Είχαν περάσει κιόλας δυο μηνες που μέσα του ένιωθε ενα βαρύ φορτίο δεν σκέφτηκε στιγμή να της το πει δεν ήθελε να δει τα ματια της δακρυσμενα του έφτανε που τον τελευταιο καιρό ηταν ευτυχισμένος μαζι της μπορεί να ταξίδευαν ασταμάτητα απο βασίλειο σε βασίλειο δίχως τροφή και νερό καθαρό μα ηταν ευτυχισμένος είχε μονάχα εκείνη για όσο μπορούσε τουλάχιστον να την έχει.. Την κοίταζε καθώς εκείνη χαιδευε το άλογο του καθώς τα ματια της έλαμπαν ζωηρά!! Αυτό ηταν η μεγάλη του δυναμη και τώρα την χρειαζόταν περισότερο απο ποτε.....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Η ειζια αρχισε να λατρεύει την ζωή στο δάσος αρχισε να λατρεύει τα ζώα που προστάτευε η αδερφη της αναστεζια και όμως εκείνη ηταν ο ήλιος άραγε σε τι χρησίμευε (ο ήλιος )και γιατί ήταν τόσο σπουδαίος...έσκυψε γεμάτη χαρά και έκοψε ενα πανέμορφο χειμερινω λουλούδι καθώς με γρήγορα και ανάλαφρα βήματα έτρεξε προς το μέρος του Δημήτρη για να του το δώσει.. τον τελευταιο καιρο τον έβλεπε αλλαγμένο ένιωθε πως κάτι της έκρυβε
