Η Αδελφότητα Της Μαγείας

απλό κοριτσι.

. το κεφάλι της ηταν τόσο βαρύ λες και ξύπνησε απο χρόνια λήθαργο,ανοιγοκλεισε φευγαλέα τα ματια της και αντίκρισε το φως του ήλιου απο το μισοκλειστο παράθυρο, ** μα που ηταν; το τελευταιο πράγμα που θυμόταν ηταν οτι την κουβαλούσε στην αγκαλιά του. Και μετα τι;σκοτάδι; ετσι απλά;** πως εφτασαν εδώ? Και γιατί επικρατούσε τόσο ησυχία?.
Η πόρτα της καλύβας άνοιξε και εκείνη ενστικτωδώς έκλεισε σφιχτά τα ματια της.
Αργά βήματα ερχόντουσαν προς το μέρος της,και μια απαλή ανάσα χάιδεψε το προσωπο της.ένιωσε ενα χερι να κρατάει το δικο της και ευθείς τα ματια της άνοιξαν μα αυτό που αντίκρισε δεν ηταν ο Μαξ ήταν ένας ψιλός άντρας με καστανοξανθα μαλλια και γεμάτο δυνατό σωμα, τα μάτια του έμοιαζαν στο χρωμα μιας λίμνης και τα Χέιλι του ήταν αρκετά μεγαλα.
Σηκωσε έντρομη το κεφάλι της και κόλλησε πίσω στον τοίχο.
<< μην με φοβάσαι εγώ σας έδωσα την καλύβα μέχρι να αναρρώσεις ο Μαξ Ειπε οτι είσαι άρρωστη.
<< ξες τον Μαξ?..
Το ξαφνικό του χαμογελο την έκανε να κοκαλοσει.
<< όχι δεν τον ξέρω και για να πω την αλήθεια δεν τον εμπιστευομαι ,όσο για σένα μου βγαζεις κάτι καλό,με λένε ζακ απο οτι άκουσα είσαι η Αναστεζια.
<< μμ ναι..
Τα ματια του την κοιτούσαν επίμονα και τα χαμογελα που της έριχνε ηρεμουσαν την ψυχή της.της έδωσε το χερι του και την βοήθησε να σηκωθεί.
<< θες να σου δείξω το χωριό μας ?..
<< ίσως μα ο Μαξ που είναι?,..
<< εδώ γύρω φαντάζομαι, όλοι νύχτα ήταν στο παρακατω πανδοχείο και έπινε..
Εκείνη δεν μίλησε περισσότερο κατέβασε το κεφάλι και σταθηκε στα πόδια της.ο ζακ άνοιξε την πόρτα και περιμενε εκείνη να περάσει πρώτη.

Ο Μαξ ηταν έτοιμος να γυρίσει στην καλύβα όταν είδε εκείνον τον άντρα που του  την έδωσε..

Η Αναστεζια ετοιμάστηκε να βγει στο φως του ήλιου όταν παραπάτησε και βρέθηκε ριγμενη στην αγκαλιά του ζακ.

Τα μάτια του Μαξ αστραψαν επικίνδυνα ενω κρύφτηκε πίσω απο ενα μεγαλο δέντρο..

<< συγνωμη ζακ δεν ήθελα..
<< σςςς έλα θα σε βοηθήσω κρατά μου απλα το χερι..
Του κράτησε σφιχτά το χερι και ενα ασυναίσθητα χαρούμενο χαμογελο ξέφυγε απο τα Χέιλι της..
Περπατούσαν ώρες και η Αναστεζια έκανε κύκλους ενάντια στον άνεμο που ηταν δικός της,κάθε στοιχείο της φύσεις ηταν δικο της,οζακ αγκάλιασε σφιχτά ενα σκυλί που γύριζε εδώ και εκεί ολομόναχο ,ετσι και εκείνη έκατσε δίπλα του και επαιξε μαζι τους, τα δυνατά τους γέλια έκαναν τον Μαξ να τους πλησιάσει,
<< σήκω φευγουμε..
Η Αναστεζια τον κοίταξε με ενα εκνευρισμενο βλέμμα.
<< όχι χρειάζομαι ξεκούραση οποτε αν θες φύγε μόνος.
Εκείνος Χαμογελασε με εναν ψεύτικο τροπο και απότομα την τράβηξε απο τον ώμο και την σήκωσε πάνω..
Οζακ σηκώθηκε και Επιασε το αλλο της χερι και κοίταξε τον Μαξ με μίσος.
<< μην της φερεσε σαν τέρας..
Το δυνατό γέλιο του Μαξ την τρόμαξε γιατί ήξερε ήξερε πως αν τον άφηνε να χασει τον έλεγχο θα του έκανε κακο.
Οποτε έριξε ενα ψεύτικο χαμογελο στον ζακ και γύρισε το κορμί της και αγκάλιασε σφιχτά τον Μαξ.τα ματια του άνοιξαν διάπλατα.
Σήκωσε το προσωπο της και του άφησε ενα φιλί κάτω απο τα Χέιλι, ευθείς εκείνος έσκυψε και της τα δαγκασε  προκλητικά ...
Η Αναστεζια προσπάθησε να πάρει αέρα και γύρισε παλι στον ζακ.
__ << είμαστε τόσον καιρό μαζι που βλέπεις είναι λίγο ζηλιάρης, μα με αγαπάει..
Οζακ τους κοίταξε με ενα χλομό βλέμμα.
<< είσαι μαζι του?.
Ενα δαιμονικό χαμογελο χαράχτηκε στο προσωπο του Μαξ ενω προκλητικά πέρασε τα χέρια του γύρο της και της άφησε ενα φιλί στον Λεμό.
<< ναι ζακ ..
Γύρισε το προσωπο της και κόλλησε την μύτη της στην δική του τα ματια τους κοίταζαν ο ένας τον άλλον.
<< με αγαπάει και τον αγαπώ ..
Ενα γρήγορο χαμογελο πέρασε από τα Χέιλι του ενω τα ματια του ακόμα έλαμπαν.
Ο ζακ έκανε μερικά βήματα πίσω.
<< ωραία τουλάχιστον μείνετε λίγο ακόμα,,, μέχρι να γίνεις τελείως καλα..
Η Αναστεζια τον είδε να φεύγει και αμέσως κατέβασε τα χέρια της απο τον Μαξ.
<< αν δεν το έπαιζα ερωτευμένη μαζι σου θα είχε μείνει και να προσπαθουσε να σε χτυπήσει θα τον σκοτωνες δεν θέλω να τον σκοτώσεις..
<< ΠΑΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΔΙΑΟΛΕ ΚΑΙ ΠΑΨΕ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑΥΤΟΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌΣ..
<< είναι καλός είναι τόσο καλός είχε καιρό κάποιος να με κανει να νιώσω αγνή.
<< δεν είσαι αγνή..
<< βλέπεις τα δικά σου ματια με βλέπουν βρώμικη ενω τα δικά του όχι..
<<ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΡΏΜΙΚΟΣ .
<< εσύ με αναγκασες να σκοτώσω εκείνες την κοπέλες γιατί ακόμα μιλάω μαζι σου?..
<< ΠΡΙΝ ΣΕ ΒΆΛΩ ΝΑ ΣΚΟΤΏΣΕΙΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΕΙΧΕΣ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΗΔΗ...
<< ποτέ!!!!.
Την κοίταξε με ενα θυμωμένο βλέμμα.
<< ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΈΘΑΝΑ ΔΕΝ ΚΆΝΕΙ ΛΙΓΌΤΕΡΟ ΤΟ ΚΑΚΟΎΡΓΗΜΑ ΣΟΥ,Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΧΆΘΗΚΕ.
<< για κάτι σαν εσένα γιατί η καρδιά ηταν τόσο σημαντική?.
<< μονο εσύ αγαπάς ?ένας άγγελος δεν μπορεί?..
Απο τα Χέιλι του βγήκε ενα σιγανό γελακι..
<< τώρα όντως δεν μπορω..
<< ζήτησα συγνωμη Μαξ εγώ.
<< εσύ εσύ εσύ παντα εσύ παντα Αναστεζια γιατί παντα εσύ? Είσαι η αγνότητα είσαι η τελειότητα και είμαι το σκοτάδι είμαι το κακο της φύσεις δες το και μονη σου ΑΝΆΘΕΜΑ ΣΕ ΑΝ ΔΕΝ ΣΕ ΕΤΡΕΦΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΆ ΜΟΥ ΘΑ ΗΣΟΥΝ ΔΟΛΟΦΌΝΟΣ Η ΑΓΝΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΟΥ ΜΟΥ ΑΊΜΑΤΟΣ ΗΡΕΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΤΩΡΑ ΑΝ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΧΕΙΡΌΤΕΡΗ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ..
Κοκαλομενη κοίταζε το σοβαρό του βλεμμα.
<< αγαπούσες κάποια?..
<< εσένα όχι πλεον οποτε ηρέμησε..
Γύρισε την πλατη του και έφυγε ενω εκείνη έπεσε κάτω καταπίνοντας άλλη μια φορά τα δάκρυα της.