Η μέρα ειχε κυλήσει όπως το νερό του ποταμού και η ειζια απλώς κοιτούσε το κενό,, μέσα της είχε απλώσει μια ξιφολόγχη που κάθε βήμα μπροστά που έκανε εκείνη έμπαινε βαθύτερα μέσα της ηταν τόσο δυστυχισμένη που λογια δεν μπορούσαν να το εκφράσουν καθώς που κάθε φορά το βλέμμα της έπεφτε πανω του η αγάπη της του φώναζε" έλα να με σωσεις" εκείνος όμως ασχολιόταν με τον μικρο του αδερφό κάθε μέρα που περνούσε θυμόταν όλο και κάτι απο την παλιά του ζωή αυτό σήμαινε οτι η μάγισσα κρατούσε τον λογο της ετσι και εκείνη θα κρατούσε τον δικο της .. Της σκέψεις της διέκοψε ένα απαλό χερι πάνω απο τον ώμο της ,γύρισε ξαφνιασμένη απο το άγγιγμα όταν αντίκρισε έναν ψιλό άντρα μελαχρινο με μαλιά ος τους ωμους και αρκετά σκουρόχρωμο.
<< με συγχωρείς αν σε τρομαξα ονομάζομαι μαικολ είμαι ένας χωρικός απ τους πολλούς εδώ πέρα..
<< εμ χαίρομαι ειζια μπορείς να με λες ειζια ..
Ο μαικολ στρογγυλό κάθησε κοντά της ενω της άφηνε απαλά χαμογελα είχε απίστευτα ζωηρά ματια η ειζια αρχισε να τα θαυμάζει.
<< λοιπον μαικολ ποια είναι η θέση σου σε αυτό το μικρο χωριό.
<< ε ξες τώρα βοηθαω στην καλλιέργεια τους γονείς μου έχω άρρωστη μητέρα ..
Η ειζια του έσφιξε το χερι ος δείγμα συμπόνιας.
<< ειλικρινά λυπάμαι..
Ο Δημήτρης γύρισε να φωνάξει στην ειζια να ερθει για φαγητο όταν την είδε να κρατάει το χερι εκείνου του άντρα!!! Τι ηταν αυτό που τον ενοχλούσε περισότερο οτι ήθελε να παει εκεί και να αφήσει το τέρας μέσα του να πιάσει δουλειά η το οτι δεν το άντεχε να την βλέπει με έναν άλλον το ενδεχόμενο οτι κινδύνευε να την χασει τον έκανε εσωτερικά νεκρό δεν ήξερε όμως τι έπρεπε να της πει τον έβλεπε σαν ενα τέρας ενω εκείνος την έβλεπε σαν ενα κομματι απο την καρδιά του ...
Κάθησε κάπου μόνος οπου μπορούσε να την κοιτάζει κρυφά καθώς εκείνη ηταν με εκείνον τον νεαρό,, << αχ ειζια ποτε δεν θα μάθεις>>>...
Ο αδερφος του Δημήτρη έκατσε κοντά του δίνοντας του μια γερή αγκαλιά..
<< τι δεν θα μαθει Δημήτρη>>
<< δεν θα μαθει ποσο δυνατά την αγαπάω...
<< αν δεν της το πεις θα την χάσεις για παντα
<< της το είπα!! Μα δεν ξέρει ποσο δυνατό είναι είναι σαν ενα δηλητήριο στο αίμα μου πεθαίνω και εκείνη δεν το βλέπει...
<< Δημήτρη είσαι διαφορετικός κάτι άλαξε σε εσένα..
Ο Δημήτρης έσφιξε το χερι του σε γροθιά
<< θέλω να θυμηθω μερικά πραγματα Όστε να μπορέσω να την βοηθήσω θέλω να την σώσω Μικρέ εκείνη αυτό δεν μπορείτε να τοδει τώρα,, μα όταν ερθει η στιγμή εγώ θα την τραβηξω απο τον γκρεμό...
