Και καθώς τα χρόνια περνούσαν όπως τα λογια μιας κατάρας η τρεις νεαρές μάγισσες έφτασαν σε ηλικία εφτά ετων κλεισμένες σε ενα δωμάτιο στο παλάτι μακρια απο την παιδικη τους ηλικία έτσι ο βασιλιάς της προστάτευε, έκανε τα παντα για να βρει μια λύση στο σκοτάδι μα ο θάνατος είχε γίνει το πεπρωμένο τους. Ο βασιλιάς Αλέξανδρος είχε βρει και παγιδευσει μια νεαρή μάγισσα που ήξερε απο ιστορίες και φίλτρα την ανάγκασε να παρευρεθεί στο παλάτι και να λύσει την κατάρα απο της κόρες του η μάγισσα είχε τονίσει με κάθε τροπο πως το σημάδι στο χερι των νεαρών κοριτσιών σήμαινε πόνος! Αίμα?και θάνατος!. Καμια απλή μάγισσα δεν μπορούσε να ανατρέψει μια τέτοια κατάρα..αυτή η κατάρα είχε μεγαλώσει μαζι τους είχε δηλητηριάσει το σώμα τους είχε γεννηθεί απο μίσος ηταν σαν ενα κλειδί σφραγισμένο απο την ίδια την κόλαση..ο βασιλιάς απελπισμένος σκώτωσε την νεαρή μάγισσα και διέταξε να αποκεφαλιστούν όλες η μεγάλες μάγισσες ίσως αν σκότωνε της μάγισσες που έριξαν την κατάρα θα έσωζε της κόρες του,ετσι και έφυγε ενα μεγαλο ταξίδι οπου θα της αναζητούσε και θα της σκότωνε μαζι με τα θηρία τους καμια κόρη του δεν πρόκειται να πεθάνει, καθώς ο βασιλιάς αναχώρησε η τρεις πριγκίπισσες βρήκαν τροπο να βγουν απο το δωμάτιο ηταν γρήγορες και έξυπνες έτσι αποφάσισαν να χωριστούν Όστε να μην μπορέσουν να της πιάσουν ( μικρές πονηρές μάγισσες) Η ειζια κατάφερε να βγει στον βασιλικό κήπο οπου τα άνθη σου άφηναν μια μεθυστικη μυρωδιά στην μύτη τα ζωηρά της ματια αστραψαν φορούσε ενα γαλάζιο φόρεμα ενώ τον Λεμό της στόλιζε ενα μενταγιόν που θαρρείς και βγήκε απο βυζαντινή εποχή είχε το σημάδι του ήλιου πανω του και το ποιο περίεργο ηταν οτι δεν το κρατούσε καμια αλυσίδα το μενταγιόν ηταν κολλημένο στον Λεμό της σαν ενα τατουάζ που της θύμιζε ποια ηταν.είχε κοντά ος τους ώμους μαλιά και δύο ματια γεμάτα αγάπη για τον κοσμο ηταν μόλις εφτά ετων και ήξερε περισότερα για την ζωή απ τον πατέρα της, αφηρημένη στης σκέψεις της σκόνταψε και έπεσε κάτω στο έδαφος λερώνοντας το φόρεμα της ,απότομες φωνές ακούστηκαν απο την άλη μεριά του κήπου και έσπευσε να κοιτάξει,ενα αγόρι με σκουρόχρωμα χαρακτηριστικά και μελαμψο πρόσωπο σε ηλικία τουλάχιστον δέκα ετων τσακωνόταν με τον κηπουρό αποκαλώντας τον πατερα .,η ειζια παρατηρούσε τα σκουρόχρωμα ματια του νεαρού και τον αποφασιστικό τροπο που κοιτούσαν δεν είχε όμως χρονο για χάσιμο έκανε ενα βήμα πίσω κοιτάζοντας τον ακόμα έπρεπε να φύγει όσο μακρια μπορούσε μα με μια λάθος κινηση έπεσε με την πλατη σε μια τεραστια τριανταφυλλιά όλα τα αγκάθια είχαν μπει στο δέρμα της Μπορούσε να τα νιώσει το σωμα της ματωνε και σιγά σιγά ο πόνος άγγιζε το μαρτύριο καθώς απλωνόταν στο απαλό της κορμί Έβγαλε ενα ουρλιαχτό πόνου και με βαριά κλάματα προσπάθησε να τραβηχτεί μα το σώμα της έμπαινε όλο και ποιο βαθιά στα αγκάθια << ΒΟΗΘΕΙΑ παρακαλώ βοήθεια Κατάφερε να φωνάξει! Με την ψιλή της φωνη όταν ενα ηλιοκαμμενο νεαρό χερι Επιασε το δικο της ήταν εκείνο το μελαχρινο αγόρι αποφασισμένο να την σώσει της άρπαξε τα χερια ιδρώτας είχε καλύψει το μέτωπο του η ειζια τον παρατηρούσε και παρα τον πόνο της άκουγε την καρδιά του που χτυπούσε γρήγορα << άκουσε με μην τραβηξεις απότομα το κορμί σου θα πονέσει ακούς?Πιάσε μου σφιχτά τα χέρια και υπόσχομαι να σε βγάλω... Ήταν τόσο γενναίο αγόρι με μια γρήγορη κινηση της άφησε τα χέρια και έριξε όλο του το βάρος πανω στην τριανταφυλλιά πέφτοντας πανω της και σπάζοντας την έτσι τα κλαδιά έφυγαν απο το σωμα της ειζια ,όταν εκείνη κατάφερε να σηκωθεί είδε τα αίματα στα δικά του χέρια τον κοίταξε δειλά στα ματια καθώς το πρόσωπο του είχε μια έκφραση πόνου << σε ευχαριστω πολυ!! Ποιος είσαι?,,.
<< κυρία μου κάποιος σαν εμένα σίγουρα δεν αξίζει να στέκεται μπροστά σας.,, <είσαι το ίδιο με εμένα.. << είσαι άραγε όσα λένε?.. Μια μάγισσα,>> Η ειζια θύμωσε ένιωσε πως ηταν σαν εκείνους τους κακούς ανθρώπους που την έκριναν δίχως να την ξέρουν αληθινά.. << είμαι οτι και εσύ κι αν αυτό με κάνει μάγισσα δεν ντρέπομαι είμαι ξεχωριστή όπως και εσύ ματωσες για να με σωσεις μια μέρα θα σε σώσω εγώ δεν είσαι σαν αυτους που με θέλουν νεκρη ονομάζομαι ειζια και είμαι εφτά ετων θέλω να ζήσω σαυτόν τον κοσμο να γνωρίσω περιπέτειες και να κρυφτό απο την αγάπη .. Ο νεαρός έσκυψε το κεφάλι καθώς χαμογελούσε << η κατάρα σου ποια είναι?? ... << να πεθάνει αυτός που κάποτε θα αγαπήσω... Της Χαμογελασε πλατιά καθώς της Επιασε απαλά το χερι η ειζια κοκκινισε κοιτώντας τον ζωηρά..
<< αν κάποιος σε αγαπήσει ξέροντας την κατάρα σου αυτο θα είναι η αληθινή σου αγάπη.. << όχι !!!! Δεν πρέπει να είναι δεν θα αφήσω να πεθάνει κανεις στο όνομα της αγάπης μου...... Της άφησε το χερι κάνοντας ενα βήμα πίσω... << θα μου πεις ποιος είσαι? << είμαι γιος ρώσου ταξιδεύουμε με την μητέρα μου συνέχεια καθαρίζω τα άλογα του βασιλια και ονομάζομαι Ντιμίτρι..... Ειπε κάνοντας μια υπόκλιση.,,, << μπορείτε απλα να με αποκαλείται Δημήτρη αν και δεν νομίζω υψηλότατη να ξανα συναντηθουμε ποτε φεύγω!!!.,. Το αθώο προσωπακι της έδειχνε θλιμμένο << Δημήτρη η μύρα ίσως θελήσει να με ξανα σωσεις αυτήν την φορά απο τον ίδιο μου τον εαυτό......
<< ελπίζω να μην χρειαστεί αν άκουσα καλα είσαι ο ήλιος φρόντισε να Λάμπης και να καις όσους προσπαθούν να σε λιώσουν..... Της άφησε ενα απαλό χαμογελο καθώς έφευγε.........
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
