İHANET

41. Bölüm '' İhanet ''

(Medyadaki şarkıyı söylenen yerde açınız...)

NOT: Yazar Demet Akalın fanıdır.Yeni şarkısı Demet Akalın-Hayalet dinlemelisiniz...

Keyifli Okumalar...

Defile yani düello bitmiş ve Arda'nın beni eve bırakması için onun arabasına binmiştim.

Gerçekten çok güzel şarkı söylüyorsun.Sesin çok güzel.

Teşekkür ederim.

Önüme dönüp yolu izlemeye başlamıştım.Saat akşam sekizdi.Çoğu insan işlerinden evlerine dönüyor kimileri ise ellerinde ekmek poşeti ile yollarda yürüyorlardı.

Tebrikler.

Ne için?

Defiledeki gelinlikler çok güzeldi.

Teşekkür ederim.

Mutlu musun?

Tabii ki.Deniz'i yenmek çok güzel bir duygu.

Sadece Deniz değil diğer şirketi de yendiniz?

Ah evet! O baş tasarımcı nasıl sönmüştür şimdi.

Gülüştük ve Arda konuşmasına devam etti.

Yarın akşam yemeği yemek istiyorum seninle.

Tamam.Saat kaç gibi?

Bu saatlerde 8 gibi.

Tamam.

Ararım zaten seni.Evinden alırım.

Yok ben üst sokağa çıkarım.

Neden?

Bilmiyorum...

Peki.

Yolu tekrar izlemeye başladım ama Arda'nın kırıldığı anlaşılıyordu.Ama ne yapabilirdim.Dedikoducu teyzeler saat kaça kadar balkonlarda haberi yoktu.Bir gün üniversite dönüşü gece bir de Hilal'ler de kalmaktan vazgeçmiş ve eve dönerken balkonda kadın çekirdek çitliyordu.Gerisini siz düşünün.

Araba evin önünde durduğunda Arda'yı öpüp arabadan indim.Eve girecekken el salladım.O da mimiksiz bir şekilde elini havaya kaldırmıştı.Bende kırgın bir biçimde eve girdim.Ev sessizdi.Salona geçtiğimde annem ve babam salonda sessizce oturuyordu.Hiç konuşmadan.Aslı görünmüyordu.Bende onların karşısındaki tekli koltuğa geçip oturdum.

( Şarkıyı burada açınız.)

E nasılsınız?

Bana tip tip baktılar.Ben ilk başta anlamasam da annemin masanın üstünde olduğunu farketmediğim beyaz bir poşet gösterdi.İçinde beyaz haplar yani uyuşturucular...

Bu ne kızım?

Onu nereden buldun?

Aslı yakalanmıştı.Eve gelince çok pis azar işitecek diye düşünüp annemin cevap vermesini bekledim.

Yastıkları çıkarırken senin yastığından çıktı!

Annemin söylediği şeyler beynimde şimşek etkisi yaratmış şaşkınca anneme ve kızgınca bana bakan babama bakıyordum.Ayağa kalktım ve onları anlatmaya çalıştım.Ne kadar mümkün olabildiyse.

Ben uyuşturucu kullanmıyorum!Ben yapmadım!

Neden yastığındaymış o zaman kızım!

Babamın ayağa kalkarak kükremesi korkmama sebebiyet vermiş ve vücudumun titremesine sebep olmuştu.

Daha sonra merdivenlerden Aslı inerken ilk ben bakmıştım sonra annemler bakmıştı.Gözlerim dolu ona bakarken bana gülüyordu.Annemler baktığında ise yine o ifadesiz hale bürünüyordu.Gözümdeki damlalar firar ederken hıçkırmaya da başladım isteksiz bir biçimde.Annem bana şefkatle baksa da söylediği şey görüntüsünden daha farklıydı.

Şimdi de Aslı'ya suç atmaya çalışacaksın değil mi!!?

Gözlerimdeki damlalara engel olamadım ve merdivenlerden çıkıp işimle ilgili olan her şeyi alıp odamın kapısının önüne koydum.Daha sonra uzun zamandır kullanmadığım mavi valizimi çıkarıp tüm eşyalarımı içine tıktım.Onlarla birlikte merdivenden indim ve kapının önüne geldim.Bir an her şeyi yere bıraktım ve arkam onlara dönük konuştum.

