Chapter 1.23 - I guess I'm liking her...

553 9 6
                                    


Zindy's POV

Lakad lang ako ng lakad.

Hindi ko alam kung saan ako papunta.

Kinakapa ko yung puso ko.

*lubb-dubb-lubb-dubb* ß (a/n: tibok ng puso yan. XD)

Grabe yung bilis ng tibok ng puso ko.

Ngayon ko lang naramdaman 'to.

Ewan. Eh basta simula nung nagising ako nung...

Kelan pa ba yun?

Ah basta, ngayon ko lang talaga to naramdaman.

>__<

Bakit kaya?

I'm going crazy.

Mateo's POV

Na'san kaya yun?

'Pag nakita ko siya, ano naman kayang sasabihin ko?

Agh! Bahala na, basta I have to find her.

'Pag may nangyaring masama sa kanya hindi ko alam ang gagawin ko.

Fine.

I'm concern. Syempre, nagpromise ako sa kanya na aalagaan ko siya.

Kung bakit ko ba naman kasi nagawa yun eh.

Ano bang pumasok sa kukote ko?

Biglang dumilim.

Tanghali pa lang ah.

Biglang kumidlat.

Mukhang may paparating na bagyo.

Mamaya lang, siguradong bubuhos na ang malakas na ulan.

Oh no! I might kill myself if something happened to you.

I have to find her now.

Belle... where are you?

Zindy's POV

Biglang dumilim.

Kumidlat.

Parang bigla akong nagising sa mahimbing kong pagkakatulog.

Where am I?

Anong parte na to ng isla?

Pa'no ako nakarating dito?

Oh my God!

Where the hell am I?

"Mateo..." bigla ko na lang nabanggit yung pangalan niya.

Bakit hindi? Eh siya lang naman ang kilala ko dito eh, siya lang din ang kasama ko.

Oh God.

Kumidlat nanaman.

Tapos kumulog.

Lalong dumidilim.

Hindi ako makaalis sa kinatayuan ko ngayon, natatakot ako, baka lalo akong mapalayo kay Mateo.

Hinahanap naman siguro niya ako diba?

Oo. Hindi niya ko matitiis.

Pero...

Pero pa'no kung hindi niya ko hinahanap?

Pa'no  kung okay lang sa kanyang may mangyari sa kin dito?

Hindi naman siguro.

He may be naughty at times, but he's nice naman eh.

Promise, if he did an effort, papatawarin ko na siya.

Eh ano bang kasalanan niya?

Oo nga, ano nga bang kasalanan niya?

Ah! Basta... hahanapin niya ko.

Dumidilim na lalo.

Natatakot na ko.

Pwede na po ba akong umiyak?

Mateo na'san ka na ba?

Naglakad na ulit ako, bahala na.

Mateo's POV

Na'san na ba yun?

Mag-iisang oras ko na siyang hinahanap.

Malapit ng bumagsak yung ulan, lalo na ring dumidilim.

Hindi kami pwedeng magpagabi sa labas dahil pareho naming hindi alam ang islang ito, lalo naman siya.

Ba't naman kasi may pa-walk out walk out pang nalalaman yun eh.

Ayoko ng ganito.

Ayoko ng nag-aalala ako ng ganito.

This is very unusual about me.

 Belle magpakita ka na please.

Sana naman hindi mo naisipang makipagtagu-taguan sa akin sa ganitong panahon.

Humangin bigla ng malakas.

Mukhang malakas na bagyo talaga to.

Teka...

Ano yung naririnig ko?

Someone's crying?

Lumapit ako ng lumapit sakung saan akomay naririnig na iyak.

It's Belle's.

Kilala ko ang iyak niya.

"Belle!" sigaw ko.

"Belle!"

"Mateo!!" narinig kong sigaw niya.

"Belle! Where are you?" tanong ko.

"I don't know..." she said in between sobs.

"Don't walk. Stop right where you are!" sigaw ko.

""But-

"No more buts! Just keep on calling my name!" sigaw ko.

"Mateo!"

"Mateo..." unti unting lumalapit yung tinig niya.

"Mat-

I saw her.

Finally!

Nagmamadali akong tumakbo kung nasa'n siya.

Hindi parin siya kumikilos kahit alam kong nakita niya na'ko.

Hindi ko napigilan yung sarili kong yakapin siya.

Oo. Niyakap ko siya...

...ng mahigpit.

"Damn! I'm so worried!" sambit ko.

"I'm so sorry..." she apologized.

"Please wag mo ng uulitin yun, you don't know how much worried I am." Yakap ko pa rin siya.

"I'm really sorry." She apologized for the second time. Umiiyak pa rin siya.

"Please stop crying." Hinagod ko yung likod niya.

Parang gusto  kong tumigil bigla yung oras.

I just want to hug her that way.

I just want to hug her.

Ayoko na.

Ayoko ng pigilan yung nararamdaman ko.

I guess I'm liking her.

--

Zinderella and the Best (Book 1 and 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon