BELLE
"Dito sana ako magpropropose sayo Love." Nakangiti niyang sabi sakin habang nakatitig. Ako naman ay hindi ko maialis ang tingin ko sa Eifel Tower. "Kaso gusto ko na agad-agad makasal tayo." Tumawa siya.
"Ok lang naman kahit saan." Ngumiti ako sakanya at tinitigan siya. "Basta sayo!" Pinisil ko ang ilong niya at tumawa siya. "Ayieeeeh kilig!" Tumawa kaming dalawa.
Nilagay niya ang padlock at ngumiti sakin. "Period. Locked. Tayo na talaga foerver." Sabi niya pagkatapos ilock, natawa ako at pinakita sakanya ang susi.
"I still got this." Inagaw niya ito sakin at inihagis ko naman. Sinundan niya ito ng tingin. Napangiti ako. Ang sarap sa kalooban. Ang saya.
"Forever."
"Walang ganon ang korni mo!" Pang-aasar ko sakanya.
"Asus kwanyari ka pa." Binuhat niya ako. "Hagis na rin kita." Sumigaw ako sa ginawa niya, tumawa ito ng malakas.
"Will you be my wife?" Luhod niya sa tapat ng altar. Yes, nasa Vatican kami ngayon. We only had two days in Paris.
"I'm already your wife." Natatawa kong sabi habang tinataas ang kamay ko kung saan nakasuot ang wedding ring namin at engagement ring dahil may singsing ulit itong hawak-hawak.
"Say yes, infront of him." Ngumiti siya at ngumiti rin ako.
"Yes." Tumayo siya and he hugged me. Sinuot niya ang singsing sakin at sinuot ko rin ang singsing sakanya. We kissed.
"Kasal na tayo ngayon sa simbahan my Love!" Masaya niyang sabi.
"Eh kailan mo naman ako ipapakilala sa parents mo?" Napawi ang ngiti niya sa labi at napakunot ako ng noo.
"I do not have my Love." Ngumiti siya sakin, bitter smile. Parang nadurog ang puso ko sa narinig ko.
"I'm sorry."
"Sabi ko, titipirin mo yan." Naka ngiti siya sakin at ngumiti rin ako sakanya.
