Be Your Girl

Chapter 39

Chapter 39

 

 

 

“Sorry bee, nahirapan akong umalis eh.”

 

 

Para akong sinaksak nung narinig kong sinabi niya yung bee. Ewan ko ba, ang sakit. Kelangan ko talagang i-clear to ngayon na. Yeah, napagdesisyunan ko narin kung anong gagawin ko. Masakit man siya para kay Kyle pero…ewan. Nagconfiden aman ako kay kuya tungkol dito at ang sinabi lang niya..

“Hihintayin mo pa bang dumating yung point na hindi ka masaya kasi hindi talaga siya yung totoong mahal mo? Aantayin mo pa bang maging panakip butas nalang talaga siya?”

Ayokong gawin kay Kyle yun kaya…I have to do what I have to do.

“Ano ba yung sasabihin mo?”

 

“Uhmm…tungkol kasi to sa…kay—”

 

“Ahh..siya.”

 

Biglang tumulo yung luha ko nung mga oras na yun. IT’s easier said than done.

“Kyle sorry…tinry ko talagang kalimutan siya…tinry ko talagang mahalin ka and I do love you pero..”

 

“Nung sagutin mo ko, sobrang saya ko nun. Inisip ko, okay na ako sa ganito. Kahit panakip butas yung labas ko sa paningin ng iba.”

 

“Kyle..”

 

Nagbuntong hininga siya nun. Sobrang umiiyak na ako nun kasi hindi niya ako tinitignan tapos…nakayuko lang siya.

“Dati palang…niready ko na yung sarili ko. Alam ko na there would come a time na you’ll leave me. Mapilit kasi ako eh. Alam kong siya yung mahal mo pero pinagsiksikan ko yung sarili ko sayo. I think…I deserve this.”

 

“No Kyle…you deserve better.”

“Sorry for making it hard for you…”

 

Tumingin siya sakin nun tapos nakita kong umiiyak siya kaya napaiyak ako lalo.

“No…ako ang dapat humingi ng tawad. You did nothing wrong Kyle.”

 

Lumapit siya sakin nun tapos niyakap niya ako ng sobrang higpit.

“Just let me be selfish for now Nikki. Tell me, hindi mo ba ako minahal? Bakit siya parin?”

 

Nagpull away ako nun tapos tinignan ko siya ng diretso. Ang weird ng hitsura namin nun kasi pareho kaming umiiyak. Hinawakan ko yung pisngi niya nun tapos..