A LOVE THAT STARTED IN MY BOSS' OFFICE

CHAPTER 36

Fere's POV

It's saturday today. Days have been passing so fast. Yugi has no classes and Yuseff's going to have a half day. Ngayon din uuwi si Faye from Manila.

Napansin namin na unti unting nabobore si Yugi dahil madalas lang kaming nasa bahay. Kaya we decided to enroll Yugi in a nursery school here, pinakiusapan ko na lang ang principal at teacher na kahit kalahati na ng taon ay isali na lang si Yugi. Pasalamat na lang kami at pumayag ang school nya. Wala rin sya makalaro kasi kami lang namang dalawa ang andito at si Manang Yolly na busy naman sa mga gawaing bahay. Si Yuseff, madalas naman syang umuwi dito pero siguro dahil sa layo ng travel nya, gabi na syang nakakarating. Pero hindi naman sya nawawala ng saturday afternoon. He see to it na saturday night ay kumpleto kami.

Si Faye naman ay kay Lola Pau tumitigil kapag weekdays dahil may pasok sya pero mahigpit na bilin ni Yuseff na umuwi dito sa Cavite kapag weekends.

"Mama! ipapakita ko kay Papa yung nidrowing ko! mabeberigood ako nun!"

"Oo. Kaya take a nap muna para kapg dumating na si Papa mo, madami ka ng energy."

Sobrang aga kasi nagising nitong si Yugi kanina. Siguro nga'y naexcite ng husto sa ipapakita nya kay Yuseff.

"Sige Mama, magtatake a nap na po ako."

"Sige akyat ka na, dadalhan kita ng milk sa room mo para masarap ang nap mo."

Yugi went to his room and after I made his milk, I followed him. Hindi ko maiwasang mapangiti sa ginagawang effort ni Yuseff para sa amin. I am just so thankful.Hindi ko man alam ang reason bakit nya ito ginagawa, I am still grateful sa lahat. He gave what these two kids deserves.

Sa ngayon, hindi ko talaga sure kung ano man kami. I willingly oblige to his needs as his wife. As much as possible, I make sure to make him happy. Kung ano man kami at ano pa man ang mangyari, I won't ever make Yuseff have a hard time. I am willing to take all the pain and hurt he'll be having.

Aside from my gratitude, alam ko sa puso ko, I still love him. Mahal na mahal ko pa rin sya. Hindi naman nagbago yun kahit ilang taon pa ang nagdaan. I just pray na sana ay naptawad na nga nya ako sa nagawa ko noon. I wasn't able to defend myself and explain to him pero okay lang.

"I'm home."

"Yuseff" sinalubong ko sya at kinuha ang bag at coat nya. Agad ko ding binigay ang pambahay ng tsinelas.

This is the routine every saturday when he comes home. Kukunin ko ang gamit nya at magkukwento sya ng pahapyaw habang paakyat kami sa kwarto. Just like normal couples do.

"Where's Yugi?"

"He took a nap. Gigisingin ko habang nagpapalit ka ng damit."

"Si Faye?"

"On the way na daw. Sakay na ng bus."

"Dapat may kotse na sya talaga."

"Yuseff! Faye is just 13."

"And she commutes byherself. Mas nakakatakot yun."

"Marunong naman na si Faye atsaka sinusundo mo naman sya lagi sa terminal, hinahatid din nila Lola si Faye sa terminal."

"Should I buy a bus line for Faye's safety?"

"Baliw ka. She'll always be safe. Napakadaming angels ni Faye."

"Sige na magpalit ka na at gigisingin ko na si Yugi. Mamaya maya magpapasundo na yung si Faye sa terminal."