A LOVE THAT STARTED IN MY BOSS' OFFICE

CHAPTER 12

Fere's POV

Sa tagal ng kwentuhan at sa sarap ng pagkain, hindi na namin namalayan na hapon na pala. Nung lumbas kami sa factory it's almost 6:00pm na. Nakakapagtaka namang sobrang lakas ng ulan ngayon.

"Natuloy na nga ata ang bagyo." Sabi ni Yuseff

"May bagyo???"

"Yeah, I read it in the newspaper yesterday."

"Bakit tayo tumuloy dito???? Hala! Paano na sila Faye!"

"Call someone. Mukang hindi tayo makakauwi sa Manila. The roads are blocked and flooded."

Bakit ba kasi kami tumuloy kung bagyo pala? Kaninang umaga ang ganda ganda ng panahon eh! Hinahanap ko ang phone ko pero di ko makita, ay shoot! Naalala ko, naiwan ko pala sa ibabaw ng ref! Hala ka! Paano na ito??!!

"Uhmmn, pwede pahiram ng phone?"

"Bakit? Where's your phone wife?"

"Naiwan ko sa bahay eh."

"Ofcourse wife. Here."

Hindi ba pwedeng mawala yang wife na yan sa linyahan nya?

"Anong contact name ni Patchie dito?"

"Patricia Jamaica Hernandez"

"Wow ha. Bat di mo pa nilagyan ng middle name. Tsk"

I immediately dialled her number.

***Calling Patricia Jamaica Hernandez***

Patchie: Anong kelangan mo?

Fere: Akala ko si Patchie ang tinawagan ko, bakit parang si Aira ang sumagot??

Patchie: Hello? Wait!

(Ilang sandali nawala sa linya)

Patchie: Fere?

Fere: Yes?

Patchie: bakit asayo phone ni Kuya?

Fere: Hiniram ko??

Patchie: Pinahiram nya?????

Fere: teka nga, bakit ka ba nagwawala jan. Mamaya na nga ikaw magreact, anong signal ng bagyo jan sa Manila?

Patchie: Signal # 2. Pero masyado maulan.

Fere: Shit! Si Faye!

Patchie: Ah, nasundo na sya ni Tamie. Hindi ka daw makontak eh, sinundo na sya ni Tam kanina. Si Fate andun kila Aira, sinama kasi ni Aira kanina, contract signing nung paboritong artista ni Fate.

Fere: Haiii. Salamat naman. Hindi ko naman kasi alam na may bagyo eh.

Patchie: Oh explain mo na. Bakit nasayo ang phone ni kuya???

Fere: Byee Patch! Salamat sa impormasyon!

I hanged up. Mahirap na, mangungulit na naman ng walang tigil itong si Patricia.

Nagdesisyon na ako bumalik kung asan si Yuseff para maibalik ang phone nya.

"Thanks." abot ko sa phone nya pero nilagay nya na lang sa bag ko. Baliw na talaga tong isang to.

"Wife. How are the kids?"

Maka kids naman to, matanda na si Fate kaya! Pero parang walang gulo, hinayaan ko na lang.

"Okay naman. Nasundo ni Tamie si Faye, si Fate kasama naman ni Aira."

"Good. We'll head home after the storm. Let's go wife?"

Wala naman akong choice kundi ang sumunod sa kanya hindi ba?

Bago kami pumunta sa kotse nya, hinubad nya ang coat nya at ibinalabal sa akin.

"Okay lang sayo na to. May payong naman."

"I don't want you cold wife. We'll be going somewhere safe."

Sumakay na kami sa kotse. Halos zero visibility dahil sa sobrang lakas ng ulan. Kampante akong okay ang mga kapatid ko dahil hindi sila pababayaan ng mga kaibigan ko. Mas nagaalala ako sa amin ni Yuseff. Hindi ko kasi alam kung saan kami pupunta at anong bang alak nya. Halos isang oras na rin kaming nagbyahe nung tumigil kami.

"C'mmon wife."

Bumaba na din ako. Isang malaking bahay ang binabaan namin. Mali, isa itong mansyon.

"Hui, asan tayo???"

"Andito tayo ngayon sa Alfonso, Cavite. My home town. Halika na, bumaba ka na jan, dun tayo sa bahay magusap. Masyadong malamig dito sa labas."

Maganda at mukhang well maintained ang bahay. Malinis din ito at alikabok free.

"This is my home before my parents left me."

"Iniwan ka nila?"

"They died."

"I'm sorry."

"Don't be. It's okay. C'mmon, kailangan mo munang maligo, the master's bedroom is on the right most corner of second floor. May banyo doon. Dadalhan kita ng towel at damit."

I just nod and willingly oblige. Ayoko kaya magkasakit. Nung makakita ako ng bath tub, naexcite ako bigla! Kaya naman pinuno ko ang bath tub! Susulitin ko na ito! Hahaha.

Ilang oras na ata ako sa banyo ng may kumatok.

"Wife. Are you drowned? You've been there for 2 hours already."

Napamulat ako. 2 hours na ba agad yun? Umahon na ako at dinerain na ang tub Naganlaw na din ako ng sarili ko.

"Antagal mo." Yuseff scoffed. Mukhang tapos na din sya maligo

"Eh kasi may tub eh."

"Hindi ka ba nagugutom? Anyway, heto ang damit hopefully it'll fit and please follow me at the dining. Gutom na ako. Let's have dinner while it's hot."

Saan kaya galing ang damit na ito? Buti na lang at kasya sa akin.

After I change my clothes, I went out of the room. I was looking for him nung mapasilip ako sa isang kwartong puno nang instrumento. I was so fascinated, ang tagal nang panahon nung nakakita ako ng ganito.

"Gusto mo tumugtog?"

"I don't know how to play cello"

"I'll play it for you."

Umupo naman ako sa piano table. Hindi ko napigilang mapasabay sa kanya, tinipa ko na ang keys sa piano. Hindi ko akalain na musically inclined pala itong seryosong kampon ni Hades na minsan ay alien.

He started to hit the strings.

"You know The hymn for weekend?" He asked

"By Coldplay? Yeah."

He showed his loopsided smile and hit the cello while I play the piano. This is one of the few songs I've played before life bitched me out.

"Good choice of song ah?"

He smirked at me.

"Bagay sayo wife."

"Sa akin daw?! Baka sayo!"

"Ah sakin pala ah." Then one moment he is so close to me and tried to tickle me

"Hhahahahahaha! Stop na Yuseff! Jusko! Maiihi ako!"

He did not stop pero nung nakawala ako, nagtatakbo ako. Hanggang mahabol nya ako at pareho kaming natumba sa sofa.

Both panting and laughing, we catched our breath.

"It's been too long since I'd have this kind of fun." Yuseff said as he snake his arms around me

"Me too. It's too long."