1.Bölüm '' Çarpışma ''

9.2K 225 11
                                    

*Kitabın bu bölümü kurguyu bozmayacak şekilde düzenlenmiştir*

Güneş ışınlarının sabah olduğunu belli eder tonda ısıttığı yüzümü yıkamak için odamın içerisindeki lavaboya girdim.Bugün yine üniversiteye gidecektim.Yüzümü yıkadıktan sonra dün akşamdan hazırladığım kıyafetlere uygun bir hafif makyaj yaptıktan sonra lavabodan çıktım.Üstümü değiştirip kahvaltı yapmak adına aşağı indim.Annem her zamanki gibi kahvaltı sofrasını hazırlamıştı.Ben hariç herkes masadaydı.Bende oturunca hepimiz iştahla yemeğe başladık.Bugün başıma neler gelecek acaba diye düşünürken düşüncelerimden kardeşimden öte olan arkadaşım Hilal aradı.Masanın üstündeki telefonumu aldım ve 'cevapla' yazan yere yani sol tarafa kaydırdım.

Alo?

Efendim Hilal?

Neredesin Hayat?

Neden ne oldu ki?

Bugün erken gelecektin hani?Biraz muhabbet edecektik?

Ben onu tamamen unutmuşum ya...

Fark ettim.Bari en kısa zamanda evden çık da planımızı ekme.

Tamam çıkıyorum şimdi.Görüşürüz.

Görüşürüz.

Hemen ağzımdaki salatalığı çiğneyerek masadan kalktım.

Kızım otur düzgün bir kahvaltı yap! diye azarladı annem.

Anne acilen çıkmam lazım.

İyi tamam...Hadi Allah zihin açıklığı versin kızım.

Amin anne amin...

Evden çıkar çıkmaz hızla otobüs durağına doğru yürümeye başladım.Bu saatte de tüm dolmuşlar dolu gelecek ya! Hemen dolu gelen dolmuşa binmek için basamağa adımımı attım.Nihayet az da olsa yer vardı.Ama aynı şeyi oksijen kullanmak için söyleyemeyeceğim.Çünkü burası çok havasız.

Acaba camları açar mısınız?!

İçeride zaten hava var hanımefendi. diye tersledi dolmuş şoförü.

Ee tabii sana camdan püfür püfür hava esiyor!Tabii oksijen olacak sana!Bir arkalara bak istersen.Mülteci gemisi gibi bindirdin hepimizi buraya!Hala da durup yolcu alıyorsun.Hayır anlamıyorum ki neden bu kadar üst üste çıkartıyorsunuz.Otobüste doğum mu yapsın kadınlar ne bekliyorsunuz?

Adam beni hiçbir şekilde dinlemiyordu.Şuan içimdeki avukat edasıyla hemen kendime çeki düzen verip cazip tehditleri sıraladım.

Hey şoför bey!

Efendim ablacığım yine ne oldu?

Bu arabanın plakası ne?

Neden sordun ablacığım?

Hiç...Benim bindiğim arabalara karşı bir düşüncelerim var da.Plaka okumaya bayılıyorum.

Bu dediğime inanan şoför hemen plakasını söyledi ve bende şeytani gülümsememi yüzüme takındım.

Şoför bey!

Yine ne oldu?! diye çıkıştı.

Bir şey diyeceğim.

De ablam de!

Eğer buraya biraz oksijen takviyesi yapmazsanız ben size bir ceza takviyesi yapacağım.

Nasıl yani?

Arabanın plakası diyorum, beynimde diyorum.Şikayet diyorum.Yolcu taşıma sınırı diyorum.Aştın o sınırı diyorum!!

İHANETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin