Ο δρόμος της την είχε φέρει σε μια μακρινή πόλη κάπου που κανεις δεν ήξερε το παλάτι και σίγουρα ουτε εκείνη
Όλα έμοιαζαν τελείως διαφορετικά απο όσα ήξερε όλα γύρο της ηταν ξένα για εκείνη λες και είχε μπει σε κάποιο μαγνητικό πεδίο λες και η εποχή της την εγκατέλειψε..αν της άμαξες η άνθρωποι είχαν μηχανές και σύγχρονες δουλειές μα!!! Που βρισκόταν;...
Περπάτησε μηχανικά σε εναν απότομο και τραχύ δρόμο όταν παιδιά αρχισαν να τρέχουν γύρο της και αμάξια να καταφθάνουν καταπάνω της...έριξε το κορμί της στα πλαγιά με αφορμή να πέσει σε ενα απότομο φαράγγι.το κεφάλι της είχε ματωσει και το κατάμαυρο της φόρεμα είχε τσακιστει..τίναξε ελαφριά τα ρουχα της και προσπάθησε να ξαναπατησει πανω στον δρόμο ,ενω τους κοίταζε ολους με απορία.... Μπροστά της είχε ενα μαγαζί οπου πούλαγε Ιδη για φάρμα ενω παρακατω ενα μηχανουργείο ....βάδισε προς τα εκεί Όστε να ρωτήσει μερικά πράγματα για το που βρισκόταν και γιατί έλειπε το δάσος απο οπου και είχε ερθει.. Ένας άντρας με σκυφτό κεφάλι έβαζε λάδι στην μηχανή μπροστά του,ενω πανω απο τον Λεμό του κρέμονταν διάφορες αλυσίδες ενω στο μπράτσο του χεριού του υπήρχε ενα περίεργο τατουάζ έμοιαζε με δαχτυλιδι που ένωνε γύρο του.καθώς στο χερι του φορούσε ενα μαυρο γάντι που καλυβε όλον του τον Κάρπο..τα ματια του ήταν τόσο σκοτεινά θαρρείς έμοιαζαν μαυρα μα ήξερε πολυ καλα οτι ήταν καστανά,ταίριαζαν απίστευτα με τα σκούρα φρύδια στο πρόσωπο του.ενω όλα του τα ρούχα είχαν την απόχρωση του μαύρου ενα στενό μαυρο παντελόνι με μια αλυσίδα στο σημείο της ζώνης και μια μαύρη ριχτεί μπλούζα με μακριά μαύρα μποτάκια....Σταθηκε αρκετά κοντά του μυρίζοντας ενα παράξενο άρωμα δεν έμοιαζε συνηθισμένο ηταν τόσο όμορφα έντονο
<< εμ συγνωμη μήπως θα μπορουσα να σε ρωτησω για το που θα βρω την έξοδο απο αυτην την πόλη;;;..
Ο άντρας έκανε πως δεν την άκουσε και συνέχισε να έχει σκυφτό το κεφάλι...
<< σου μιλάω...
Καμια αντίδραση, φανερά νευριασμένη έφυγε απο κοντά του και πήγε να ρωτήσει οποίον περαστικό έβλεπε μπροστά της μα κανεις δεν της απαντούσε κανείς δεν της έδειχνε σημασία έμοιαζε με αόρατη. Όταν ξαφνικα ενα αμάξι απο το πουθενά ερχόταν καταπάνω της ,θα μπορούσε εύκολα να το σταματήσει μα εκείνη την στιγμή το μυαλό της είχε μουδιασει και το σωμα της είχε παγώσει, το αμάξι την πλησίαζε όλο και ποιο επικίνδυνα όσπου, κάτι το έκανε να χαθεί απο προσώπου γης!!!! Κοίταξε γύρο της μα δεν έβλεπε τίποτα απολύτως, λες και άνοιξε η γη και το κατάπιε...με κομμένη απο την αγωνία ανάσα κοίταξε εναν μεγαλο σε ηλικία άντρα που περπατούσε στο απέναντι πεζοδρόμιο και έτρεξε προς τα εκει,,μα ουτε αυτός ο άντρας της απαντούσε δεν έκανε καν τον κόπο να την κοιτάξει.ήταν τόσο θυμωμένη που ασυναίσθητα τα μάτια της έπεσαν στον άντρα με την μηχανή, κάτι όμως την ξάφνιασε κανοντας την να νιώσει κάτι πολυ παράξενο, ο άντρας που έδειχνε χαμένος όπως όλοι η αλλη τώρα την κοιτούσε με ενα παραδομενο βλέμμα.. Μόλις κατάλαβε οτι εκείνη τον είδε έσκυψε ξανά το κεφάλι του στην μηχανή μα η έκφραση του τον πρόδιδε.. Κατευθύνθηκε προς το μέρος του ενω δίχως καν να το σκεφτεί με την δυναμη του χεριού της σήκωσε την μηχανή και την έσπασε σε χίλια κομάτια στον αέρα....
Ο άντρας σηκώθηκε και την κοίταξε δειλά στα ματια ,η αναστεζια είχε ενα βαρύ συναίσθημα οτι κάπου τον γνώριζε κάπου είχε ξανά κοιτάξει αυτό το βλέμμα μα η μνήμη της ηταν τόσο θολή..
<< τι παιχνίδι είναι αυτό? Γιατί έκανες πως δεν με ακούς γιατί όλοι κανουν το ίδιο;;...
Έσμιξε τα φρύδια του κάνοντας το προσωπο του φανερά γεμάτο ερωτήματα.. Ενώ με μια πετσέτα καθάρισε τα γεμάτα γράσο χέρια του... Και την πέταξε κάτω μπροστά της,
<< ποιος είσαι;;.
<< κανεις δεν σου παίζει θέατρο μικρή, κανεις δεν μπορεί μα σε δει η !!! Η να σε ακούσει...
Έκανε ενα βήμα μπροστά του πλησιάζοντας τον απειλητικά..
<< και εσύ;; εσύ πως με βλέπεις;..
Κάνοντας την. Να τρέμει επικίνδυνα έκανε και εκείνος ενα βήμα μπροστά της φέρνοντας την πολυ κοντά του..
<< εγώ ___ βλέπω__ τα παντα.....
Η ανάσα της κόπηκε ενω κατι την τρόμαζε σε αυτον..
<< αν ηξερες ποια είμαι τώρα θα φοβοσουν.
Ενα παιχνιδιάρικο χαμογελο χαράχτηκε στα Χέιλι του...
<< ποια πιστεύεις οτι είσαι αναστεζια?....
Τα ματια της άνοιξαν διάπλατα ενω το μονο που είχε μείνει στα ματια της ήταν το χαμογελο του, όλα τα αλλά γύρο της αρχισαν να διαλύουν και το προσωπο του να χάνεται... Κοίταξε δεξια και αριστερά βλέποντας ξανά το δάσος γύρο της βλέποντας ξανά την εποχή της...
Ποιος ηταν αυτός ο άντρας και γιατί έκανε το σημάδι στο χερι της να καίει....