Κοιμόταν ο καθένας στης καλύβες του ο καθένας στον δικο του κοσμο εκείνη πάλευε να λύση ενα μεγαλο αίνιγμα και εκείνος κοίταζε προσεχτικά εξω απο το παράθυρο..
<έλα σε μένα αμαρα και σου ορκίζομαι να σε λιωσω.
Έκανε μερικά βήματα μακριά απο το παράθυρο και κάθησε στο κέντρο της καλύβας κοιτάζοντας ψιλά...
Εκείνη κοίταξε εξω από το παράθυρο της στην απέναντι καλύβα οπου τον κοίταζε να κάθετε σε μια μονο μεριά και να κοιτάζει ψιλά, εκείνη θα ορκιζόταν πως είδε τα ματια του να αλλάζουν χρωμα μα ηταν φυσικό ηταν ένας βρικόλακας ένας πανίσχυρος βρικόλακας...
Ενα ξαφνικό κρύο απλώθηκε σε όλοι την καλύβα και ένας δυνατός κεραυνός την έκανε να κοιτάξει άλλη μια φορά εξω ενω την ίδια στιγμή είδε και τον Μαξ να κοιτάζει, η ματιές τους συναντήθηκαν και θαρρείς και μίλησαν μόνες τους...
Η πόρτα της καλύβας της άνοιξε και μια γυναίκα μπήκε μέσα, είχε γκρίζα μακριά μαλλιά ενω φορούσε ένα μοβ φόρεμα όσο σκούρο ήταν Και το χρωμα των ματιών της.. Ακριβως πίσω της εμφανηστικαν τρεις άντρες με παλούκια στα χέρια η μάγισσα σήκωσε το χερι της κάνοντας την. Να μην μπορεί να κουνηθεί.
<< ΠΛΕΟΝ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΏΣΩ ΕΓΩ Η ΙΔΙΑ..
η Αναστεζια προσπάθησε να φωνάξει μα η φωνη της ήταν όσο αδύναμη
<< μα___ Μαξ...
<< ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΏΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΘΑ ΚΑΡΦΩΣΩ αλλο ΕΝΑ ΠΑΛΟΎΚΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑ..
<< οχιιι!!!!! Οχιιιι..
<< εγώ ή ίδια τον είχα σκοτώσει εγώ σκότωσα το μονο άτομο που μπορούσε να σε σώσει και τωρα μαθαίνω πως είναι ακόμα ζωντανός...
