğru düzgün düzenli bir şeyler giydim ve arabama atlayıp okula gittim. Ama keşke gitmeseydim. Okuldan içeri girdim ve bahçe de Sevdayla o oğlan gülerek konuşuyordu. Buna inanmıyorum hızla yanlarına gittim ve bütün kızgınlığım ve sinirimle oğlanın suratına bi tane indirdim yumruğu o da yere serildi tabi. Sonra Sevdaya döndüm ve

AŞKIMIZIN SİMGESİ "SEBA"(DÜZENLENECEK)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin