Arkadaşlar Merhaba! Kitap 50. bölümde final olacaktır bilginize...
Üzülmeyin bitince serinin 2. kitabı olacak...
KEYİFLİ OKUMALAR...
Şaşkındım.Aslı beni hem şaşırtmış hem de kızdırmıştı.Serseri tipli bir 20 yaşlarındaki adamdan küçük bir şey aldı.Ne olduğunu ilk başta idrak edemesem de daha sonra idrak etmiştim.
Aslı!
Aslı telaşla buraya baktı ve elindeki o şeyi arkasına gizledi.Adam zaten ben bağırınca kaçmıştı.Titrek ve hızlı adımlarla Aslı'nın yanına ilerlerken Aslı'nın korktuğu belli oluyordu.Yanına varmıştım.
Senin elindeki ne?!
Hiç,hiçbir şey.
Aslı!
Çok fazla bağırmıştım ve bu da Aslı'nın korkudan bir adım gitmesine sebep olmuştu.Ama umrumda değildi.Çok sinirliydim.Elini kendime doğru çektiğimde yere düşen küçük bir poşeti yerden aldım ve elim titreye titreye bakıyordum.Dengemi sağlayamadım.Gözüm kararıyordu.Duvardan yardım almaya çalışırken Aslı haykırdı.
Abla!!!
Gözüm yavaş yavaş kapanırken yere yığıldım.
***
Gözümü açtığımda hastanedeydim.Aslı elimi tutmuştu.Bende elimi hızla çekip tısladım.
Bırak elimi!
A-abla.
Ne!? Ne!?
Özür dilerim.
Aslı bunu nasıl yaparsın ya!
Kendimi üzülünce buna verdim...
Uyuşturucuya mı!!! Bir de savunuyor kendini.!
Daha sonra odaya giren Arda'yı görünce yerimden kalkıp hemen koşup sarıldım ona.Ağlamaya başladım.Daha sonra Aslı zaten odadan çıkmıştı.
***
Hastaneden çıkmış ve Arda'nın beni eve bırakması için onun arabasına binmiştik.Konuşup canımı sıkmak istemiyordu Arda.Araba evin önünde durduğunda indik.Arda bana sarılmış ve konuşmaya başladı.
Dinlenmelisin.Yarın defile var...
Biliyorum.Ama o nasıl olacak onu bilmiyorum.
Ben iç çektikten sonra Arda konuşmaya başladı.
Şimdi eve git ve dinlen...
Başımı tamam anlamında salladıktan sonra bahçe kapısını açtım ve içeri girdim.Kapıyı anahtarımla açtıktan sonra arkamı dönüp Arda'ya el salladıktan sonra içeri girdim.Direkt odama çıkıp yatağıma uzandım ve gözlerimi kapattım.
***
Sabah içimdeki huzursuzlukla uyandım.Neden huzursuz olduğum hakkında hiçbir bilgim yoktu.Yorganı üstümden çekip ayağa kalktım.Hafiften gözlerim kararsa da geçmişti.Lavaboya girdim ve günlük işlerimi halledip üstümü giyindim.Merdivenlerden aşağı inerken aklıma defile için şık bir elbise almam aklıma geldi ve bende geri merdivenlerden çıkmaya başladım.Odama girip bir poşete şık yeşil bir elbise koydum.Merdivenlerin önüne geldiğimde Aslı'nın odasının kapısının açık olduğunu ve ses gelmediğini fark ettim.Oraya doğru yönelirken ayak seslerim evde yankılanıyor diyebilirdim.Kapının önüne geldiğimde Aslı kapıya arkası dönük elleri saçlarında ve saçını çekiştiriyordu.Ne olduğunu anlamamıştım.Geri dönüp merdivenlerden indim ve evden çıktım.Yolda yürümeye başladığımda sokak sakindi.Ama sokaktaki herkes uyanmıştı.Top oynayan çocukları ekmeğe gönderen teyzelerin sepet bekleyişleri...Gol diye bağıran erkek çocukları...Seksek oynayan kız çocukları...Tabii aklıma Aslı'nın o hali de geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İHANET
FanficKİTABIN HERHANGİ BİR KESİMİNİN ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILIR. TELİF HAKKI SAKLIDIR ----------------------------------- Hayat,moda tasarımı okuyan birisidir.Çizimleriyle meşhur olmuştu okulunda.Fakat anne ve babası bir gün hastanelik olu...