Arc 3 | Ch. 49: I Am so Scared

5.7K 131 6
                                    

Start the War

Chapter 049

Lorenzo is now at the bar currently drinking his third shot. Kahit maingay ang kapaligiran, nagagawa niya pa ring magkaroon ng sariling buhay. The music is too loud but he's ignoring it effortlessly.

"Another Sapphire Martini, please," he said.

Sinimulan na ng bartender na gawin ang kaniyang sinabi. He has great skills in making a cocktail.

Well, he won't earn that job if he's not good anyway.

Laking pasasalamat ni Lorenzo na kahit marami ang tao sa kaniyang paligid, no one tries to disturb him. Sino nga naman kasi ang magiisip pang lapitan siya? His presence for today isn't that friendly. Tila kapag may lalapit sa kaniya ay agad niyang susungitan.

"Here's your fourth Sapphire Martini, sir."

"Thank you."

"I'll have one glass of Negroni!"

Napalingon siya sa pinanggalingan ng boses na iyon habang nasimsim sa kaniyang inumin. A familiar person suddenly appeared beside him. Sinusubukan netong umupo sa mataas na upuan habang nagewang gewang.

Binaba niya ang baso at saka binalik ang atensyon sa harapan.

"I think drinking a cocktail like that isn't good for your heart," he said. "I assume you are not yet healed."

"Anong pakeelam mo?" Cheska asked irritatingly. Ang kaniyang naniningkit na mata ay tumungo kay Lorenzo. "On top of that, how the hell did you know about my—"

Natigilan din siya ng tuluyan na itong maaninag. Pinipikit pikit niya pa ng paulit ulit ang kaniyang mga mata para masiguradong tama ang kaniyang nakikita.

"Wow, Sebastian is right after all," she commented, sounding not so surprised. "Meeting your enemies in a public place is normal..."

Muling sumimsim si Lorenzo sa kaniyang inumin, hindi naisipang lingunin si Cheska kahit kinakausap na siya neto. Bigla siyang nakaramdam ng pagkailang dahil sa kaniyang biglaang prisensya.

"Anong ginagawa mo rito?"

Bakas sa kaniyang boses ang pagkalasing dahilan para gumusot ang noo niya. Hindi naman na nakakagulat na lasing siya pero sa lagay ng kaniyang boses, mga mata at pagkilos—nakailang baso na ba siya?

"What is the great and famous Mr. Young doing in a place like this?"

"I think I'm the one who should be asking that question—another glass please," he pointed out at nilingon siya. "What is an underage woman doing in a place like this—"

"Shhhhhh!!! Shhh! Shh!" suway niya at tinapat ang hintuturo sa tapat ng kaniyang labi. Mas lalo na rin siyang napalapit kay Lorenzo dahil doon. "Bakit kung makapagsalita ka ay parang hindi mo ko dinala noon sa casino? Huwag kang maingay diyan. I'm trying to have fun here!"

Napakurap kurap doon si Lorenzo at pinagmasdan lang si Cheska na inumin ang kaniyang inorder kanina. Kitang kita niya pa ang pagsimangot neto dahil sa katapangan. Mabuti na lang ay hindi niya iyon tinungga.

"Ano ngang ginagawa mo rito?"

"I'm here to find peace."

"Ha?" Cheska looked around. "Eto na ba ang bagong depinisyon ng kapayapaan?"

Why is he not surprised to hear that kind of remark from her? "I cannot have peace at my own house because of Ralph, Alex, and Xander. Hindi nila ako tinatananan ng mga tanungan. Dito walang nagtatanong sa akin—well, I think there's one but it's fine."

BOOK 1 | Start the WarTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon