Η Ντέμπορα είχε κατέβει στα υπόγεια του παλατιού ηταν σκοτεινά τα ματια της πρόσεξαν δυο σκονισμένα κρεβάτια που ηταν παρατημενα εκεί κάτω ποιανού να ηταν Άραγε?απο την απροσεξία της Χτυπησε το πόδι της σε κάτι βαρύ έσκυψε να δει τι ήταν, ηταν ενα βιβλίο ενα κοκκινο φαρδύ βιβλιο με ξόρκια το
Φύσηξε Όστε να φύγει η σκόνη και να καταφέρει να δει τι όνομα έγραφε πανω ( Ηλέκτρα).... Η μητέρα της ,ενα δάκρυ κύλησε απο τα ματια της έκατσε σε ένα παλιό έπιπλο και διάβασε με προσοχή το βιβλιο μιλούσε για θεραπείες και τρόπους να αμυνεσαι στην μάχη σε μια όμως αποκομμένη σελίδα μιλούσε για το δάσος και τα ζώα του τα ματια της έπεσαν σε ενα συγκεκριμένο ζώο { λύκος)
Ήταν κρίμα να πεθάνει απο ενα ζώο που θαύμαζε τα ματια της δεν ξεκολλούσαν απο την σελιδα έβλεπε κάτι στους λύκους που την μαγευε έβλεπε κάτι σαν εκείνη την είχε δαγκώσει εκείνος ο λύκος ένιωθε το αίμα του μέσα της, έκλεισε το βιβλιο και κοίταξε γύρο της σε ενα μέρος πίσω απο τα βαριά κρεβάτια υπήρχε μια έξοδος ένας αεραγωγος ,η Ντέμπορα προσπάθησε να τραβήξει τα κάγκελα μα ήταν ασφαλισμενα έτσι κλίνοντας τα ματια μάζεψε όση ενέργεια είχε μέσα της τόση που ουτε εκείνη πιστευε οτι είχε γύρο από το χερι της μαζεύτηκε ένας καπνός έμοιαζε με αφρό της θάλασσας τρομοκρατημένη δίχως να ξέρει πως να πράξει έριξε όλη της την δύναμη στα κάγκελα με αποτέλεσμα να σπάσει όλος ο τοίχος κάνοντας μια δυνατή έκρηξη φοβισμένη απο της ίδιες της της δυνάμεις το έβαλε στα πόδια ,μια ομάδα φρουρών την εντόπισαν και έσπευσαν να την πιάσουν η Ντέμπορα έτρεξε όσο γρήγορα μπορούσε μα ήταν αδύνατο να ξεφυγει έτσι και σταμάτησε να προσπαθεί να το σκάσει τέρμα το κυνηγητό ηταν μια πανίσχυρη μάγισσα δεν φοβόταν μερικούς φρουρούς ετοιμάστηκε να τους αντιμετωπίσει όταν κάτι περίεργο συνέβει..
<< ει εσύ απο εδώ.............
Γύρισε ξαφνιασμένη το κεφάλι της αντικρίζοντας εναν νεαρό καλυμμένο με εναν μανδύα
<< ΕΛΑ ΤΙ ΠΕΡΙΜΈΝΕΙΣ???,,,,
μουδιασμενη αρχισε τρέχει προς το μέρος του όταν τον πλησίασε την τράβηξε βίαια απτο χερι και με μια αστραπιαία κίνηση την έσφιξε απο την μέση και με έναν μονο Σάλτο την έβγαλε εξω απο τον μεγάλο φράχτη του παλατιού
<< μα πως?.,
Κατάφερε μονο να πει η Ντέμπορα...
<< οοοοο πορφαβορ σενιοριτα Κομο εστας ?...
Η Ντέμπορα δεν κατάφερε να βγάλει λέξη απτά Χείλη της
Έτσι εκείνος αφαίρεσε τον μανδύα απο πανω του αποκαλύπτοντας το πρόσωπο του....
Η Ντέμπορα έμεινε έκπληκτη απ την ομορφια του είχε δυο καστανά ματια ζωηρά στο φως του ήλιου τα Χέιλη του ηταν λεπτα και καθώς χαμογελούσε διαγράφονταν είχε έντονα ζυγωματικά και ήταν καστανός τα ματια της κόλλησαν στα μακρια ος τους ώμους μαλιά του
<< σε ευχαριστω που με εβγαλες εξω ....
