The Perfect Fake Marriage (BOOK 1 COMPLETE)

Kabanata 44- Falling Apart

Jenelle's POV

Naliligo na ako sa malamig-lamig na tubig dahil kagagaling lang ng ulan. Hay, hindi pa rin maalis sa isip ko ang nangyari kagabi? Wala hiya kami! Nasa hindi pa namin bahay ginawa 'yun! Naman oh, nakakahiya talaga. I was staring at my face in the mirror, para akong bulaklak na namukadkad the third time around. My lips were as red as I have lipsticks, dahil ito sa mga halik niya at kagat ko sa labi. Hanggang ngayon, ramdam na ramdam ko pa rin ang pasok at kanya sa ilalim ko. OHMG...baliw na talaga ako. Lord, patawad Po. Third time na naming ginawa 'yun, pero, parang every time na ginagawa namin 'yun, every inch of our pace was so special, parang ganoon.

Hinawakan ko ang tiyan ko...tsk, kinuha talaga niya ang gusto niya sa kaarawan niya kagabi. Naman, Rivera was always a Rivera. Sinuot pa rin ang sinuot ko kagabi, I just covered it by his suit jacket para hindi halatang napunit ang isang strap ng dress ko. Naman kasi, harass na harrass, pwede namang pakiusapan ng maayos.

Pinapunasan ko ang buhok ko, at wala na siya sa kama. Iniwanan ko lang siya rito, ah. Saan na 'yun?

Dali-dali kong inayos ang bedsheets ng kama, at 'yung mga unan. Hindi pa rin maalis sa akin ang guilty at konsensiya dahil sa ginawa namin kagabi dahil hindi naman namin pag-aari ang bahay na ito.

Combing my hair properly, and after that, lumabas na ako. Parang nawala ang lagnat ko, eh. Pagod man, arggh..pagod raw. Ano ba naman ito? Mahapdi sa pinag-iingatan kaya dahan-dahan akong pumanaog papuntang salas.

Tumunog 'yung doorbell, at dali-dali ko itong binuksan. Laking gulat ko, my heart was beating faster, papuntang car racing na when I saw my father and Yasser right in front of my two eyes. "Yass?," takang tanong ko, "What are...you...?" doing here? My father bursted in na parang galit na galit na galit na hindi ko maipaliwanag na galit.

"You disappointed me like it is death, Jenelle. How can you be so hardheaded? Did I make you that? I don't think so, anak." Anong ginagawa nila ritong dalawa? And, where was Xander? Where was Xander? WHERE?

"Anong ibig sabihin nito, Yass?"

"You will get married in three days, the two of you. He agreed already, you know," pailing-iling akong nakatanaw kay Yasser. Akala ko ba malinaw na sa kanya ang lahat. Akala ko ba naiintindihan niya na magkaibigan lang kami.

"But, you have my bestfriend, Yasser."

"I broke up with her already. I realized that I love you more than her. At ayaw ko nang maglokohan kaming dalawa, Jenelle. You're bestfriend is too kind to be hurt, kaya, nagpakatotoo lang ako."

"WHAT THE HELL YOU SAID? Hindi mo ako pwedeng mahalin. Alam mo naman sa simula pa, I love Xander, Yass. Bakit ngayon...I made it clear to you that I love you as a friend."

"Forget, Xander, Jenelle. He will marry another girl, you see. Bakit hindi mo na lang kasi tanggapin na hindi ikaw ang mahal niya. I saw him, we saw last minute driving his car away from this place. Kung mahal ka niya, just please, forget it! Forget him! Forget all of these!" hinawakan niya ang kamay ko, at hinatak ako ng dahan-dahan papunta sa kotse.

"I don't believe you, Pa. Where is Xander? Anong ginawa mo sa kanya? He loves me, more than you could ever love me!," napaluha ako ng sampalin ako ng Papa ko.

"Wala kang alam sa sinasabi mo. You don't respect me already!? Dahil ba sa lalaking 'yun?! Anong klase kang anak! I trusted you, dahil, alam ko, you are disciplined in all things, alam mo kung ano ang tamang gawin, alam mo kung paano sumunod sa akin. I trusted you, because, i know, you can do it. Pero, I only got those useless words. Saan mo napulot 'yun?! At, can you prove that it is true?!"

"I'm sorry, Pa," napayakap ako sa kanya. "I'm sorry. I'm sorry. I'm sorry. Hindi ko sinadyang sabihin." He hugged me back, at tinapik-tapik ang likod ko. I loved my father, he taught me how to be brave, how to be strong, how to stand to be independent, how to be good. He loved me, I knew, pero, hindi ko alam kung saan ko napulot ang mga words na 'yun.