Aslı satın alırken gördüm.Defile telaşından unuttum söylemeyi.Ama siz ne yaptınız?! Sadece bir kızınızı kaybettiniz.Artık benim için ölüsünüz!

Yere bıraktığım eşyalarımı alıp kapıyı açtım ve dışarı çıkıp sertçe kapattım.Caddeye doğru yürümeye başladım.Yolda Arda'yı aradım.Hilal'e gitmek istemiyordum.Şuan ona ihtiyacım vardı.

Alo Arda...

Noldu Hayat! Neden ağlıyorsun!?

G-gel al beni...Ca-caddedeyim.

Tamam güzelim ağlama geliyorum!

Telefonu kapatıp geri çantama koyduğumda hıçkıra hıçkıra yolda ağladım.Kimse umrumda değildi.İki erkek tarafından yıpratılmış olmak kardeşinin sırtından bıçaklamasına bedeldi.Bende ağlaya ağlaya caddeye doğru ilerledim.

***

Arda beni almış ve nereye götürdüğünü bilmiyordum.Cama kafamı dayadım ve öylece sustum.Arda soru sorup canımı sıkmamıştı.Araba durduğunda indik ve bir evin kapısına doğru ilerledim.Arda valizleri alıp ağır ağır arkamdan gelirken yaşadıklarımın aklıma gelmesiyle düşecekken bir duvara tutunarak ağlamaya devam ettim.Arda elindeki valizi hemen bırakıp yanıma koşup sarıldı.Bende ona sarıldım.Saçımı okşadı.Biraz daha iyi olduktan sonra valizlerle birlikte Arda ve ben içeri girdik.Ben salona geçip oturduğumda Arda bir oda hazırlamış ve bende oraya gidip uyumuştum.

***

Sabah uyandığımda lavaboya girip kendime bir 10 dakika kadar baktım.Ne kadarda yıpranmıştım bir günde?Ne kadar acizdim?Yaşamak zormuş gibi geliyordu.Sanki her nefes alışım ciğerlerimi hapsediyordu.Sanki hayatta artık acı çekmekten hoşlanıyordum.Yüzümü yıkayıp odadaki yatağa geçtim ve Arda içeri girdi.

Uyandın mı? Gel güzelim kahvaltı hazır.

Canım hiç istemiyor...

Olmaz seni üzen neyse buna karşı koyman gerek!Böyle salamassın kendini!

Bir an gözüm Arda'ya iliştiğinde mutfak önlüğü üzerindeydi.Çok uğraşmış olduğunu düşünüp mecburen mutfağa ilerledim.Omlet kokusu geliyordu.Ama sanki biraz yanık gibi...

Eyvah! Omlet!

Hemen Arda koşmaya başladı ben ise yavaşça ilerliyordum.Mutfağa gelip bir sandalyeye oturduktan sonra Arda yanık omleti kendine aldı.Ama o kadar da yanık değildi.Bana ilk yaptığını verdi.Biraz yedikten sonra vücudum pes etti ve çatalı bırakıp gözümü ovuşturdum.

Anlatmak ister misin?

O benim için bu kadar çabalarken öğrenmesi gerektiğini düşündüm ve her şeyi anlatmaya başladım.

Dün akşam...Sen beni bıraktıktan sonra annem ve babam yastığımda...

Cümlemi bile tamamlayamadan hıçkıra hıçkıra ağlamıştım.Arda hemen yanımdaki sandalyeye geçip oturdu ve sarıldı.Sonra doğruldum ve devam ettim.

Yastığımda uyuşturucu bulmuş...Her ne kadar anlatmaya çalışsam da olmadı...İnanmadılar...En kötüsü Aslı bana bakıp güldü!Kendi öz kardeşim bana bakıp güldü!Böyle bir mezar açıp beni içine koydu üçü.İlk toprağı da Aslı attı!İki erkek tarafından ihanete uğradım ama bu kadar üzülmemiştim...

Çaresiz olduğum için hıçkırıklı ağlamaya devam ederken zil çaldı.Arda kapıyı açmaya gitti...

BÖLÜM SONU...