Το άλογο κάλπαζε μέρα νύχτα με αόριστο προορισμό κάνοντας την κούραση της ακόμα ποιο έντονη είχε κουραστεί απο τον πόνο μέσα της είχε κουραστεί απο τον φόβο μέρα νύχτα οτι κάποια στιγμή θα ξυπνούσε και εκείνος δεν θα κοιμόταν δίπλα της ο φόβος του οτι κανεις δεν θα μπορέσει να την αγκαλιάσει σαν εκείνον όχι δεν μπορούσε να ζησει με αυτό το κενό στην καρδιά της ποια ζωή να ζούσε που δεν θα ηταν εκεί εκείνος; όχι αυτό ηταν μια επίγεια κόλαση !,,,
<< Δημήτρη σταματά το άλογο θέλω να ηρεμησω για μια στιγμη δεν αντεχω αλλο..
Τα ματια του ηταν κουρασμένα καθώς κοίταζαν τα δικά της και όμως δεν Ειπε λέξει σαν να ήθελε και ο ίδιος να κάτσει μια στιγμη έτσι σταμάτησε το άλογο και το άφησε να τραφεί απο το άφθονο γρασίδι εκείνος ξάπλωσε στο έδαφος κοιτάζοντας ικετευτικά τον ουρανό γεμάτος σκέψης ανούσιες σκέψης
<< Δημήτρη τι σκέφτεσαι;;;..
Δεν γύρισε να την κοιτάξει δεν ήθελε να τον βλέπει τόσο άρρωστο ηταν το λουλούδι του και την έβλεπε να μαραζώνει αυτό τον πονουσε περισότερο ..
<< είμαι καλα ειζια ...
Μεγαλο ψέμα μα θα έλεγε κάθε μέρα το ίδιο ακόμα και αν πέθαινε μέσα του ακόμα και αν τον κάρφωναν με χίλια μαχαίρια θα έλεγε παλι το ίδιο ,..
<< ψέματα μου λες ψέματα..
Γύρισε την πλατη της αφήνοντας όλα της τα δάκρυα να τρέξουν σαν το αίμα..
<< Δημήτρη σε λίγο σε χάνω το ξες ;;;..
Το βλέμμα της είχε μια έκφραση πόνου!!!
Το ίδιο και το δικο του δεν ήξερε τι ανάθεμα μπορούσε να πει μάτωναν και η δυο μα μονο ο ένας μπορούσε να πεθάνει.. Σηκώθηκε σέρνοντας το κορμί του σκουπίζοντας τα πληγωμένα του βλέφαρα και σταθηκε πίσω της ... Η παλάμη του σύρθηκε στον ώμο της ενω με το Άλο του χερι την αγκάλιασε απο την μέση
<<< είσαι η αγάπη της ζωής μου δεν πρόκειται να αφήσω την ψυχή μου να εγκαταλείψει όσο κινδυνευεις ακούς; είσαι η αγάπη της ζωής μου κοίταξε με..
Γύρισε δειλά και τον κοίταξε τα ματια του ηταν κόκκινα έκλαιγε και αυτό της το έκρυβε.. Ακούμπησε την παλάμες της στα ματια του κοιτάζοντας τον επίμονα ..
<< τα ματια σου ηταν δακρυσμενα;;
<< όχι!!!
<< πονάς;;;..
Ο κόμπος στον Λεμό του γινόταν ποιο δυνατός..
<< όχι!!!..
<< Δημήτρη νιώθεις πως θα πεθάνεις;;;..
Τα ματια του ξαφνιασμενα μαρμαρωσαν πάνω της ..
<< οχι...
<< θα με αφήσεις Δημήτρη;;; .
Ο ήλιος κρύφτηκε πίσω απο μεγάλα σύννεφα φέρνοντας μια δυνατή βροχή που σήμαινε πως η ειζια έκλαιγε εσωτερικά ο ήλιος είχε νικηθεί από τον έρωτα του.
<< ειζια μην το κανεις αυτό ασε τον ήλιο να λάμψει θυμήσου τι ειχαμε πει ο ήλιος πρεπει να λάμπει..
<< ΣΤΑΜΑΤΆ ΜΟΥ ΖΗΤΑΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΟΤΑΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙΣ ΔΕΝ ΈΠΡΕΠΕ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΉΣΩ...
Έγινε κάτι που η ειζια δεν μπορούσε να περιμένει ο Δημήτρης έπεσε στα γόνατα σπάζοντας σε κομάτια καθώς τα χέρια του έκρυβαν τα ματια του.
Η ειζια τον αγκάλιασε δίχως να τολμήσει να πει περισότερα έπρεπε να πουν κάποια στιγμη αντίο..
Ο Δημήτρης την έσφιξε στην αγκαλιά του ενω η βροχή τους ελουζε χαρίζοντας τους μια παγωνιά που δήλωνε ζωντάνια.
<<ειζια ;;;
<< Δημήτρη;;;..
Η γκριμάτσες που έκανε το προσωπο του της σπαραζαν την καρδιά
<< ειζια σε παρακαλώ αγκάλιασε με θέλω να κοιμηθώ θέλω να κοιμηθώ και να ονειρευτω έχω τόσο πολυ καιρό να ονοιρευτω θέλω να δω την ζωή μου να περνάει σε όνειρο θέλω να δω ενα σπίτι ενα φτοχω σπίτι θέλω να είμαι εκεί ειζια θέλω να παρατηρώ τον κοσμο πίσω απο το παράθυρο του σπιτιού μου θέλω να γυρίσω ξαφνικα και να σε δω να κοιμασαι σε ενα κανονικό κρεβάτι με το ανάλαφρο σου φόρεμα θέλω να ξυπνήσεις και να μου πεις πως με αγαπας ειζια θέλω να έχω μια κόρη οπου θα σου μοιάζει θέλω να σε ερωτευτω ξανά αν αυτό που τόσο θες να ακουσεις είναι αν φοβάμαι τον θάνατο ναι!! Τον φοβάμαι εκεί ποιος μου λέει οτι θα έχω τα όνειρα μου; ειζια είναι γραφτό να λέμε παντα αντίο ...
Η ανάσα της ηταν κομμένη τον έχανε..
<< θες να πούμε αντίο;;.
<< σου υποσχεθηκα να σε γυρίσω σπίτι
<< δεν μπορείς όμως..
<< θα πεθάνω μονο όταν σε δω να μου χαμογελας ακούς;;;.
Την τράβηξε στην αγκαλιά του φιλώντας την τρυφερά.
<< ειζια;
<< τι..
<< πριν είπα ψέματα με ρωτησες αν νιώθω τον θάνατο.
<< Δημήτρη ;
<< ήρθε ειζια τώρα η μονη σωτηρία μου είναι μερικές μέρες μαζι σου κανεις δεν μπορεί να με γιατρέψει...
