İKRA

62. Bölümden -Kesit-

"Susma!"

Şerit değiştirmesiyle yana savrulduğumda "Yavaşla." dedim. Bu hızda yaptığı her direksiyon hareketi arabayı yan yatıracak gibi oluyordu. Ve ben bizi ölüme atmasına daha fazla göz yumamazdım.

"Sen benimle konuşana kadar yavaşlamıyorum."

Yanından geçtiğimiz araçlar korna çalarken iyice delirdiğini anlıyordum. Hiç sağlıklı düşünemiyordu. İstediğini almak derdine hayatlarımızı tehlikeye atıyordu.

"Bağırmak varken niye susuyorsun?! Niye bana kızmıyorsun?!"

"Yavaşla." diyerek sorularını cevapsız bırakmamla direksiyona vurdu.

"Yavaşla demeyi kes!Yavaşlamayacağım!"

Çevre yoluna girdiğimizde araçlar da tırlar da çoğalmıştı ve Kaan dikkat etmeksizin sollama yapıyordu.

Sol şeritte son sürat giderken iyice korkmaya başladım. Arabanın içinde sağa sola savrulurken kendimi kaza yapıp hepimizin öleceğini düşünürken buldum.
Kaan'ı durdurmam gerekiyordu artık.

"Durdur arabayı. Kaza yapacağız."

Ayağını gaz pedalından bir türlü çekmezken gözüm yoldaydı. Sağımızdan arabalar akıp geçerken zigzaglarla önümüze çıkan her arabayı solluyorduk. Gözlerim yolun az ilerisine takıldığında rampada kırmızı brandalı kamyonun odun yüklü beyaz tırı sollamaya çalıştığını gördüm. İki şerit de doluydu ve biz süratle onlara yaklaşıyorduk. Üçüncü bir aracın sığabileceği bir boşluk da olmadığından bu gidişle ikisinden birine arkadan vuracaktık. Kalbim korkudan yerinden çıkacaktı.

"Kaan kamyon!" diye bağırırken git gide kamyonun arkasına yaklaşıyorduk. Koltuğa iyice gömülüp kemerime sıkıca tutundum. Gözlerimi kapatmadan önce gördüğüm son görüntüyle çığlığı bastım.

"Kaan!"

Sizi daha fazla merakta bırakmak istemediğimden çok küçük bir kesit paylaşayım dedim. Daha da mı merakta bıraktım diye düşünmedim de değil hani.
Sizce yeni bölümde neler olacak?
Bekliyorum yorumları.

Bir de lütfen bana kızmayın. Evet bu bir hikaye, olaylar ve karakterler benim elimde gibi görünüyor ama öyle değil işte. Sorun da burada ya! Her karakter kelimelerde can bulup var oldu sanki.
Hükmeden ben değilim, bizzat kendileri.