Bölüm-9

4.5K 266 15
                                    

Şarkı:Tum Hi Ho:Sevdanın telefon zil sesi

Oy ve yorum bekliyorum. İyi okumalar. Şiir benim yazdığım bir şiirdir. İnşallah beğenirsiniz bölümü.
SEVDA SERDEM

Sabah annemin sesi ile gözlerimi açtım ve inanmıyorum sabah namazına uyanmadım ben ama alarmı duymadım. Telefonum nerde aceba şarjı mi bitti diye düşündüm ama çantamda da feracemde de yoktu. En iyisi annemin telefonu alıp çaldırmak evde bi yerlerdeyse bulurum sonuçta.

Annemden telefonunu aldım ve aradım üçüncü çalışta açıldı.

"Alo anne mutfaktamıymış yoksa dedim." Bir yandan da mutfağa yürüyordum.

"Alo. Telefonunuzu dün hastanede unutmuşunuz. Beni aradınız kuzenimin kaza yaptığını söylediniz ama onun telefonu sizde sizin ki ise bende" Bi de gülüyo mu bu ya.

"Neden gülüyorsununuz aceba komik olan ne." dedim sinirle.

"Birinci bu erkek halimle anne oldum. İkincisi başkasının telefonunu götürüp kendi telefonu ununutmak ta bir tuhaf yani."

"A sizsiniz Bay Bahaneci. Olabilir insanlık hali unutmuşum."ilk söylediğine ben de gülmüştüm anne demiştim adama ya.

"Şey ben hastaneye geliyim diyeceğim hem telefonu verip hem kendi telefonumu alırım diye ama derse geç kalırım. Dersten çıkınca gelsem sorun olur mu aceba."

"Yok bir sorun olmaz." dedi ve kapattık telefonları. Ben de hemen odaya koşup üzerimi giyindim. Nar çiçeği eteğimle pudra gömleğimi giyip eteğimle aynı renk olan saten şalımı yaptım.

Mutfağa indim kahvaltı yaptık hem de Erkanla. Bizim şu hiç erken kalkmayan Erkanla. Bunda var bi haller hiç yemedim bu yapmacık hallerini. Neyse tek başımızayken ögrenirim derdi neymiş.

Kahvaltıyı yaptık, ben ayakkabımı giyip dışarı çıktım. Erkan da geldi. Allah Allah gerçekten var bu çocukta bir şeyler. Yürürken sordum ne olduğunu başta yok bir şey deyip geçiştirmeye çalışsada zorlayınca söyledi Hakanın iş yerini sordu bir kişilik analizi mi ne öyle bir sey dedi pek inanmadım ama. Ben de adresinin olmadığını söyledim Ezgi de başta tereddüt etse de verdi Hakanın iş yerinin kartını. Sonra Erkan yanımızdan gitti.

"Sevda telefonun nerde senin ne zamandır aradım acmadın mesaj attım cevap vermedin."

"Telefonum ben de olursa verirdim canım." dedim. Elimdeki telefonu da gösterdim.

" Bak mesela bu telefon da benim değil ama bende benim telefonumda hiç tanımadığım birinde."

"Ne nasıl yani hiç bir sey anlamadım."
Uzun uzun dün olanları anlattım.

"Ezgi sence abim niye öyle davrandıki. Tamam her zaman korumacı davranır ama dün çok fazlaydı."

"Canım Yavuz Abi bu her zamanki hali bence kötü biri olduğunu falan düşündüyse o yüzden o kadar çok tepki göstermiştir." dedi. Gelen otobüse binip okulumuza geldik.

Dersler tüm yoğunluğuyla geçerken ögle arasıydı ve yemek yiyorduk yanımızdaki masaya gülüşerek ve konuşarak gelen iki kız oturdu. Birisi

"Ah Sinem ya şu adamın fotoğraflarına bi bak nasıl yakışıklı. Bunu sabah koymuş daha ayyy hemen kalbi kondurdum."

"Ayy hemen bende kalpleyim kız o zaman. Eee seninki hâlâ bekar ama bak şuna benimki nişanlanmiş hem de 3 gün önce. "

"Adı neydi onun ya ."

"Hakan Çınar canim. Çocukluk arkadaşıymış seninkinin."

Ezgi Hakan Çınar ismini duyunca kıza saldıracak zannettim. Ama kıza seslendi.

AŞKIMIZIN SİMGESİ "SEBA"(DÜZENLENECEK)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin