JENELLE'S POV
Dinig na dinig ko ang hampas ng dagat mula sa kwartong ito. Hindi ako nakatulog kagabi dahil inisip ko lang si Xander, ang buhay ko ngayon at kung napano siya kagabi. Alam kong nandito kami sa resthouse namin sa Batangas, at parang isang sako ng bigas na ang eyebags ko.
I can't breathe well, my body was trembling with weakness, parang hinampas ako ng napakasakit na hangin at parang nagiginaw sa hindi maipaliwanag na sakit. Xander was in pain, I knew. Nakita ko pa siyang umiyak kagabi at the back of our ranning van.
My father was a tiger, well, mataas ang respeto ko kay Papa. Iniidolo ko siya pagdating sa pamilya, hindi niya kami inaalagan pero mahal na mahal niya kami, at 'yun ang alam ko. Sa hindi pinagmamayabang, mayaman kami, sobrang yaman na hindi niya kami tinuruan kung paano magwaldas ng pera. Ni wala kaming gaanong mga maids katulad ng Mansion de Rivera, kasi gusto ni Papa, maging responsable kami sa mga gawaing bahay at sa pag-aaral. Ganoon niya kami kamahal, pero ngayon, parang hindi ko na maintindihan ang takbo ng utak niya, at nagawa niya sa akin 'to? Noong una, lahat binibigay niya sa akin, kahit hindi ko hinihingi, nandiyan siya para suportahan ako sa lahat, bakit ngayon? Hindi na katulad ng dati.
Biglang pumasok si Papa na may dalang envelope? That envelope was a stabbling knife?
Hindi ko nilingon ang Papa ko, at nagpatuloy na ipinatong ang ulo ko sa mga tuhod ko, my eyes were as red as a vampire, buong gabi akong umiiyak, at wala man niisang alaala ang nakapagpa-kalma sa akin. Kasi, ang tanging naalala ko lang ang masayang pagsasamahan namin ng asawa ko, and that made me ache with so much pain and cried more.
"Anak, sana maintindihan mo ako? You need to marry Yasser, 'yun ang tradition ng pamilya natin," seryosong-seryoso si Papa, at wala ng galit sa kanya, parang nagsasabi na siya sa malumanay na paraan.
"Hindi ko maintindihan, Pa. At, kailangan kong malaman kung bakit dapat kong pakasalan si Yasser?," lumapit siya sa akin, tinapik ang balikat ko, at, umupo sa kama na nakatingin sa mga luhaan kong mga mata.
"Anak, hindi ako magsisinungaling sa'yo. Many years ago, my parents were closed to the Santos clan, isang okasyon na pumunta sila ng Bagiuo para sa isang friendship dinner, hindi inaasahan noon na magkasunog sa buong mansion, nasa kwarto noon si Mama, at hindi alam kung ano ang nangyayari sa labas ng kwarto, sa time na 'yun, nag-ro-roam sa ekta-ektaryang lupain sina Papa at ang ama ng Tito Chris mo, kaya ang dalawang ina lang ang naiwan sa loob ng bahay. Kumalat na ang apoy sa buong bahay, at salamat sa Diyos nailigtas ng mama ni Chris ang Lola mo. Kahit na nalamon ng apoy ang buong kabahayan, nagpapasalamat pa rin ang mga magulang ko na nailigtas sila ng mga Santos. Marunong tumanaw ng utang na loob ang mga magulang ko anak. My parents decided that if I will have a daughter someday, she will get married to one of the grandsons of the Santos, dahil nag-iisa lang kaming anak ni Tito Chris mo sa mga magulang namin, dumating ang panahon na puro lalaki ang anak niya, at akin limang babae isa lalaki. Kaya, no doubt, the gratitude will be given. At, anak, ako lang ang nag-iisang anak kaya ako ang inaasahan na tumupad ng utang na loob na 'yun. Kahit patay na ang mga magulang ko, I can't betray them. I can't disobey them dahil sa katapusan ng araw ako at ako pa rin ang dehado, dahil, kapag walang maikasal sa inyo sa mga Santos, ¾ of our properties will be handed to the properties of the Santos. At, hindi ko kayang pakawalan ang pinaghirapan ng mga magulang ko, anak, hindi ko kayang mawala ang pinaghirapan namin ng Mama mo." He held my hand firmly. "Anak, intindihin mo ako ngayon, at huwag mo akong susuwayin, you know me Jenelle."
Walang kuwan, tumango ako na parang nagulat sa ikinwento ni Papa. At, hindi ako makapaniwala, dahil sa iniligtas lang ng mama ni Tito Chris si Lola, ganoon na? Pero, ang Lola at Lolo ko ang nag-offer ng ganoong sense of utang na loob. Grabeh, risk of life talaga. At, kung ako man, maiintindihan ko rin.
At, kung hindi ko mapapakasalan si Yasser ngayon, ang mga kapatid ko naman ang mahihirapan in the future? Paano na 'to? Mahal na mahal na mahal ko sila, at never ako gagawa na makapaghihirap sa buhay nila.
Dahan-dahan inilapag ni Papa ang envelope sa ilalim ng paningin ko sa ibaba.
"Pirmahan mo 'yan. Set Alex free, hindi kayo para sa isa't-isa."
"Pa, hindi ko kaya..."
"Pirmahan mo 'yan. Nasabi ko na sa'yo ang totoo. At, kapag hindi mo 'yan pipirmahan, Jessica will not go to the States again to follow her dreams. Hindi ko na siya papabalikin sa States para sa passion niya sa modeling, choose Jenelle, Jessica or Alex?"
"Pa?"
"Choose, Jenelle? Alex or Jessica? I will be back in ten minutes, at kailangan, you set Alex free already." Lumabas siya kaagad, at tumango lang na nagpahiwatig na don't-disappointment-me nod.
Kasabay ng mga nangingninig kong kamay ang paglabas ng mga luha ko kanina pa, dahan-dahan kong kinuha ang annulment papers sa paningin ko. It was true, I am married to him with my true name. Inilabas ko rin ang kasamang ballpen na nasa loob din ng envelope.
Kailangan ko munang mag-sakrispisyo ngayon. I'm so sorry, Alex, I loved my sister.
When I thought our marriage was fake, but it turned out to be real....kahit aksidente lang lahat, naging fake para sa akin lahat...our marriage turned out to be the most perfect one. Kung saan perfect na perfect na lahat...ngayon ka pa mawawala.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Don't forget to leave a comment and vote.
Thank you for your readings!
BINABASA MO ANG
The Perfect Fake Marriage (BOOK 1 COMPLETE)
RomanceR-18. Bumagyo? Check. Sa isang kubo. Check. Nagkayapakan. Check. Nagkatabing matulog sa buong magdamag. Check na check. Jenelle Alexandra Oriento spent a night with her boss in a nipa hut with nothing happened just they slept beside each other's arm...