<< ποια είσαι? Και γιατί σε κυνηγούν?...,
<< είμαι δηλαδή εγώ .,,απλα μια υπηρέτρια...
Κατάφερε μονο να πει καλύτερα κανεις να μην ήξερε ποια ηταν έτσι δεν θα τον τρόμαζε αν ήξερε όμως οτι ήταν μάγισσα θα την μισούσε και θα την έδινε πίσω στην φρουρά....
<< πως είναι το όνομα σου?, μοιάζεις τόσο στον ήλιο...
Τα ματια της αστραψαν καθώς έκανε ενα βήμα κοντά του..
<< εγώ είμαι η θάλλασα....
Ειπε με εναν τόνο εξουσίας,,,,
<< ονομάζομαι Ντέμπορα ...
Την πλησίασε και σκυβοντας της άφησε ενα φιλι στο απαλό της μάγουλο..
<< γιατί το έκανες αυτό?,,,
Ειπε εκείνη γεμάτο ντροπή
<< σενιοριτα ίσως να μην έχω την ευκαιρία να το κάνω ποτε και είναι κρίμα να χάσω αυτήν την στιγμη....
Έσκυψε το κεφάλι της Όστε να μην τον κοιτάζει ...
<< έλα Σενιόρα θα σε πάω σε ενα μέρος οπου θα διασκεδάσεις αληθινά.....
Αρχισαν να τρέχουν μακρια απο το παλάτι και τους φρουρούς του ..κατευθύνθηκαν ανάμεσα απο το δάσος κρυμμένη σε μια μικρή σπηλιά όπου απο οτι φαινόταν ήταν το σπίτι του κι ώμος ηταν άδεια και κρύα δίχως νερό η τροφή γιατί έμενε σε ενα τέτοιο μέρος άραγε?..
<< φαίνεσαι περίεργη τι είναι? Δεν σου αρέσει?,,
Ξαφνιασμένη απο την ερώτηση κοκαλοσε στο βλέμμα του....
<< είναι ποιο όμορφο μέρος από το παλάτι που ζούσα μιλάω με ειλικρίνεια απλα....
<< απλα τι ? Δεν είναι μέρος για κυρίες?.,
<< όχι δεν θα έλεγα αυτό απλα σου αξίζει ένα σπίτι ενα ζεστό δωμάτιο καθαρά ρούχα τροφή και νερό.,,.
Εκείνος αρχισε να γελάει
<< ειλικρινά πιστεψες πως αυτό είναι το σπίτι μου?,,
<< συγνωμη λάθος μου>>
Το γκρίζο φόρεμα της άφηνε το σημάδι απο την κατάρα στο χερι της γυμνό δίχως μανίκια το βλέμμα του έπεσε εκεί το πρόσωπο του ξαφνιάστηκε και μαρμάρωσε τα χαρούμενα ματια του πλεον ηταν σκοτεινά η Ντέμπορα ακολούθησε το βλέμμα του και ακούμπησε το σημάδι στο χερι της κρύβοντας το...
Την ταρακούνησε απο τους ώμους σπρώχνοντας την πίσω
<< ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΓΥΡΝΑ ΣΤΟ ΠΑΛΆΤΙ ΣΟΥ....
η Ντέμπορα τρομαγμένη έβαλε τα κλάματα
<< ΕΙΠΑ ΦΥΓΕ.,,.
<< μα τι σου εκανα γιατί μου φερεσε έτσι?
<< ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΥΠΗΡΈΤΡΙΑ Ε? ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΨΈΜΑΤΑ...
<< γιατί φοβόμουν οτι θα αντιδρουσες ακριβως έτσι...
Προσπάθησε να σκουπίσει τα ματια της που είχαν θολωσει όταν τελείωσε και προσπάθησε να τον κοιτάξει εκείνος είχε χαθεί
Είχε φύγει αφήνοντας την μονη είχε φοβηθεί την κατάρα μέσα της κι ώμος μονο εκείνην θα σκότωνε αυτή η κατάρα
